Ο πολλά υποσχόμενος πολιτικός της γενιάς του, όπως τον χαρακτήριζαν πολιτικοί και μέσα ενημέρωσης τον καιρό που λάμβανε προσκλήσεις για τις συνάξεις της «περίφημης» Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, ο άνθρωπος που οπωσδήποτε θα γινόταν πρωθυπουργός της Ελλάδας –και έγινε– «έπαιζε» ανέκαθεν μεταξύ της πολιτικής αφάνειας, του παρασκηνίου και του πρωταγωνιστικού ρόλου, τον οποίο άλλοτε είχε και άλλοτε επιδίωκε χωρίς επιτυχία.
Η αλήθεια είναι ότι θεωρεί εαυτόν μέγα παίχτη, μόνο που δεν του βγαίνει πάντα… το φύλλο!
Ο άνθρωπος που ήθελε σώνει και καλά να γίνει πρωθυπουργός αλλά τα κατάφερε μόνο με τη σύμπραξη του πάλαι ποτέ πολιτικού «εχθρού» –του ΠΑΣΟΚ– επί αρχηγίας Ευάγγελου Βενιζέλου φυσικά, μπόρεσε να μείνει στην πολυπόθητη καρέκλα μόλις δυόμισι χρόνια! Και λίγους μήνες μετά αναγκάστηκε να χάσει και την κομματική καρέκλα –της προεδρίας της ΝΔ– παρότι έκανε τα πάντα για να παραμείνει σε αυτήν ακόμη και ως εκλογικά ηττημένος…
Οι «κένταυροι» της ΝΔ και ο διαμαρτυρόμενος Αντώνης
Το ιστορικό του Αντ. Σαμαρά, ενός πολιτικού που οι δικοί του «σύντροφοι» έχουν χαρακτηρίσει «εκδικητικό» και «τοξικό», είναι πλουσιότατο, ξεκινώντας από τα «τάγματα κρούσης», έμπνευσης του προέδρου της ΝΔ Ευάγγελου Αβέρωφ, τους αποκαλούμενους «κενταύρους» –κάτι σαν νεοδημοκράτες… χρυσαυγίτες της εποχής– στους οποίους δεν ανήκε οργανικά αλλά τους κάλυπτε με τη βουλευτική του ιδιότητα… κανονικά! Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα καταγράφεται τον Ιούλιο του 1983, όταν μέλη της ΟΝΝΕΔ από όλη την Ελλάδα πρωταγωνίστησαν σε αιματηρά επεισόδια στη Μεσσηνία. Ο «Ριζοσπάστης» της 12ης Ιουλίου 1983 έγγραφε χαρακτηριστικά: «Ο “ήρωας” πρωτοφανών βίαιων επεισοδίων… βουλευτής Μεσσηνίας κ. Σαμαράς ισχυρίζεται ότι απλά διαμαρτυρήθηκε (σπάζοντας, όμως, τζάμια όπως αναφέρουν οι ανταποκρίσεις από την Καλαμάτα)»!
Η άνοδος ενός φερέλπιδος που τα έκανε… μπάχαλο!
Το άστρο του έλαμψε όταν –για λόγους που δεν αφορούν την… ομορφάδα και την παλικαριά του αλλά συγκεκριμένα πολιτικά σχέδια– ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης τον έχρισε δεξί του χέρι και τον όρισε υπουργό Οικονομικών αρχικά στην οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα και υπουργό Εξωτερικών επί της δικής του κυβέρνησης το 1990. Η πρώτη παταγώδης αποτυχία του νεαρού ΥΠΕΞ ήταν η άνευ όρων και… ελέγχου είσοδος εκατοντάδων χιλιάδων Αλβανών στην Ελλάδα, μετά το άνοιγμα των συνόρων τής μέχρι πρότινος κομμουνιστικής Αλβανίας. Παρεμπιπτόντως το 1990-1991, οπότε κατέρρευσε πολιτικά και οικονομικά η Αλβανία, στη χώρα επικράτησε χάος και άνοιξαν μέχρι και οι φυλακές, με αποτέλεσμα να εισέλθουν στην Ελλάδα και αναρίθμητοι ποινικοί κρατούμενοι, δημιουργώντας για πρώτη φορά αισθήματα ρατσισμού στην ελληνική κοινωνία και απομόνωσης συνολικά των Αλβανών υπηκόων που είχαν έρθει στη χώρα μας για να αναζητήσουν μια καλύτερη ζωή.
