Στα εγχειρίδια επικοινωνίας που θα διδάσκονται στο άμεσο μέλλον στις σχολές επικοινωνίας και πολιτικού μάρκετινγκ, εξέχουσα θέση θα κατέχουν ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Γιώργος Κατρούγκαλος.
Και θα διδάσκονται ως παράδειγμα προς αποφυγή. Γιατί μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ της -μετά το 2019- περιόδου και αφού είχε ηττηθεί βαριά στις εκλογές θα συμπεριελάμβανε στα ψηφοδέλτιά του τον καθηγητή Γιώργο Κατρούγκαλο.
Δεν θα σταθώ στις «χειρουργικές» δηλώσεις του πρώην υπουργού για τις ασφαλιστικές εισφορές, λίγα 24ωρα πριν από τις κάλπες, οι οποίες σύμφωνα με εκτιμήσεις δημοσκόπων κόστισαν στον ΣΥΡΙΖΑ περί τις πέντε ποσοστιαίες μονάδες.
Θα πάω λίγο πιο πίσω, πριν από το στραπάτσο των εκλογών του 2023 και θα αναρωτηθώ: Ποιος εγκέφαλος είχε τη φαεινή ιδέα να συμπεριληφθεί στα ψηφοδέλτια ο Γιώργος Κατρούγκαλος;
Γιατί δύο ήταν οι λέξεις με την αρνητικότερη επίδραση στην κοινωνία και στους ψηφοφόρους: «Νόμος Κατρούγκαλου».
Ακόμη και έναν πρωτοετή μαθητευόμενο σε ένα εκλογικό επιτελείο αν ρωτούσαν τα σαΐνια της Κουμουνδούρου θα τους έλεγε ότι ο Γιώργος Κατρούγκαλος δεν πρέπει να είναι υποψήφιος, μόνο και μόνο για λόγους επικοινωνίας.
Τέλος πάντων, όλα αυτά αποτελούν ιστορία. Σήμερα διαβάζω στον Βηματοδότη και αλλού ότι ο Γιώργος Κατρούγκαλος με τη βοήθεια της κυβέρνησης και του Γεραπετρίτη βρήκε απάγκιο στον ΟΗΕ ως Ανεξάρτητος Εμπειρογνώμονας.
Θα διερευνά, λέει, την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλο τον κόσμο. Ελπίζω, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του, να δικαιώσει και τους Ελληνες συνταξιούχους και εργαζόμενους για τη σφαγή μισθών και συντάξεων. ΟΗμΕ…
Δ.ΠΑΠ.
