Πως θα σας φαινόταν αγαπητοί συνήγοροι αν μία δικαστική υπόθεσή σας συζητείτο από έναν δικαστικό λειτουργό στον οποίο ανατέθηκε η εκδίκαση της υπόθεσης αυτής όχι τυχαία δηλαδή δυνάμει κληρώσεως αλλά κατόπιν επιλογής με κριτήρια ευκολίας ή δυσκολίας της υπόθεσης καθώς και αν ο εν λόγω δικαστικός λειτουργός είναι περισσότερο ή λιγότερο ικανός για τον χειρισμό της υπόθεσης αυτής;
Πως θα σας φαινόταν αν η υπόθεσή σας αποτελούσε μέρος ενός πακέτου μεγάλου αριθμού χρεωθεισών υποθέσεων στον ίδιο δικαστικό λειτουργό επειδή χαρακτηρίστηκε ως εύκολη με αποτέλεσμα ο ίδιος δικαστικός λειτουργός να καθυστερήσει στην δημοσίευση αποφάσεως ενώ αντιθέτως η υπόθεση ενός συναδέλφου σας συνηγόρου να αποτελεί μέρος ενός άλλου πακέτου μικρού αριθμού επειδή χαρακτηρίστηκε ως δύσκολη;
Πως θα σας φαινόταν αν γνωρίζατε ότι ο δικαστικός λειτουργός που χρεώθηκε την υπόθεσή σας έχει ήδη υποστεί στέρηση μισθού διότι ανήκει σε αυτούς που επιφορτίστηκαν με το μεγάλο πακέτο των εύκολων υποθέσεων;
Αυτά δυστυχώς δεν αποτελούν υποθετικά ερωτήματα που αφορούν μία άλλη τριτοκοσμική χώρα όπου η δικαιοσύνη χειραγωγείται από την εκτελεστική εξουσία. Αποτελεί τη νέα πραγματικότητα στην δικαιοσύνη που θα εφαρμοστεί με την ψήφιση του Νέου Οργανισμού Δικαστηρίων.
Με την νομοθέτηση διατάξεων που παραβιάζουν την αρχή του φυσικού δικαστή οι δικαστικοί λειτουργοί θα αποτελούν πλέον μέρος μίας πυραμίδας όχι υπηρεσιακής όπως συνέβαινε (ορθώς) έως τώρα διατηρώντας την ανεξαρτησία τους στην δικανική κρίση. Οι δικαστικοί λειτουργοί θα αποτελούν μέρος μίας αλυσίδας αποτελούμενης από μεγάλους και μικρούς κρίκους όπου ένας αδύναμος κρίκος θα μπορεί εύκολα να αντικατασταθεί από ένα άλλο εξίσου αδύναμο. Και αδύναμος κρίκος θα είναι ο δικαστικός λειτουργός που δεν θα έχει «πείσει» για την αξία του προκειμένου να μην θεωρείται υποδεέστερος γνωστικά και κρισιολογικά από τους συναδέλφους του.
Αδύναμος δικαστής και ανεξάρτητος δικαστής είναι δύο έννοιες αντίθετες και αντικρουόμενες. Η παραβίαση της αρχής της ισότητας στην κατανομή των υποθέσεων μεταξύ των δικαστικών λειτουργών μόνο επιτάχυνση της δικαιοσύνης δεν πρόκειται να επιφέρει παρά αδικίες με αποτέλεσμα την επιβράδυνση της απόδοσης αυτού που αδικείται, την στέρηση μισθού και την απαξία της προσωπικότητάς του ως δικαστικού λειτουργού. Η παραβίαση της αρχής του φυσικού δικαστή είναι αντίθετη με το αίσθημα της ασφάλειας και της αμεροληψίας που έχει ανάγκη ο πολίτης και ο συνηγορός του αφού η υπόθεση θα εκδικάζεται από ένα κατ επιλογή δικαστικό λειτουργό. Η κατάλυση του κράτους δικαίου δια μέσου της αυθαιρεσίας στον τρόπο χρέωσης των δικαστικών λειτουργών αποτελεί σαφώς την απαρχή της κατάλυσης της δημοκρατίας.
Προκαλεί πράγματι ερωτηματικά η έλλειψη σθεναρούς αντίδρασης των Δικαστικών Ενώσεων, των Δικηγορικών Συλλόγων αλλά και των πολιτικών κομμάτων στην νομοθέτηση αυτών των διατάξεων οι οποίες αφορούν όλους τους Έλληνες πολίτες, αφορούν εμάς, τα παιδιά μας. Αποτελεί επιτακτική ανάγκη να συνεργαστούν οι παραπάνω φορείς ώστε οι διατάξεις του νομοθετήματος αυτού που έχουν σαν στόχο την παραβίαση της αρχής του φυσικού δικαστή να καταστούν στην συνείδηση της κοινής γνώμης ως ένα επικίνδυνο άλμα με πρόσημο αρνητικό στην ανεξαρτησία της δικαιοσύνης.
Η θέση στην διαβούλευση αυτών των αναχρονιστικών διατάξεων ένα μήνα πριν τις εκλογές της μεγαλύτερης Δικαστικής Ενωσης δηλαδή της ΕΝΔΕ μόνο τυχαία δεν είναι. Οι Έλληνες δικαστές θα κάνουν την υπέρβαση, θα κρίνουν σοφά και με νηφαλιότητα και θα εκλέξουν τους εκπροσώπους αυτούς που θα μπορέσουν να πιέσουν, να διεκδικήσουν, να συνεργαστούν.
*Η Αφροδίτη Σακελλαροπούλου είναι Πταισματοδίκης Πατρών και Υποψήφια με τον Συνδυασμό Νέα Πορεία