Στο τέλος του 1990, εξάλλου, υπήρχαν έντονες διεργασίες μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας για την ανάπτυξη ελληνικών επενδύσεων στη γειτονική χώρα. Ο Αντ. Σαμαράς περιοδεύει στην Αλβανία ως υπουργός Εξωτερικών, στο Αργυρόκαστρο και σε μειονοτικά χωριά. Τον Ιανουάριο του 1991 ο τότε πρωθυπουργός Κων. Μητσοτάκης επισκέπτεται τα Τίρανα για συνομιλίες με την αλβανική κυβέρνηση. Γράφει ο «Ριζοσπάστης» στις 15/1/1991: «Αυτό που […] παρουσίασε χθες στη Δερβιτσάνη ο Κ. Μητσοτάκης ως “άνοιγμα των συνόρων” είναι στην πραγματικότητα η δήλωση Σαμαρά το βράδυ της Κυριακής, […] Δηλαδή ότι: “Η ελληνική πρεσβεία στα Τίρανα θα αυξήσει τη ροή των θεωρήσεων (εκδόσεις βίζας) διάρκειας μέχρι ενός έτους για τους Αλβανούς υπηκόους”».
Και παρότι πολλοί επιχείρησαν να αποδώσουν σε… αστικό μύθο την ευθύνη Σαμαρά για την αθρόα είσοδο Αλβανών στη χώρα, ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός πως χρειάστηκε μόνο ένα ταξίδι – που έκανε ο τότε πρωθυπουργός Κων. Μητσοτάκης στην Αμερική– για να τα κάνει όλα… ρημαδιό ο υπουργός Εξωτερικών Σαμαράς με τους καταστροφικούς χειρισμούς του στην υπόθεση του μακεδονικού!
Γιατί, ναι, ο περιβόητος «μακεδονομάχος» και υπερασπιστής της ελληνικής Μακεδονίας, που έριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη γι’ αυτήν, ήταν εκείνος που πρώτος αποδέχτηκε τον όρο «Μακεδονία» στην ονομασία της νυν Βόρειας Μακεδονίας. Για την ακρίβεια στις 2 Δεκεμβρίου 1991, όταν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο διευθετούσε ρυθμίσεις για τις εμπορικές συναλλαγές και συγκεκριμένα «για την εισαγωγή προϊόντων, προέλευσης από τις Δημοκρατίες Βοσνίας Ερζεγοβίνης, Κροατίας, Μακεδονίας και Σλοβενίας». Η απόφαση που ελήφθη –συμπεριλαμβάνεται στον γνωστό κανονισμό 3567/91– αναφέρει τη γείτονα ως «Μακεδονία» και φέρει την υπογραφή Σαμαρά… φαρδιά πλατιά!
Λίγες ημέρες αργότερα, εξάλλου, ο «μακεδονομάχος» μας διέπραξε και δεύτερο διπλωματικό σφάλμα, που οδήγησε τη χώρα μας στον επί δεκαετίες εγκλωβισμό ως προς το μακεδονικό. Στις 16 Δεκεμβρίου 1991 οι υπουργοί Εξωτερικών της τότε ΕΟΚ συνήλθαν στις Βρυξέλλες και πραγματοποίησαν μια ιστορική συνεδρίαση, αφού έπειτα από έναν μαραθώνιο διαβουλεύσεων αναγνώρισαν το δικαίωμα ανεξαρτητοποίησης της Σλοβενίας και της Κροατίας, έως τότε ομόσπονδων δημοκρατιών της Γιουγκοσλαβίας. Εν ολίγοις, σε εκείνη τη συνεδρίαση η Ευρώπη αναγνώρισε τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και ο Ελληνας ΥΠΕΞ Αντ. Σαμαράς υπέγραψε την απόφαση, χωρίς όμως να θέσει κανέναν όρο για το πώς θα ονομάζεται η έως τότε Δημοκρατία της Μακεδονίας!
