Η πανδημία του κορονοϊού κτύπησε άγρια τον μοναδικό κλάδο που είχε ουσιαστικά επενδύσει η Ελλάδα τα τελευταία τουλάχιστον 40 χρόνια.
Όλες οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις είχαν επενδύσει πάνω σε αυτόν, αφήνοντας ουσιαστικά να καταρρεύσουν όλοι οι υπόλοιποι σε τέτοιο βαθμό που πολύ δύσκολα έως αδύνατο να αναγεννηθούν.
Η τουριστική βιομηχανία στην Ελλάδα αναπτύχθηκε όμως σε μια απόλυτα στρεβλή βάση.
Άναρχη δόμηση, καταστροφή του περιβάλλοντος , έλλειψη υποδομών, αναντιστοιχία τιμών σε ξενοδοχεία, δωμάτια, εστίαση και των υπηρεσιών που παρέχονται, μισθοί πείνας στους εργαζόμενους του κλάδου, μαύρο χρήμα λόγω έλλειψης κρατικών ελέγχων.
Ελάχιστες περιοχές ξεφεύγουν από τον παραπάνω γενικό κανόνα.
Η αλματώδης μάλιστα άνοδος των τελευταίων χρόνων επισκεπτών και εσόδων είχε δημιουργήσει ένα κλίμα στους περί τον τουρισμό τομείς, αντίστοιχο με αυτόν της ανόδου του Χρηματιστηρίου τη δεκαετία του ‘90.
Η φετινή κατάρρευση λόγω της πανδημίας έβγαλε όλα τα κακώς κείμενα δεκαετιών στην επιφάνεια. Η πρόβλεψη μάλιστα ότι η ανάκαμψη θα πάρει τουλάχιστον μια τετραετία αν όλα πάνε καλά, δημιουργεί δομικές ανακατατάξεις σε όλα τα επίπεδα, όχι μόνο του συγκεκριμένου κλάδου αλλά γενικά όλης της ελληνικής οικονομίας.
Ήδη πολλοί νέοι σκέπτονται εκ νέου, μετά από πολλά χρόνια, τον εγκαταλειμμένο πρωτογενή τομέα και τις δυνατότητες που δίνονται ενασχόλησης με αυτόν.
Ο ελληνικός τουρισμός με τη μορφή που τον ξέραμε πέθανε. Η απουσία εσόδων στερεί πόρους ακόμη και από την φυσική και πολιτιστική κληρονομιά της χώρας, πάνω στην οποία στήθηκε το σαθρό αυτό οικοδόμημα.
Η Πολιτεία η οποία άφησε να γιγαντώσει ανεξέλεγκτα αυτό το εξάμβλωμα που κατέστρεψε δεκάδες πανέμορφες περιοχές της χώρας, πρέπει επιτέλους τώρα μετά την κατάρρευση να αναλάβει τις ευθύνες της και να βάλει αυστηρούς κανόνες πάνω στους οποίους θα πατήσει η ανοικοδόμηση.
Αυτή η ανοικοδόμηση δεν μπορεί να γίνει χωρίς να είναι ασφαλής, δίκαια και φιλική προς το κλίμα, να διασφαλίζει αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας με σταθερό εισόδημα και να προστατεύει τον πολιτισμό και τη φυσική μας κληρονομιά.
Οτιδήποτε άλλο θα είναι όχι μόνο καταστροφικό αλλά δεν θα αφήνει και κανένα περιθώριο καλυτέρευσης για το μέλλον.
Και βέβαια η συνειδητοποίηση αυτή δεν αφορά μόνο τις κρατικές δομές αλλά και τους πολίτες.
documentonews.gr
