Η απίστευτη προτροπή προς τους κοινωνικούς εταίρους «Να αποφεύγετε τη ∆ικαιοσύνη γιατί βοηθά τους πιο αδύναµους» περιλαµβάνεται στις προτεραιότητες για τα εργασιακά θέµατα του σχεδίου ανάκαµψης (σελ. 155) που προήλθε από τις εργασίες της επιτροπής Πισσαρίδη.
Αυτή η ανατριχιαστική λογική διαπερνά όλο το κείµενο που ασχολείται µε τα εργασιακά θέµατα.
Το σχέδιο ανάκαµψης και η επιτροπή Πισσαρίδη όµως προχωρούν και ένα βήµα παραπάνω, καθώς εισηγούνται δύο παράλληλους θανάτους:
• Τον θάνατο της εργασίας ως δικαιώµατος µε όρους αξιοπρέπειας, γιατί σύµφωνα µε τις αναλύσεις του περισπούδαστου νοµπελίστα της Τράπεζας Σουηδίας η ελληνική αγορά εργασίας παραµένει από τις πιο ανελαστικές στην Ευρώπη και
• Τον θάνατο όχι µόνο του εµποράκου, αλλά και του συνόλου της µικροµεσαίας επιχειρηµατικότητας, γιατί είναι πολύ αντιπαραγωγική.
Ετσι λοιπόν εξηγούνται η εµµονή και επιµονή της κυβέρνησης εν µέσω πανδηµίας να ΜΗ λάβει µέτρα ενίσχυσης της εργασίας και της επιχειρηµατικότητας, όπως για παράδειγµα αυτά που έχουν ληφθεί στις άλλες χώρες της ΕΕ, είτε µε τη χρηµατοδότηση µέχρι και του 100% του µισθού είτε µε τη µη επιστρεπτέα επιδότηση επιχειρήσεων ανάλογα µε το µέγεθός τους (€9.000/µήνα για µέχρι τρεις εργαζόµενους, €15.000/µήνα για µέχρι δέκα εργαζοµένους κ.λπ.). Εδώ η κυβέρνηση φρόντισε συνειδητά να διευρύνει τα ποσοστά των µη εργαζοµένων κρύβοντας την ανεργία στις αναστολές συµβάσεων, µε αποτέλεσµα ήδη το 10% των εργαζοµένων να εργάζεται µε €200/µήνα και οι µικροµεσαίες επιχειρήσεις να κλείνουν κατά χιλιάδες (αυτή ήταν η στήριξη της µεσαίας τάξης που είχε εξαγγείλει απατηλά η Ν∆), ενώ οι κολλητοί (π.χ. Φέσσας, ACS) εντάσσονται χαριστικά στις πληττόµενες επιχειρήσεις παρότι έχουν αύξηση τζίρου κατά 350%.
Αυτοί οι κρατικοδίαιτοι νεοφιλελέδες δεν θέλουν τον άνθρωπο εργαζόµενο, µισούν τον ικανό και νοικοκύρη επιχειρηµατία της γειτονιάς, ακόµη και αυτόν της υγιούς βιοµηχανικής παραγωγής, γιατί µισούν τη δηµιουργικότητα και τον µόχθο, όντας από την κορφή µέχρι τα νύχια βουτηγµένοι στην «ιδεολογία» της αποµύζησης του δηµόσιου χρήµατος για την ευδαιµονία των κολλητών και των πολύ λίγων.
Απέναντι σε αυτή την επανεµφάνιση του Αρµαγεδδώνα στο τοπίο της εργασίας και της µικρής ή και υγιούς επιχειρηµατικότητας πρέπει να διαµορφωθεί µια µεγάλη, µαχητική και δηµιουργική συµµαχία: η συµµαχία για την ανασυγκρότηση της χώρας από τα ερείπια του κρατικοδίαιτου νεοφιλελευθερισµού.
Σήµερα πια το «προλετάριοι όλων των χωρών, ενωθείτε» διευρύνεται και µε τους προλετάριους της κατεστραµµένης επιχειρηµατικότητας.
Το µέτωπο αυτό πρέπει, τουλάχιστον στο πεδίο της εργασίας, να διατυπώσει ένα λαµπερό και ελπιδοφόρο πρόγραµµα για το αύριο τόσο του εργαζοµένου όσο και της εργασίας, µε κανόνες και αρχές που να ενισχύσουν τόσο την αξιοπρέπειά της όσο και την παραγωγικότητά της. Ενα πρόγραµµα που θα υλοποιηθεί άµεσα από την επόµενη, σύντοµα, κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ.
Πολύ συνοπτικά αυτές οι αρχές πρέπει να είναι:
01 Κατάργηση όλων των αποκρουστικών ρυθµίσεων της κυβέρνησης της Ν∆.
02 Μείωση του ωραρίου εργασίας χωρίς µείωση µισθού. Οι 35 ώρες δουλειάς και η πενθήµερη εργασία θα είναι η βάση για την εβδοµαδιαία εργασία στην Ελλάδα, κατά τα πρότυπα πλειάδας χωρών της ΕΕ.
03 Η κατάργηση των εργολαβιών όταν κρύβουν απασχόληση εργαζοµένων που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
04 Η ενίσχυση των ελέγχων µε την αναβάθµιση του ΣΕΠΕ και των επιθεωρητών του.
05 Η επαναφορά του πλαισίου των ΣΣΕ υποχρεωτικά για όλους τους κλάδους µε την επικυριαρχία των κλαδικών και την υποχρεωτικότητα της ισχύος τους.
06 Η επαναφορά του βάσιµου λόγου απόλυσης και η αναθεώρηση του πλαισίου των οµαδικών απολύσεων.
Αυτό το πλαίσιο κανόνων και αρχών δεν είναι διαπραγµατεύσιµο, είναι η αρχή για ένα νέο ρυθµιστικό πλαίσιο στην αγορά εργασίας και την ανταγωνιστική και παραγωγική λειτουργία της υγιούς επιχειρηµατικότητας.
Ο Ανδρέας Νεφελούδης είναι πρ. γγ του υπουργείου Εργασίας, μέλος του τμήματος εργατικής πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία
