Πριν από ακριβώς 40 χρόνια μεταδόθηκε το πρώτο επεισόδιο της ραδιοφωνικής εκπομπής «Εδώ Λιλιπούπολη» στη χρυσή εποχή του Τρίτου Προγράμματος υπό τη διεύθυνση του Μάνου Χατζιδάκι
Υπάρχει μια θεμελιώδης παρεξήγηση. Ο κόσμος νομίζει ότι η Λιλιπούπολη είναι τα τραγούδια της. Αιτιολογημένα, αφού ο πανίσχυρος στίχος της Μαριανίνας Κριεζή, η εξαιρετική μουσική των Νίκου Κυπουργού, Δημήτρη Μαραγκόπουλου, Λένας Πλάτωνος και Νίκου Χριστοδούλου (τα τραγούδια του τελευταίου είναι λιγότερο γνωστά, αφού δεν περιελήφθησαν στον διπλό δίσκο 33 στροφών του 1980 σε ενορχήστρωση Μάνου Χατζιδάκι) καθώς και οι ερμηνείες κορυφαίων τραγουδιστών όπως ο Σπύρος Σακκάς, ο Αντώνης Κοντογεωργίου, η Σαβίνα Γιαννάτου και η Μαριέλλη Σφακιανάκη αποκόπηκαν από το ραδιοφωνικό θεατρικό σώμα. Τους προσέδωσαν μια μεταλλαγμένη και μαγική αυτονομία, φέρνοντάς τα στο στόμα τριών τεσσάρων γενεών, παιδιών και γονέων.
Εγώ πάλι, αντίθετα με όλα αυτά, νομίζω ότι η Λιλιπούπολη ήταν οι εκπομπές της. Σωζόμενες ή χαμένες για πάντα. Μισοφωτισμένες, δυσεύρετες, terra incognita ακόμη για το κοινό, πιστεύω ότι έχουν τη δύναμη να φωτίσουν τα δρομάκια και τις πλατείες της ανθρώπινης ψυχής και της κοινωνικής δράσης – και μάλιστα σήμερα στο έρεβος του μνημονιακού μεσαίωνα.
Στις 9.30 το πρωί της Δευτέρας 19 Δεκεμβρίου 1977, τέτοιες μέρες πριν από ακριβώς 40 χρόνια, μεταδόθηκε το πρώτο επεισόδιο της εκπομπής «Εδώ Λιλιπούπολη» από το Τρίτο Πρόγραμμα. Με την ευκαιρία αυτή παρουσιάζουμε αποσπάσματα από σειρά εκπομπών του 1979 με θέμα τους φακέλους που διατηρούσε ο δήμαρχος Χαρχούδας στην απολαυστικά φαύλη εκδοχή του, δηλαδή όπως τον υποδύθηκε ο ηθοποιός Βασίλης Μπουγιουκλάκης, γιατί ο συγκεκριμένος ήρωας ξεκίνησε με διαφορετικά χαρακτηριστικά και τον πρωτοέπαιξε ο ηθοποιός Χρήστος Τσάγκας.
Η Λιλιπούπολη εξελίχθηκε από μια χαριτωμένα αμήχανη εκπομπή για παιδιά σε εργαλείο που χλεύαζε την εξουσία και κάθε κακομούτσουνο νεκροθάφτη μιας υψηλής αισθητικής, η οποία παραμένει ακόμη ζητούμενο.
Κράτησε δυόμισι χρόνια, μέχρι τον Μάιο του 1980. Απ’ αυτά ο καθαρός χρόνος μετάδοσης ήταν μικρότερος από δύο χρόνια. Κάθε φορά που η ομάδα του Τρίτου ανέστειλε προσωρινά τη δράση της λόγω του πολέμου από τους μανδαρίνους της ΕΡΤ και της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή (φίλου και αόρατης ασπίδας του επιπόλαια θεωρούμενου «δεξιού» Χατζιδάκι) διακόπτονταν και η μετάδοση της Λιλιπούπολης, ενώ για έξι ολόκληρους μήνες (Φεβρουάριος – Ιούλιος 1978) οι ηθοποιοί της συμμετείχαν σε μεγάλη απεργία του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ0 με αίτημα την υπογραφή συλλογικής σύμβασης με τη δημόσια ραδιοτηλεόραση.
Οχι, η τελευταία λέξη για τη Λιλιπούπολη δεν ειπώθηκε ακόμα.
Στα άδυτα των χαρχουδικών μυστικών υπηρεσιών
Ιδού τι κατέγραφε με παρακρατικό οίστρο ο δήμαρχος για τρεις επιφανείς κατοίκους της Λιλιπούπολης. Τον ψευτοφίλο του και υπ’ αριθμόν έναν συνεργάτη του στις λαμογιές Πρίγκιπα (ερμηνεία Λευτέρης Βογιατζής), τον πανεπιστήμονα Δρακατώρ (Νίκος Τσιλούνης) και τον Μπιξ Μπιξ (Σταμάτης Φασουλής), το αγόρι που συγκατοικεί με το κορίτσι Μπομπίλα (Μίρκα Παπακωνσταντίνου) και τον αόρατο σε όλους, εκτός απ’ τα δύο παιδιά, άσπρο ελέφαντα Μπέμπαντα, σύμβολο της απεριόριστης φαντασίας. Είναι απομαγνητοφωνημένα αποσπάσματα από σειρά επεισοδίων που μεταδόθηκαν τον Απρίλιο/Μάιο του 1979 – αρχείο Γιώργου Ι. Αλλαμανή.