Ο πρωθυπουργός Κων. Μητσοτάκης μάλιστα είχε πει δημόσια αργότερα πως αναζητούσε επί ώρες τον Αντ. Σαμαρά στο τηλέφωνο και δεν τον έβρισκε! Χαρακτηριστική είναι άλλωστε η συνέντευξή του, που περιλαμβάνεται σε βιβλίο του Σταύρου Τζίμα, στην οποία ο Κων. Μητσοτάκης αναφέρει για τον Σαμαρά: «Τα έκαμε μούσκεμα! Δεν φταίει αυτός, φταίω εγώ που έστειλα έναν άπειρο άνθρωπο! Υποχώρησε στην αφόρητη πίεση. Θα υποχωρούσε ούτως ή άλλως, εγώ δεν διαφώνησα γιατί υποχώρησε. Του είπα: “Ανόητε, εκείνη την ώρα θα μπορούσες να πάρεις ό,τι ήθελες, να πεις υποχωρώ αλλά θέλω να μου λύσετε το πρόβλημα των Σκοπίων”. Οι Γερμανοί θα έλυναν τότε το πρόβλημα των Σκοπίων, με αντάλλαγμα αυτό της Κροατίας». Στις 13 Απριλίου 1992, μετά τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, ο Μητσοτάκης καρατόμησε τον Σαμαρά από το υπουργείο Εξωτερικών και ανέλαβε ο ίδιος υπουργός…
Να σημειωθεί ότι ο ιδρυτής της ΝΔ και τότε πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής φέρεται να είχε δηλώσει για τον κ. Σαμαρά: «Οσο ζω εγώ, δεν θα περάσει ξανά την πόρτα του προεδρικού μεγάρου»! Εξάλλου στην κρίσιμη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών της 13ης Απριλίου 1992 ο Κων. Καραμανλής, που τον είχε ήδη κατακρίνει για τους χειρισμούς του, τον οδήγησε ουσιαστικά στην πόρτα της εξόδου, με τον Αντ. Σαμαρά να αποχωρεί από τη σύσκεψη μετά την… ψυχρολουσία!
Οι κρίσιμες αυτές εξελίξεις οδήγησαν σε μια οργισμένη λαϊκή αντίδραση στην Ελλάδα και στα περιβόητα συλλαλητήρια για την ελληνικότητα της Μακεδονίας. Τότε ο Αντ. Σαμαράς πόνταρε στο εθνικό συναίσθημα και «φόρεσε» τη στολή του μακεδονομάχου οργανώνοντας –σύμφωνα με μαρτυρίες της εποχής– το μαζικό συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης τον Φεβρουάριο του 1992 που δεν άφησε πλέον κανένα περιθώριο ευελιξίας στην κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Τα «μυστικά κονδύλια» του ΥΠΕΞ
Βρισκόμαστε στο 1992 και η σύγκρουση μεταξύ πρωθυπουργού και υπουργού Εξωτερικών μαίνεται, με την πλευρά του Κων. Μητσοτάκη να αποδίδει εμμέσως πλην σαφώς ευθύνες στον Αντ. Σαμαρά ότι χρησιμοποιούσε τα «μυστικά κονδύλια» του υπουργείου του για προσωπική προβολή προς εκπλήρωση των πολιτικών φιλοδοξιών του και την ανάπτυξη καλών δημόσιων σχέσεων με μερίδα των ΜΜΕ.
Πρόκειται για τα περιβόητα «μυστικά κονδύλια» του υπουργείου Εξωτερικών, τα οποία εκτινάχτηκαν κατά την περίοδο της υπουργίας Σαμαρά και για τα οποία άνοιξε μεγάλη συζήτηση στα ΜΜΕ, εφόσον υπήρξαν καταγγελίες ότι μεγάλο μέρος τους πήγε στις τσέπες Ελλήνων δημοσιογράφων και εκδοτών. Παρότι ασχολήθηκαν με το θέμα η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου και η ΕΣΗΕΑ, κάποιες πτυχές της υπόθεσης παραμένουν σκοτεινές, αφού τα παραστατικά καταστράφηκαν και τα στόματα έκλεισαν.
Σύμφωνα με τα πρακτικά, ο Κων. Μητσοτάκης ανέφερε σε εκπροσώπους της ΕΣΗΕΑ και του Πειθαρχικού Συμβουλίου στις 10 Μαρτίου 1994: Τα «μόνα σημαντικά μυστικά κονδύλια προέρχονται από το υπουργείο Εξωτερικών», πλην όμως «δίδονται και άλλα κονδύλια από τις διοικήσεις τραπεζών και μεγάλων οργανισμών προς διάφορες κατευθύνσεις, για ατομική συνήθως προβολή και όχι για προβολή κυβερνητικού έργου».
