«Το ζεϊμπέκικο της αλφαβήτας» της Λήδας Χαλκιαδάκη είναι ένα τραγούδι-συνομιλία με την Ελλάδα και την Iστορία.
Θυμάμαι τη Λήδα Χαλκιαδάκη, τη μοναχοκόρη της θρυλικής Δανάης Στρατηγοπούλου, το έτερον ήμισυ του αείμνηστου Σπύρου Βλασσόπουλου στο φολκ-ροκ ντουέτο Λήδα – Σπύρος, να δηλώνει κάποτε πως η κύρια επιρροή της ήταν πάνω απ’ όλα το ελληνικό δημοτικό τραγούδι. Σήμερα, που παραμένει μεν δραστήρια συναυλιακά εμφανιζόμενη σε μουσικές σκηνές, μακριά όμως από την «επίσημη» δισκογραφία, διοχετεύει στο YouTube και στις πλατφόρμες του διαδικτύου ένα ολοκαίνουργιο τραγούδι σε στίχους και μουσική δική της.
Με «Το ζεϊμπέκικο της αλφαβήτας», μια λαϊκότροπη μπαλάντα σχετικά μεγάλης διάρκειας (πεντέμισι λεπτά), η Λήδα φανερώνει για μία ακόμη φορά την αγάπη για τον τόπο της και τον σεβασμό της στην ιστορία του. «Κατά μάνα, κατά κόρη, προχωράω στ’ ανηφόρι/ μ’ ένα ταμπουρά στον ώμο και δυο ποιήματα για νόμο». Μ’ αυτά τα λόγια ξεκινάει το τραγούδι της, που ακούγεται σαν μια απόπειρα οδοιπορικού στην έννοια του χρόνου. Κι όταν λίγο παρακάτω την ακούμε να τραγουδά «Γεννηθήκαν τα παιδιά μου και πλουταίνει η φαμελιά μου/ όχι με πολεμιστάδες, με μαστόρους ποιητάδες» αντιλαμβανόμαστε πως δεν την απασχολεί μόνο ο χρόνος αλλά και η προσωπική της πορεία μέσα σ’ αυτόν.
Στο ρεφρέν χαρίζει την ερμηνευτική συμμετοχή του ο Θεσσαλονικιός Γιάννης Λεκόπουλος, που συνεργάζεται στενά με τη Λήδα την τελευταία δεκαετία: «Εδωσα, μάνα, την αλφαβήτα, μα μου ζήτησαν την ήττα/ δύο λάμδα και δασεία, η χαμένη πεμπτουσία/ της Ελλάδας η ουσία». Ισως «Το ζεϊμπέκικο της αλφαβήτας» να μην είναι τελικά ένα απλό οδοιπορικό μέσα στον χρόνο αλλά μια βαθύτερη ανάγκη συνομιλίας με την Ελλάδα την ίδια, σαν ελπίδα και αγωνία μαζί με το παράπονο της δημιουργού.
Επικαλείται μέχρι και τον αιρετικό Θεόφιλο Καΐρη, έναν αποσυνάγωγο για την επίσημη εκκλησία, όπως και τον Ρήγα Φεραίο, τον άλλο επαναστάτη, στο στιχούργημα «Στον Καΐρη και στον Ρήγα να τους τραγουδήσω πήγα/ γιατί φύγαν πικραμένοι και βουρκώσαν οι αγγέλοι» (είναι το δεύτερο ελληνικό τραγούδι που μνημονεύει τον Καΐρη ύστερα από την μπαλάντα των Μανώλη Ρασούλη – Γιώργου Γαβαλά στο άλμπουμ «Διπλά σακατεμένος πειρατής» του 1990). Και σε μουσικό επίπεδο όμως η Λήδα καταθέτει μια πολύ ενδιαφέρουσα σύνθεση στην οποία αμιγώς λαϊκά στοιχεία παρεμβάλλονται μέσα σε μια καθαρόαιμη φολκ μπαλάντα με την ενορχήστρωση του συνθέτη Νίκου Πιτλόγλου.
Ο Κ. Κοκόλης στη δωδεκάχορδη κιθάρα και στο μπουζούκι, ο Μ. Νιάρχος στην κλασική κιθάρα, ο Κ. Λασκαράκης στα ντραμς, ο Μ. Καλκάνης στο κλασικό μπάσο με δοξάρι και η ίδια η Λήδα στη φλογέρα, το όργανο-σήμα κατατεθέν της από τα χίπικα 70s. Αναζητήστε αυτό το υπέροχο τραγούδι στο διαδίκτυο από μια καλλιτέχνιδα με τη δική της μεγάλη ιστορία. Ποιο ραδιόφωνο άραγε θα το εντάξει στις λίστες του;
INFO
«Το ζεϊμπέκικο της αλφαβήτας» της Λήδας Χαλκιαδάκη κυκλοφορεί ψηφιακά από τη music mirror και είναι το πρώτο τραγούδι από τον επερχόμενο καινούργιο κύκλο τραγουδιών της
