Το 1978 ο Τσαρλς Μπουκόφσκι μίλησε στον φίλο και εκδότη του, Τζον Μάρτιν για το «Ρώτα τη σκόνη» (Ask the Dust) του Τζον Φάντε με στόχο να τον πείσει να το επανεκδώσει. Η επανακυκλοφορία του βιβλίου, το οποίο από μερίδα κριτικών χαρακτηρίστηκε ο «Μεγάλος Γκάτσμπυ» της δυτικής ακτής και το σπουδαιότερο μυθιστόρημα με θέμα την πόλη του Λος Άντζελες, έδωσε την η ευκαιρία να ξαναδιαβαστεί το σύνολο του έργου του παραγνωρισμένου Φάντε και να αποκατασταθεί η φήμη του ως ενός από τους σημαντικότερους Αμερικανούς συγγραφείς του 20ού αιώνα.
Το μυθιστόρημα για την Αμερική της Ύφεσης που αποτέλεσε το magnum opus του εκδόθηκε το 1939 και ενώ εργαζόταν ήδη ως σεναριογράφος στη Warner Bros. – κυρίως στο Χόλιγουντ διοχέτευσε το συγγραφικό του ταλέντο. Την περίοδο που έγραφε σενάρια για τον κινηματογράφο τοποθετείται χρονικά και το αυτοβιογραφικό (όπως όλα του) βιβλίο «Γεμάτη ζωή» (Full of life, 1952) που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Δώμα σε μετάφραση του Θάνου Σαμαρτζή. Πρόκειται για μια «συζυγική νουβέλα» η οποία έχει θέμα τις περιπέτειες του συγγραφέα (κρατάει το πραγματικό όνομά του) στον νέο ρόλο που καλείται να αναλάβει, εκείνον του πατέρα. Ο Φάντε καταφέρνει και ζει το αμερικάνικο όνειρο. Από απένταρος συγγραφέας εργάζεται πλέον στα μεγαλύτερα στούντιο του κόσμου, τα χρήματα που κερδίζει είναι πολύ καλά, είναι παντρεμένος με τον μεγάλο του έρωτα και περιμένουν το πρώτο τους παιδί. Όλα αυτά θα ήταν υπέροχα αν επρόκειτο για σενάριο ταινίας, στην αληθινή ζωή όμως τα πράγματα περιπλέκονται.
Η σχέση του με τη γυναίκα του περνάει από σαράντα κύματα με αποτέλεσμα να αποξενώνονται μέρα με τη μέρα. Σύντομα ανακαλύπτει ότι τερμίτες κατατρώνε τα θεμέλια του κουκλίστικου σπιτιού που μόλις αγόρασε και η κατάσταση γίνεται ακόμη χειρότερη όταν φέρνει για κάποιο διάστημα στο σπίτι τον πατέρα του, ο οποίος θα μπορούσε να είναι πρωταγωνιστής σε φτηνό μελόδραμα. Ο κόσμος που έχει ονειρευτεί και που με πολύ κόπο έχει κατακτήσει στρέφεται ξαφνικά εναντίον του και το μόνο που θέλει είναι να κρυφτεί στην παιδική του ηλικία.
Ο Φάντε γράφει για τη μεταβατική περίοδο στη ζωή του –το πέρασμα στην ενηλικίωση– με τρόπο σαρωτικό. Καταστάσεις αμηχανίας, οικογενειακής παράνοιας, εσωτερικών συγκρούσεων διαδέχονται η μία την άλλη. Παίρνει το χάος της ζωής –που συνοδεύεται από την κατάρριψη της αυτοεικόνας– και τα κάνει κωμωδία. Μια κωμωδία τόσο σκληρή και τόσο αληθινή που καθώς τη διαβάζεις σε κάνει να γελάς δυνατά θαυμάζοντάς τον βαθιά για την ακρίβεια με την οποία αποτυπώνει τη φαιδρότητα της ύπαρξης.
- Το βιβλίο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο το 1956. Ο Φάντε έγραψε το σενάριο της ταινίας και ήταν υποψήφιος για Όσκαρ.