Πρίγκιπας
«Θα σκεφτώ να τον κάνω βασιλέα, να με υποστηρίξει και μετά τον εξορίζω ή του κόβω το επίδομα»
«Μυστικός φάκελος του Πρίγκιπα, συζύγου της Χιονάτης και συνεργάτη μου γιατί δεν μπορώ να κάνω αλλιώς.
Αυτόν πρέπει να τον προσέχω πιο πολύ από όλους, μη μου τη φέρει από πίσω. Ολο προσπαθεί, όλο προσπαθεί. Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και την κακή μου μέρα. Αμ δεν το ξέρω εγώ πως το “γο” (σ.σ.: στην προφορά του ρο) είναι καμουφλάζ; Πρόκειται γενικότερα περί φωτομοντάζ που αποσκοπεί σε διάφορους σκοτεινούς σκοπούς τους οποίους ερευνώ. Ολα τα ερευνώ, όλα τα ξέρω κι ας κάνω πως δεν καταλαβαίνω για λόγους σκοπιμότητος. Ο ανθρωποδιώκτης αυτός της high society το μάτι κολλημένο απάνω μου το ’χει κι εγώ το δικό μου απάνω του. Ή και οι δυο μαζί θα δοξαστούμε ή και ένας ένας θα φουντάρει. Γι’ αυτό θα σκεφτώ να τον κάνω βασιλέα, να με υποστηρίξει και μετά τον εξορίζω ή του κόβω το επίδομα που με ρήμαξε, κάθε μέρα στο δημαρχείο έρχεται και χλαπακιάζει. Βλέπεις η Χιονάτη η τριγυρίστρα πού να κάτσει να του μαγειρέψει; Δεν είσαι άντρας, ρε. Διότι αν ήσουν θα είχε φανεί.
Συμπέρασμα: Μια και μπήκα στον χορό πρέπει να χορέψω.
Κατεπείγοντα, δραστικά και αποτελεσματικά μέτρα εναντίον του Πρίγκιπα: Κανένα, διότι τον έχουμε ανάγκη. Τελεία».
Δόκτωρ Δρακατώρ
«Πολλάκις εθεάθη τραγουδών μεγαλοφώνως το ερεθιστικό τραγούδι “Τρέχα τρέχα μαύρο μου γαϊδούρι”»
«Διεύθυνση: Μισογκρεμισμένο και ύποπτο κάστρο.
Πολιτικές πεποιθήσεις: Ακόμα πιο ύποπτες, αρχηγός του κόμματος “Πυρηνική Αλλαγή” που μάχεται τη Χαρχουδική Δημοκρατία διά της επιστημονικής οδού.
Ενέργειες του εν λόγω δόκτορα στο εξωτερικό: έχει επαφές με μάγους της Εγγύς Ανατολής (Ζούμπι Ζιζάγκο, Μπρουνχίλντα και Σία) και συμμετέχει σε διάφορα συνέδρια για τη Μεσογειακή Ανατολίτικη Παγκόσμια και Λιλιπουπολίτικη Ανάπτυξη. Τώρα λόγου χάρη, σε ένα τέτοιο συνέδριο έμπλεξε. Ξώμεινε στη Βαγδάτη και ακόμη να γυρίσει.
Ενέργειες του εν λόγω Δόκτορος στο εσωτερικό: πολλάκις εθεάθη καλπάζων καβάλα σ’ ένα μαύρο γαϊδούρι, να τραβάει προς άγνωστες κατευθύνσεις της Ανω και Κάτω Λιλιπούπολης, τραγουδών μεγαλοφώνως το ερεθιστικό τραγούδι “Τρέχα τρέχα μαύρο μου γαϊδούρι”, το οποίο εσωκλείω με παρτιτούρα».
Μπιξ Μπιξ
«Παρακολούθηση εντατική και αδιάκοπος για να επισημανθεί το ζώον και να φακελωθεί κι αυτό»
«Ο εικονιζόμενος Μπιξ Μπιξ είναι αχώριστος φίλος της Μπομπίλα και θαυμαστής του δόκτορα Δρακατώρ. Διαμένει μονίμως στην οδό Μπέμπαντα. Διευκρινίζουμε ότι ο Μπέμπαντας πρόκειται περί ελέφαντα χρώματος λευκού και άγνωστων στοιχείων, καθότι δεν τον έχει δει κανείς εκτός απ’ τον Μπιξ Μπιξ και την Μπομπίλα, όλες οι σποραδικές παρακολουθήσεις απέβησαν άκαρπες. Γι’ αυτό συνιστάται 24ωρη παρακολούθηση εντατική και αδιάκοπος για να επισημανθεί το ζώον και να φακελωθεί κι αυτό. Το μόνο που γνωρίζουμε επί αυτού είναι ότι έχει διπλή υπηκοότητα. Κατά τα λεγόμενα του Μπιξ Μπιξ εγεννήθη από ένα σωληνάριο λιλιπουπολίτικης οδοντόπαστας, πλην όμως ανήκει και στη χώρα των Μπεμπάντων. Περί της υπόπτου αυτής χώρας συχνά ηκούσθησαν να τραγουδούν ο Μπιξ Μπιξ και η Μπομπίλα, ξεσηκώνοντας τα μυαλά του κόσμου, δια της φράσεως “Είδα τον Μπέμπαντά σου στη χώρα των Μπεμπάντων”».
