Οι αγωνίες του Αβραμόπουλου

 

Πολλοί είναι οι λόγοι που κρατούν εδώ και καιρό τον Δημήτρη Αβραμόπουλο σε παρατεταμένη αγωνία. Δεν θα αναφερθώ φυσικά στους προσωπικούς, θα μείνω στους πολιτικοδικαστικούς. Ενώ ο Αβραμόπουλος θεώρησε ότι πέρασε τον σκόπελο της Novartis ως «αδιευκρίνιστος» σε ό,τι αφορά τα ποσά που βρέθηκαν σε λογαριασμούς του, βρέθηκε απέναντι στο σκάνδαλο Καϊλή. Αγωνιά για το τι θα προκύψει για τον ίδιο από τις ανακρίσεις. Κάνει δε συνεχώς τηλεφωνήματα στους δημοσιογράφους για να τους πείσει ότι οι σχέσεις του με το καταραμένο Κατάρ ήταν στο πλαίσιο αποστολών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ελα όμως που στις Βρυξέλλες δεν θέλουν να μείνει τίποτε αδιευκρίνιστο. Σήμερα που σας γράφω ο Αβραμόπουλος έχει υποβαθμιστεί σε υποψήφιο της Ηλείας για τις εκλογές. Μέχρι να προκηρυχτούν αυτές μπορεί κατηφορίζοντας να έχει φτάσει Λιβύη. Ποιος ξέρει, ίσως και Κατάρ.

 

Τικ Τακ

Την Τράπεζα της Ελλάδος και φυσικά τον Γιάννη Στουρνάρα επισκέφθηκε ο Αλέξης Τσίπρας. Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ­– ΠΣ συνόδευε ο Γιώργος Χουλιαράκης. Το ερώτημα είναι σε ποια πλευρά του τραπεζιού κάθισε.

Κάθισε από την πλευρά του Τσίπρα, του οποίου υπήρξε στέλεχος, ή από την πλευρά του Στουρνάρα, του οποίου είναι σύμβουλος σήμερα; Φυσικά δεν εννοώ μόνο τη χωροταξία.

Εξέχουσες προσωπικότητες από το οικονομικό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνουν εκστασιασμένες από τις επαφές και την παρέα με την κόρη του Γιάννη Στουρνάρα, Νεφέλη. Τελικώς η οικογένεια Στουρνάρα δεν αγαπά τον ΣΥΡΙΖΑ ως ιδέα αλλά ως παρέα βρίσκει άκρη.

Οποία αυταπάτη και προσβολή. Σε επετειακή εκδήλωση του ΕΟΠΥΥ, στην οποία ομιλητές είναι όσοι έχουν κατονομαστεί από τον ΣΥΡΙΖΑ ως υπεύθυνοι για την κατάστασή του, από τον Ανδρέα Λοβέρδο έως τον Αδωνη Γεωργιάδη και τη Θεανώ Καρποδίνη, τόλμησαν να καλέσουν τον τομεάρχη Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ Ανδρέα Ξανθό.

Τέτοιο θράσος. Και δεν έφτανε που τον καλούν, ζητούν να παρευρεθεί στο «γκαλά για εισαγγελέα», όπως λέει ένας φίλος την επέτειο ίδρυσης της ΕΠΟΝ. Αν είναι δυνατόν.

Τώρα που η κυβέρνηση κανόνισε όχι μόνο να βγουν τα σπίτια του κοσμάκη σε πλειστηριασμό αλλά να ενοχοποιηθούν όλοι επικοινωνιακά ως τζαμπατζήδες, είναι ώρα να ανακοινώσει η ΝΔ τι γίνεται με τα δικά της χρέη και δάνεια. Τα πλήρωσε; Ποιος τα κατέχει; Ρυθμίστηκαν; Με τι είδους ρυθμίσεις;

Και επειδή η ΝΔ για ευνόητους λόγους δεν θα το κάνει, ίσως πρέπει να το ζητήσει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Μεγάλο καημό ο Γιάννης Κουρτάκης με τον θάνατο του αγαπημένου του συνεργάτη Παναγιώτη Τζένου που τον αποκάλεσε «αδερφό» τη μέρα που πέθανε. Τη μέρα του μνημόσυνου του αγαπημένου Παναγιώτη ο Κουρτάκης καταγράφηκε να σπάει πιάτα σε μαγαζί στο Κολωνάκι και να θάβει με λουλούδια την ορχήστρα. Ο καημός οδηγεί σε περίεργες συμπεριφορές.