Μίλησε για «άσχημη» κατάσταση που βρήκε στο υπουργείο Εξωτερικών όταν το ανέλαβε ο ίδιος: «στα ταμεία του είχαν μείνει στο τέλος του χρόνου 40-48 εκατ. δρχ., μεγάλα ποσά είχαν διοχετευθεί σε άγνωστους παραλήπτες ενώ τα σχετικά έγγραφα καταστρέφονταν δύο φορές τον χρόνο»!
Και πρόσθεσε: «Πολύ σημαντικά κονδύλια –πάνω από 1 δισ. δρχ.– πήγαν για διαφήμιση. Υπάρχει θέμα κακής διαχείρισης μυστικών κονδυλίων. Εγινε υπέρμετρη χρήση δαπανών. Γνωρίζω ανθρώπους, δημοσιογράφους, που έπαιρναν χρήματα. Σε μετρητά. Υπήρχε ένα τσουβάλι με χαρτονομίσματα. Για την ακρίβεια ήταν μια μαύρη νάιλον σακούλα, σαν αυτές που βάζουν τα σκουπίδια. Ηταν γεμάτη πεντοχίλιαρα. Από εκεί έπαιρναν χρήματα και τα μοίραζαν. Τα χρήματα δόθηκαν κυρίως για προπαγάνδα γύρω από το όνομα της Μακεδονίας. Ομως, αντί η προπαγάνδα να γίνει προς τα έξω, γινόταν προς τα μέσα»!
Ο Κων. Μητσοτάκης άφησε επίσης να εννοηθεί ότι τα χρήματα διοχετεύονταν σε συγκεκριμένους δημοσιογράφους προκειμένου να «χτίσει» το πολιτικό ίματζ του ο κ. Σαμαράς. Τότε ο Αντ. Σαμαράς κατηγορούσε τον πρώην αρχηγό του για εκστρατεία λάσπης και υποστήριζε ότι είχε διαχειριστεί τα κονδύλια με νόμιμο τρόπο.
Λίγους μήνες μετά την αποπομπή του από την κυβέρνηση παραιτήθηκε από βουλευτής και στις 30 Ιουνίου 1993 ίδρυσε την Πολιτική Ανοιξη, ενώ τον Σεπτέμβριο του ιδίου έτους προέτρεψε τους προσκείμενους σε αυτόν βουλευτές της ΝΔ να ανεξαρτητοποιηθούν, προκαλώντας την πτώση της κυβέρνησης του Κων. Μητσοτάκη, του ανθρώπου που τον ανέδειξε…
Η επανένταξη στη ΝΔ από τον Καραμανλή τον νεότερο
Η επιτυχία του Αντ. Σαμαρά να μπει στη Βουλή με το δικό του κόμμα, καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση, υπήρξε προσωρινή. Πολύ σύντομα η ανθηρή Πολιτική Ανοιξη… μαράθηκε, με αποτέλεσμα να περάσει στην πολιτική αφάνεια, μέχρις ότου τον επανέφερε στο προσκήνιο ο Κώστας Καραμανλής στέλνοντάς τον ως ευρωβουλευτή της ΝΔ στις Βρυξέλλες το 2004.
Στις εκλογές του 2007 εκλέγεται ξανά, έπειτα από χρόνια, βουλευτής Μεσσηνίας με τη ΝΔ και αναλαμβάνει το υπουργείο Πολιτισμού το 2009, λίγους μήνες προτού η κυβέρνηση Καραμανλή οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές και χάσει την εξουσία. Και όμως, αυτοί οι περίπου δέκα μήνες ήταν αρκετοί για τον Αντ. Σαμαρά προκειμένου να καταστρώσει εκ νέου τα φιλόδοξα σχέδιά του, με στόχο πάντοτε την πρωθυπουργία! Κατάφερε μάλιστα να διορίσει τη μισή Μεσσηνία στο νέο Αρχαιολογικό Μουσείο της Ακρόπολης που εγκαινιάστηκε στη θητεία του.
Στο μεταξύ πάντως πρόλαβε ως υπουργός Πολιτισμού να υπογράψει μια απόφαση-σκάνδαλο: τέσσερις μέρες πριν από τις εκλογές του 2009 παραχώρησε στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Δημοσίου Δικαίου (ΕΟΔΔ), την… αναβαθμισμένη δηλαδή ΜΚΟ του Σπύρου Φλογαΐτη, ένα ακίνητο-φιλέτο για χρονικό διάστημα 50 χρόνων και μάλιστα δίχως κανένα απολύτως αντάλλαγμα! Ο λόγος για το νεοκλασικό της οδού Διοσκούρων, δίπλα στην Αρχαία Αγορά.
