Η νέα προσφυγή κατατέθηκε λίγες μέρες από τρεις πρώην μετόχους μετά την απόφαση του ΣτΕ με την οποία ανεστάλη προσωρινά η διαδικασία «εκκαθάρισης εν λειτουργία» του ΟΑΣΘ .
ΟΙ τρεις νέοι προσφεύγοντες με την επίκκληση της ανεπανόρθωτςη βλάβης, ζητούν από το ΣτΕ:
α) να αναστείλει την εκτέλεση της διαλύσεως και της διαδικασίας εκκαθαρίσεως του ΟΑΣΘ
β) να μην προχωρήσει το νέο Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού σε προκήρυξη διαγωνισμού για την επιλογή ιδιωτικής ελεγκτικής εταιρίας που θα ενεργήσει την απογραφή και αποτίμηση της αξίας της επιχειρήσεως του ΟΑΣΘ μέχρις ότου εκδοθεί απόφαση του Δικαστηρίου επί της ιτήσεως ακυρώσεως.
Σε διαφορετική, περίπτωση, ζητούν να διαταχθούν τα ακόλουθα κατάλληλα μέτρα, προς αποτροπή ανεπανόρθωτης βλάβης -που όπως σημειώνουν -θα υποστούν:
α) να εκπροσωπηθεί η Γενική Συνέλευση των μετόχων των οποίων οι μετοχές περιήλθαν αναγκαστικώς στο Δημόσιο στην διαδικασία της εκκαθαρίσεως του ΟΑΣΘ, είτε με ορισμό εκπροσώπου της στο Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού, που αποτελεί τον κατά νόμο εκκαθαριστή, είτε με ορισμό ορκωτού ελεγκτή – λογιστή της επιλογής της, είτε με ορισμό προσώπου που τούτη θα υποδείξει το οποίο θα έχει εξουσία να συνεργαστεί με την ελεγκτική εταιρία η οποία θα αναλάβει το έργο της απογραφής-αποτιμήσεως της περιουσίας του ΟΑΣΘ. έχοντας πλήρη πρόσβαση στο σύνολο του αρχείου και των εγγράφων στοιχείων του Οργανισμού,
β) να εκπροσωπηθεί η Γενική Συνέλευση των μετόχων στις δύο εκκρεμείς από 5.7.2017 και 1.8.2017 αιτήσεις υπαγωγής διαφορών με το Ελληνικό Δημόσιο σε διαιτησία, προς αποτροπή συγκρούσεως καθηκόντων, γ) να διαταχθεί κάθε άλλο, πρόσφορο κατά την κρίση του Δικαστηρίου Σας μέτρο εις τρόπον ώστε να μην αρχίσει η διαδικασία εκκαθαρίσεως του ΟΑΣΘ. Στο κείμενο της προσφυγής, γίνεται επίκληση παλαιότερης απόφασης της Ολομέλειας ΣτΕ (2818/1997) που θεωρεί «αναγκαία την εκπροσώπηση της Γενικής Συνελεύσεως των μετόχων των οποίων οι μετοχές τους εξαγοράσθηκαν αναγκαστικώς από το Δημόσιο στην διαδικασία εκκαθαρίσεως» . Ω δεύτερος λόγος ακύρωσης αναφέρεται «η μη συμπερίληψη των αξιώσεων που έχει ο ΟΑΣΘ έναντι του Ελληνικού Δημοσίου στην αξία της αναγκαστικώς εξαγοραζόμενης επιχειρήσεως…. ».
Και αυτό γιατί «οι εν λόγω αξιώσεις ανέρχονται στο ποσό των 112.685.321 (102.685.321 ευρώ από τις εκκρεμείς αιτήσεις υπαγωγής σε διαιτησία και 10.000.000 ευρώ από διαφορά από αύξηση του Φ.Π.Α.), με αποτέλεσμα να επαυξάνουν την αξία της αποτιμώμενης περιουσίας του ΟΑΣΘ και να επιδρούν συνακόλουθα ευθέως και αμέσως στο ύψος του τιμήματος εξαγοράς των μετοχών των αιτούντων». Καταλήγοντας οι προσφεύγοντες αναφέρουν: «Συνακόλουθα, παρίσταται προδήλως αντίθετο προς το Σύνταγμα, αλλά και στους κανόνες της οικονομικής λογικής το να αποτιμάται η αξία μίας επιχειρήσεως μόνον επί τη βάσει του παθητικού της και όχι επί τη βάσει των αξιώσεων που έχει έναντι τρίτων».