 

Το καλάθι της μαφίας

Οπου ακούς πολύ Αδωνη κράτα και μικρό καλάθι. Αν πρόκειται δε γι’ αυτό του νοικοκυριού, πάρε δυο πακέτα μακαρόνια Νο 6 και πήγαινε στο ταμείο διότι τζάμπα θα κουβαλάς καλάθι. Ούτε οι αγωνιώδεις προσπάθειες του Σκάι ούτε το ισχνό και λιπόσαρκο κορμί του Πορτοσάλτε δεν μπορούν να πείσουν ότι δεν χρειαζόμαστε πολλά πράγματα γιατί όλα είναι καλά. Οπότε τζάμπα καίει η λάμπα, τζάμπα και οι προβολείς στο στούντιο. Το μόνο καλάθι που πάει καλά επί Αδωνη είναι αυτό που έχει η μαφία. Ο,τι θέλει από το σουπερμάρκετ της κυβέρνησης το παίρνει. Ταυτότητες, διαβατήρια, ελληνοποιήσεις, ιθαγένειες, όλα μπροστά της μαζί με το χαβιάρι που κάνει εισαγωγή η ίδια. Πώς τα καταφέρνει να βάζει να υπογράφουν υπουργοί με εθνικό φρόνημα και πατριωτικές εξάψεις! Ο Αδωνης πάντως που υπέγραψε συστατικές επιστολές δείχνει και δίνει τον Μάκη Βορίδη. Προσεκτικά, Αδωνη, κρατάει τσεκούρι.

Ψηφίζει ο Μπλίνκεν;

Από δημοσκοπήσεις δεν γνωρίζω πολλά, πέραν του αυταπόδεικτου και κοινώς ομολογουμένου ότι οι δημοσκόποι βρίσκουν πάντα τον τρόπο και φυσικά τα νούμερα μετά για να νικήσει ο εκλεκτός τους. Ενδεχομένως όχι στις εκλογές, αλλά στις πίτες που εμφανίζουν στα κανάλια σίγουρα. Για να είμαι ειλικρινής μάλιστα δεν διαβάζω καμία δημοσκόπηση σε ένδειξη σεβασμού στον εαυτό μου, ο οποίος πρέπει να υπερισχύει της περιέργειας. Θα σταθώ όμως σε κάτι που θεωρώ δημοσκόπηση. Είναι η επικείμενη συνάντηση του ΥΠΕΞ των ΗΠΑ με τον Αλέξη Τσίπρα. Ο Αμερικανός ΥΠΕΞ θα δει τον πρωθυπουργό (καλή του τύχη), τον Νίκο Δένδια ως ομόλογο (καλή υπομονή) αλλά και τον Αλέξη Τσίπρα (καλημέρα). Το να συναντά ο επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ τον αρχηγό του δεύτερου κόμματος δεν είναι κάτι που συνηθίζεται και γι’ αυτό δικαιολογημένα αναρωτιέμαι μήπως δεν συναντά το δεύτερο κόμμα (εννοείτε τι εννοώ). Και για να μη γίνω σαν εκείνους τους αργόσχολους δημοσιογράφους που αναζητούσαν στο παρελθόν την ψήφο εμπιστοσύνης για την ελληνική κυβέρνηση στις δηλώσεις πέραν του Ατλαντικού, θα συνδυάσω την απορία που εξέφρασα με την Ιστορία, στην οποία έχω αδυναμία.

Τον Ιούνιο του 1993 επισκέφθηκε την Ελλάδα ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Γουόρεν Κρίστοφερ. Ο Κρίστοφερ είχε συνάντηση με τον τότε Ελληνα πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Βγαίνοντας από τη συνάντηση και απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων άφησε να εννοηθεί ότι εκλογές θα γίνουν τον Οκτώβριο του 1993. Η κυβέρνηση δεν είχε τελειώσει τη θητεία της ώστε να μπορεί να υπάρχει κάποια λογική συσχέτιση με τις εκλογές. Επιπλέον οι εκλογές έγιναν γιατί προκλήθηκε η πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Μπήκε λοιπόν το ιστορικό ερώτημα: Πώς γνώριζαν οι Αμερικανοί κάτι που κανένας δεν γνώριζε;

Λίγες μέρες πριν από την επίσκεψη του Κρίστοφερ στην Αθήνα ο Κώστας Καραμανλής (για τον Β΄ της Ραφήνας μιλάω) είχε συνάντηση με τον υπαρχηγό της διπλωματικής αποστολής (ADCM) των ΗΠΑ στην Αθήνα Τζιμ Γουίλιαμς. Ο Γουίλιαμς ενημέρωσε με εμπιστευτικό τηλεγράφημα τον ΥΠΕΞ για όσα συζήτησε με τον Καραμανλή. Ο Καραμανλής λοιπόν, όπως προκύπτει από το τηλεγράφημα, έλεγε ότι «η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι ανύπαρκτη» και ότι «το υπουργικό συμβούλιο δεν ξέρει τι κάνει». Για τους δε βουλευτές της ΝΔ έλεγε ότι προδίκαζαν το τέλος της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Σήμερα λοιπόν έχουμε ένα Μητσοτάκη στην πρωθυπουργία, τον Αμερικανό ΥΠΕΞ που φτάνει στην Ελλάδα (γνωστά αυτά), αλλά και (αυτό δεν το ξέρετε, αλλά σας το λέω) πολλές συναντήσεις Αμερικανών με παράγοντες της ΝΔ, που τους μεταφέρουν ανάλογα σχόλια. Λέτε να ανακοινώσει ο Μπλίνκεν πότε θα γίνουν εκλογές;