Οπως είχε αποκαλύψει το Hot Doc, πρόκειται για την υπ’ αρ. ΦΑ4/89302/1140 απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού, η οποία αφορούσε την παραχώρηση ακινήτου συνολικής επιφάνειας 1.070 τ.μ. στην Πλάκα με όρους που θα ζήλευαν και οι μεγαλύτερες κατασκευαστικές εταιρείες, αφού η παραχώρηση προστατεύεται με κάθε τρόπο. Είναι χαρακτηριστικό ότι η ανάκληση της άδειας μπορεί να γίνει μόνο με απόφαση υπουργού και μόνο με συγκεκριμένη αιτιολόγηση!
Η αρχηγία της ΝΔ και η πρωθυπουργία
Η ΝΔ χάνει τις εκλογές του 2009 και αρχίζουν οι διαδικασίες διαδοχής του Κ. Καραμανλή στην ηγεσία του κόμματος. Το μεγάλο λάθος της Ντόρας Μπακογιάννη, όταν διεκδικούσαν αμφότεροι την ηγεσία της ΝΔ, να δεχτεί τις εκλογές από τη βάση αλλά και το γενικότερο κλίμα εντός της «γαλάζιας» παράταξης εκείνη την περίοδο, όπου πολλά κορυφαία στελέχη παραδέχονταν ότι «ο Καραμανλής παρέδωσε τα κλειδιά στον Σαμαρά για να μην πάρει το κόμμα η οικογένεια Μητσοτάκη», έφεραν στην προεδρία της ΝΔ τον Σαμαρά. Τον άνθρωπο δηλαδή που πριν από χρόνια είχε ρίξει το ίδιο αυτό κόμμα από την κυβέρνηση!
Χωρίς καμία διάθεση συνεργασίας απέναντι στον παλιό του φίλο και συγκάτοικο των φοιτητικών χρόνων Γιώργο Παπανδρέου, που ήταν πλέον πρωθυπουργός (μάλλον δεν του το συγχώρεσε που κέρδισε εκείνος πρώτος την πρωθυπουργία), σήκωσε τα αντιμνημονιακά λάβαρα, όπως άλλοτε τα «μακεδονικά», ενώ με τα «περίφημα»… Ζάππεια το μόνο που πέτυχε ήταν να συμβάλει στην καταστροφή της χώρας. Και όλα αυτά για να στρίψει διά του… μνημονίου, αφού συμφώνησε ενυπόγραφα έπειτα από απαίτηση της Γερμανίδας καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ, η οποία ουδόλως τον εμπιστευόταν!
Το 2011 συμμετείχε στην κυβέρνηση συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ και τον ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη, από τον οποίο «απέσπασε» δυο τρεις βουλευτές, για να ανατρέψει και αυτή την κυβέρνηση με την επιμονή του για εκλογές και την… εμμονή του να πάρει ο ίδιος την πρωθυπουργία. Και τα κατάφερε! Με το χαμηλότατο ποσοστό του 18,8% τον Μάιο του 2012 και 29,6% τον Ιούνιο του ιδίου έτους, που του έδωσαν την πρωτιά αλλά όχι και την αυτοδυναμία.
Επιτέλους! Ηταν πρωθυπουργός! Με τη διαφορά ότι είχε συγκυβερνήτες… Και μάλιστα τον Ευάγγ. Βενιζέλο, τότε αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, ιστορικού πολιτικού αντιπάλου της ΝΔ, και τον Φώτη Κουβέλη της ΔΗΜΑΡ, μέχρις ότου αποχωρήσει ο τελευταίος με πρόσχημα το «μαύρο» στην ΕΡΤ και μείνουν μόνοι οι δύο… φίλοι! Και επειδή, όπως εξαρχής αναφέραμε, ανέκαθεν χαρακτηριζόταν από «κακεντρέχεια και χαιρεκακία», σύμφωνα με πάμπολλους νεοδημοκράτες, αντί να δώσει υπουργείο στην Ντ. Μπακογιάννη όρισε υπουργό τον αδερφό της Κυριάκο, σε μια προφανή επιχείρηση να προκαλέσει έριδες στην οικογένεια Μητσοτάκη!
