Οι «εμπνεύσεις» Άδωνη Γεωργιάδη και της κυβέρνησης Μητσοτάκη αυξάνουν κάθετα τα ασφάλιστρα υγείας εις βάρος των ασφαλισμένων στις εταιρείες ιδιωτικής ασφάλισης ενώ παράλληλα δίνουν και το μήνυμα για το τι θα συμβεί με τις συντάξεις όταν οι ίδιες εταιρείες μπουν στο παιχνίδι της κοινωνικής ασφάλισης.
Ο λόγος για το άρθρο 268 που προσετέθη στο νομοσχέδιο για τον νέο πτωχευτικό κώδικα που φέρνει τεράστιες αυξήσεις ασφαλίστρων ειδικά στα παλαιά (και ισόβια) συμβόλαια υγείας. Πρόκειται επιπρόσθετα για πλάτη στην υποψήφιο αγοραστή της Εθνικής Ασφαλιστικής αλλά και στις «ευαγείς» ασφαλιστικές εταιρείες που ο καθηγητής Πισσαρίδης και οι συν αυτώ νεοφιλελεύθεροι καθηγητές προτείνουν στους ασφαλισμένους να πέσουν μόνοι τους θυσία στα νύχια τους αλλάζοντας την επικουρική ασφάλιση σε επαγγελματική.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά…
Με εμπνευστή τον Άδωνη Γεωργιάδη και συνεργούς ολόκληρη την Κυβέρνηση Μητσοτάκη αλλά και τον ίδιο τον Κ. Μητσοτάκη κατατέθηκε ένα άρθρο (με δεδομένη την αντισυνταγματικότητα του αφού ευθέως βάλλει κατά της ελευθερίας των συναλλαγών) στον πτωχευτικό κώδικα. Το άρθρο αυτό έλαβε τον αριθμό 268 και αναγράφει επί λέξει: «Συμβατικές ρήτρες αναπροσαρμογής ασφαλίστρων σε μακροχρόνιες συμβάσεις ασφάλισης υγείας (σ.σ. ισόβια συμβόλαια) μπορούν να εξαρτούν την αναπροσαρμογή από αντικειμενικούς παράγοντες που στηρίζονται στην αρχή της καταλληλότητας, ήτοι σε πραγματικά και επίκαιρα δεδομένα της ιδιωτικής ασφάλισης υγείας, όπως ιδίως η ηλικία του ασφαλισμένου και δείκτες, που είναι σαφείς ευρέως προσβάσιμοι και αντικειμενικοί, ευρέως προσβάσιμοι επαληθεύσιμοι, από τα συμβαλλόμενα μέρη , οι οποίοι διαμορφώνουν την τελική τιμή του ασφαλίστρου ανά έτος αναφοράς».
Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι η Κυβέρνηση Μητσοτάκη παρεμβαίνοντας υπέρ ενός μέρους (εν προκειμένω του ισχυρού), δίνει το δικαίωμα στις ασφαλιστικές εταιρείες να αναθεωρήσουν τα ισόβια συμβόλαια υγείας στα οποία υφίστανται προκαθορισμένα ποσοστά αναπλήρωσης. Ακριβώς επειδή οι εταιρείες ιδιωτικής ασφάλισης αποδείχθηκαν ανίκανες να διατηρήσουν κερδοφορία (αλλά κρίνονται από τον νομπελίστα καθηγητή Πισσαρίδη ικανές να παίξουν τα χρήματα της κοινωνικής ασφάλισης) έρχεται δηλαδή το κράτος να επιβάλλει αλλαγές σε υπογραφείσες συμφωνίες, πάντα υπέρ των λίγων και εις βάρος των πολλών.
Μάλιστα ο καλός κύριος Μητσοτάκης που σέβεται το Σύνταγμα και τους νόμους δίνει το δικαίωμα στους ασφαλισμένους (που το είχαν ήδη) να καταγγείλουν τις ασφαλιστικές συμβάσεις που τους δένουν με τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες αν δεν μπορούν να αντέξουν τα ασφάλιστρα! Το γεγονός ότι ο χώρος της ιδιωτικής ασφάλισης είναι ως επί το πλείστον ολιγοπωλιακός και πλέον ουδείς δίνει ισόβια συμβόλαια υγείας με προκαθορισμένα ποσοστά αναπλήρωσης και όλες οι εταιρείες προσφέρουν μόνο ετήσια συμβόλαια μάλλον έχει ξεφύγει από το ραντάρ της Κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Ωστόσο ο Άδωνης Γεωργιάδης δεν έμεινε εκεί… Με τη διάταξη αυτή και τη διαδικασία που περιγράφεται στο συγκεκριμένο άρθρο έρχεται στην πραγματικότητα να δομήσει και την κατάργηση μέσω δικαστικών αποφάσεων των προστίμων που έχουν επιβληθεί για υπέρογκες αυξήσεις που επέβαλαν μονομερώς οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες και τα οποία πρόστιμα επιχείρησε μονομερώς δια υπουργικής απόφασης να ακυρώσει.
Σφοδρή αντίδραση της ΕΚΠΟΙΖΩ
Υπό το κράτος όλων αυτών των δεδομένων η ΕΚΠΟΙΖΩ αντέδρασε σε όλα αυτά και έθεσε προ του ευθυνών της την Κυβέρνηση Μητσοτάκη. Αναλυτικότερα σε ανακοίνωση της επισημαίνει: «Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι καταναλωτές που έχουν συνάψει ασφάλιση υγείας είναι οι υπέρογκες αυξήσεις των ασφαλίστρων σε κάθε επέτειο του ασφαλίστρου. Όπως έχει κριθεί με την απόφαση 1030/2001 του Αρείου Πάγου έπειτα από συλλογική αγωγή της ΕΚΠΟΙΖΩ, η αναπροσαρμογή του ασφαλίστρου πρέπει να γίνεται με βάση κριτήρια που προβλέπονται στη σύμβαση, είναι εύλογα, αντικειμενικά και προβλέψιμα για τον καταναλωτή, ώστε να μπορεί να ελέγχει την εγκυρότητα της αύξησης του ασφαλίστρου. Ακολούθως, τα δικαστήρια, στα οποία προσέφυγαν καταναλωτικές ενώσεις και ασφαλισμένοι, έχουν κρίνει, σε όλες τις αποφάσεις που έχουν εκδοθεί, καταχρηστικούς τους όρους που χρησιμοποιούν οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις, δικαιώνουν τους καταναλωτές, μειώνουν το ασφάλιστρο, επιστρέφουν αδικαιολόγητα εισπραχθέντα ασφάλιστρα, συμπληρώνουν τις συμβάσεις με αντικειμενικούς δείκτες που θα πρέπει να ακολουθούν οι εταιρείες στην αναπροσαρμογή του ασφαλίστρου (π.χ. δείκτης υγείας της Στατιστικής αρχής). Μάλιστα, η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή έχει επιβάλει πρόστιμα για τις εν λόγω ασφαλίσεις, όλες δε οι αποφάσεις των διοικητικών δικαστηρίων έπειτα από προσφυγές των ασφαλιστικών επιχειρήσεων (και εφετειακές) διαπιστώνουν την αδιαφάνεια και καταχρηστικότητα των όρων και τη νομιμότητα της επιβολής προστίμου».
