Ο Βαρβιτσιώτης των λευκών κολάρων και των καρνάγιων

Από τη µια πόρτα βγήκε –κοινοβούλιο και υπουργείο Ναυτιλίας– και στην άλλη θύρα, εφοπλιστική, µπήκε ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης. Οι περιστρεφόµενες θύρες και η σύγκρουση συµφερόντων είναι για… εκθέσεις ιδεών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της καπιταλιστικής µπίζνας.

Η εµπειρία του στον υπουργικό θώκο κατατίθεται σε εφοπλιστικό επιχειρηµατικό µεγαθήριο που τον προσλαµβάνει για να ξεδιπλώσει τις επαγγελµατικές ικανότητές του µετά τη βουλευτική παραίτηση και αποχώρηση από την πολιτική εις όφελος του εργοδότη στον ιδιωτικό τοµέα!

Το επιχειρηµατικό δαιµόνιο έχει ελευθέρας στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και στο έβγα έχει πέραση πάντα σαν πασαπόρτι «ναυτοσύνης» για τον ιδιωτικό τοµέα και το εφοπλιστικό κεφάλαιο. Αυτή είναι εξίσωση! Χωρίς ασυµβίβαστα…

Η άλλη εξίσωση έχει σβηστεί από τον υπουργικό σκληρό δίσκο Βαρβιτσιώτη («υπάρχουν κι αυτοί που θρηνούν γι’ αυτούς που πήγαν να κάνουν τη δουλειά τους και βρίσκονται κατηγορούµενοι για δολοφονία»). Είναι άσβεστη (µαζί µε τη συγγνώµη του πρώην υπουργού) στον καταπέλτη του πλοίου όπου έσπρωξαν στον θάνατο, στα νερά του λιµανιού του Πειραιά, τον 36άχρονο Αντώνη Καργιώτη.

Για τους πολλούς, µε υπόκρουση Μαρκόπουλου, «Σκαραµαγκάς και Πειραιάς/ Μοσχάτο Ελευσίνα/γεµάτα εργοστάσια/και µια ζωή ρουτίνα […]».

Το φόρτε του στην πολιτική του καριέρα ήταν κατά δήλωσή του ότι προώθησε µεταρρυθµίσεις και αποκρατικοποιήσεις – γνήσιος κληρονόµος των φιλελεύθερων αστικών τζακιών άλλωστε. Βάλε και τα παράσηµα στη σειρά µε θώκο δύο φορές στο υπουργείο Ναυτιλίας και θητεία µακρά στις παραλίες (της Μυκόνου µη εξαιρουµένης). Ως «άνθρωπος της θάλασσας», όπως αυτοπροσδιορίστηκε, ήρθε η ώρα να µεταπηδήσει από την πολιτική στα καρνάγια. Φηµολογείται η πρόσληψη στα ναυπηγεία του Σκαραµαγκά του Γιώργου Προκοπίου (στη φωτογραφία µε τον εφοπλιστή), όχι για µατσακόνι ή για αµµοβολιστής, αλλά για δουλειές λευκού κολάρου των υψηλών εφοπλιστικών δωµάτων. Ο επαγγελµατικός προσανατολισµός του στη Ν∆ είχε αποτέλεσµα. Και το δάκρυ του Κυριάκου Μητσοτάκη για την παραίτησή του προσέδωσε προστιθέµενη αξία στα ηµερολόγια του «γαλάζιου» καταστρώµατος… Π.ΜΠ.