Η πανδημία και η απειλή ευρείας εξάπλωσης του κορωνοϊού έχει επιβάλει την καραντίνα, την κοινωνική αποστασιοποίηση, την αυτοαπομόνωση ως μέτρο επιδημιολογικής επιτήρησης για την αποτελεσματικότερη διαχείριση της απειλής.
Ωστόσο, σε ψυχολογικό επίπεδο, ο “εγκλεισμός” λειτουργεί σαν έλλειψη αέρα-οξυγόνου. Οι άνθρωποι είμαστε κοινωνικά όντα και ως εκ τούτου αντιλαμβανόμαστε τη ζωή μας και την ύπαρξή μας μέσω της συνύπαρξης και συσχέτισης με άλλους ανθρώπους.
Τα μέτρα για τον περιορισμό της εξάπλωσης του κορονοϊού συνεπάγονται και την κατάπνιξη των αντανακλαστικών που σχετίζονται με την κοινωνικοποίηση.
Διαβάστε τη συνέχεια στο runnfun.gr
