Ένα νομοσχέδιο για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων έρχεται να συνεχίσει το έργο της παντελούς ιδιωτικοποίησης του Δημόσιου τομέα της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Μετά την αξιολόγηση των μονάδων υγείας και την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών σειρά παίρνει η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων. Η αξιολογική διαδικασία είναι δηλωτική του γαλάζιου οράματος για τον Δημόσιο τομέα καθώς στη βάση της πραγματοποιείται η σταδιακή μεταφορά των επιχειρησιακών αξιών όπως η αποδοτικότητα, η αποτελεσματικότητα, και η ταχύτητα στην παραγωγή στο δημόσιο καθώς στο επίκεντρο της αξιολόγησης τίθεται πλέον ο δημόσιος υπάλληλος ο οποίος αναγάγεται σε αξιολογούμενο προϊόν.
Ο δημόσιος υπάλληλος κρίνεται αναφορικά με την «εξυπηρέτηση του πολίτη με ταχύτητα, ευγένεια και συνέπεια», την «διευκόλυνση του πολίτη στις συναλλαγές και επαφές του με τη δημόσια διοίκηση» και την «παροχή κατάλληλων συμβουλών και υποστήριξης στον πολίτη, ώστε η ικανοποίησή του να διατηρείται σε υψηλά επίπεδα». Αξιολογείται η «ευελιξία» και η «ανθεκτικότητα» του υπαλλήλου στις αλλαγές, με σκοπό την «αποτελεσματική διαχείριση ενδεχόμενων κρίσεων και έκτακτων συνθηκών στην εργασία».
Ενώ κανείς θα περίμενε να γίνεται χρήση του όρου «καταναλωτικοκεντρικότητα» μιας και οι αρχές που φαίνεται να προωθούνται σε επίπεδο διοικητικής οργάνωσης είναι εκείνες του επιχειρηματικού μοντέλου, παραδόξως στο νομοσχέδιο εισάγεται ο όρος της «πολιτοκεντρικότητας».
Η τοποθέτηση του δημοσίου υπαλλήλου στο επίκεντρο της αξιολογικής διαδικασίας δεν μπορεί να σημαίνει κάτι άλλο από την προώθηση της αξίας του ατομικότητας και της ατομικής ευθύνης, παρ’ όλα αυτά στο νομοσχέδιο γίνεται λόγος για «ομαδικότητα». Φαίνεται πως ο κύριος Βορίδης δεν έχει ξεκαθαρίσει αν τελικά θέλει ομαδικό πνεύμα ή αν θεωρεί τους δημόσιους υπαλλήλους προϊόντα που χρήζουν ελέγχου ποιότητος ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
Πηγή: Αυγή