Η απώλεια της εξουσίας και οι «λαγοί» του Αντώνη στη ΝΔ
Η εκλογική αποτυχία του το 2015 με πρόσχημα την αδυναμία ανάδειξης προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά και το στοίχημα στο οποίο πόνταρε, αυτό της «αριστερής παρένθεσης», τον οδήγησαν ακόμη και στη μικροπρέπεια να μην παραδώσει το Μαξίμου στον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος μετά την ορκωμοσία του βρέθηκε σε ένα άδειο κτίριο! Με τον ίδιο τρόπο αντιμετώπισε και το κόμμα του, αρνούμενος να απαγκιστρωθεί από την αρχηγία της ΝΔ έπειτα από μια εκλογική ήττα και μια ηχηρή αποτυχία στο δημοψήφισμα του 2015. Συνέβαλε στην επικράτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη για την αρχηγία της ΝΔ, την ώρα που όλοι θεωρούσαν βέβαιη τη νίκη του Βαγγέλη Μεϊμαράκη, και δεν παρέλειψε να του… ρίξει από κοντά τους «λαγούς» Αδωνη Γεωργιάδη και Μάκη Βορίδη, που έτσι κι αλλιώς είχε φέρει στο «γαλάζιο» μαντρί από το κόμμα του Καρατζαφέρη! Ετσι, με πρώτο βιολί τον Αδωνη συνέχισε την ακροδεξιά ρητορική εντός του κόμματος υπό την προεδρία του Κυρ. Μητσοτάκη, με αποκορύφωμα τα συλλαλητήρια –εκ νέου– για το μακεδονικό. Στην πορεία, πάντως, τόσο ο ίδιος ο κ. Σαμαράς όσο και ο Αδ. Γεωργιάδης μόνο… ψυχρολουσίες έχουν να μετρούν εκ μέρους της ηγεσίας της ΝΔ!
Η Novartis και η επιχείρηση ομηρίας του Κυριάκου
Η εμπλοκή του ονόματός του στην υπόθεση του σκανδάλου Novartis αποτέλεσε ένα ακόμη πεδίο… δόξης λαμπρό για τον Αντ. Σαμαρά προκειμένου να χειραγωγήσει τον Κυρ. Μητσοτάκη και το κόμμα, που πλέον κυβερνά τη χώρα. Αν και το σκέλος της υπόθεσης που τον αφορά τέθηκε στο αρχείο, ο κ. Σαμαράς φρόντισε να μηνύσει τους δικαστές αλλά και τον τέως πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα! Φυσικά, δεν παρέλειψε να συμπεριλάβει και δημοσιεύματα του Documento στην κατάθεσή του ενώπιον των αντεισαγγελέων του Αρείου Πάγου, τα οποία ωστόσο δεν διάβασε πολύ προσεκτικά! Σε κάθε περίπτωση, πάντως, τον ευχαριστούμε που μας ενέταξε σε άλλη μια παγκόσμια πρωτοτυπία!
Με νομικό… σύμβουλο τον φίλο του Ευάγγ. Βενιζέλο που επίσης ενεπλάκη στο σκάνδαλο αλλά απαλλάχθηκε οριστικά, όπως και ο κ. Σαμαράς, προσπάθησε να εγκλωβίσει πολιτικά τον Κυρ. Μητσοτάκη σε μια εξεταστική ή και προκαταρκτική επιτροπή στη Βουλή για τον τέως πρωθυπουργό της χώρας Αλ. Τσίπρα. Μόνο που αυτήν τη φορά δεν έπιασε! Παρά την τρομοκράτηση δικαστικών λειτουργών και την πόλωση του πολιτικού συστήματος, που μοιράστηκε σε «σκευωρούς» και «αδικημένους», ο σημερινός πρωθυπουργός προτού καν πάει η δικογραφία στη Βουλή δηλώνει ότι δεν θα πάει στα δικαστήρια τους πολιτικούς του αντιπάλους…
Είχε προηγηθεί, βεβαίως, μια ακόμη ψυχρολουσία του Αντ. Σαμαρά, καθώς ο Κυρ. Μητσοτάκης τον απέκλεισε εντέχνως από την Κομισιόν! Ο πρώην πρωθυπουργός προσδοκούσε τη θέση του Ελληνα επιτρόπου και φυσικά σε μια από τις αντιπροεδρίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Θέση που τελικά πήρε ο γραφειοκράτης Μαργαρίτης Σχοινάς, ο οποίος άλλωστε συγκεντρώνει και τη γερμανική προτίμηση, σε αντίθεση με τον «μακεδονομάχο» Αντώνη!