Η υποκριτική θεσμολαγνεία Μητσοτάκη στην πρωθυπουργική θητεία τριών χρόνων.
«Εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας όπως το έχω πει πολλές φορές, το επανέλαβα και χθες στη Βουλή για λόγους θεσμικής τάξης, αλλά και για λόγους πολιτικής σταθερότητας σε μία κρίσιμη συγκυρία όπως αυτή που διανύουμε». Με την παραπάνω αναφορά την περασμένη εβδομάδα ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο μιντιακός βραχίονας της κυβέρνησης επιχείρησαν να κλείσουν «οριστικά» τα σενάρια της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες τα οποία ο ίδιος τροφοδότησε το προηγούμενο διάστημα.
Είναι προφανές ότι το επιχείρημα της «κρίσιμης συγκυρίας» δεν αντέχει σε ουσιαστική κριτική. Εκλογές πραγματοποιήθηκαν τόσο στην κορύφωση της οικονομικής κρίσης το 2012 –και μάλιστα διπλές– όσο και το 2015, όταν με ευθύνη Σαμαρά η χώρα έμεινε «στον αέρα», στο όνομα των μεθοδεύσεων της «αριστερής παρένθεσης». Από την άλλη, αναφορικά με την τουρκική επιθετικότητα και τις απειλές Ερντογάν, οδεύοντας προς τις τουρκικές εκλογές ο κίνδυνος το προσεχές διάστημα αναμένεται να γιγαντωθεί.
Εκτός των παραπάνω ο Κυρ. Μητσοτάκης έχει φροντίσει στα τρία χρόνια διακυβέρνησής του να πιστοποιήσει ότι κάθε άλλο παρά σέβεται τους θεσμούς, όπως και την προστασία τους.
Αντιθεσμικός με το καλημέρα
Μία από τις πρώτες λαθροχειρίες που πραγματοποίησε η κυβέρνηση Μητσοτάκη ήταν η απόφαση για την ανάληψη της αρμοδιότητας της ΕΡΤ, του Αθηναϊκού Πρακτορείου και της ΕΥΠ από το Μέγαρο Μαξίμου και προσωπικά από τον πρωθυπουργό. Κανείς δεν ξεχνά πως για να τοποθετηθεί επικεφαλής της ΕΥΠ ο Παναγιώτης Κοντολέων η κυβέρνηση άλλαξε τον σχετικό νόμο καταργώντας ακόμη και τα βασικά τυπικά προσόντα για τη θέση.
Για τα δύο κρατικά μέσα ενημέρωσης τα πεπραγμένα τριών ετών μιλούν από μόνα τους. Στην κρατική τηλεόραση για πρώτη φορά στα χρονικά βρίσκεται μια διοίκηση που διαγράφηκε σύσσωμη από την ΕΣΗΕΑ για διαστρέβλωση, απόκρυψη, αλλοίωση ή πλαστογράφηση πραγματικών περιστατικών. Την κατάσταση χρεώνεται προσωπικά ο Κυρ. Μητσοτάκης, αφού ο επικεφαλής της ΕΡΤ Κωνσταντίνος Ζούλας διετέλεσε προεκλογικά διευθυντής του γραφείου Τύπου της ΝΔ. Το δε Αθηναϊκό Πρακτορείο και η διοίκηση Περδικάρη έχουν καταφέρει τα τελευταία χρόνια να γράψουν ένα νέο… δικό τους κώδικα δεοντολογίας, παραπληροφορώντας αφειδώς, όπως με την κάλυψη του σκανδάλου Novartis.
«Υπερεισαγγελία» και αρχές
Ακόμη μια κορυφαία αντιθεσμική μεθόδευση ήταν αναμφίβολα το «τέχνασμα» για να καθαιρεθεί η πρώην εισαγγελέας διαφθοράς Ελένη Τουλουπάκη. Είχαν στόχο να της πάρουν τη δικογραφία του σκανδάλου Novartis και να προχωρήσουν την υπόθεση της «σκευωρίας», μέχρι που πριν από λίγες εβδομάδες αυτή κατέρρευσε με πάταγο. Σχεδόν ένα χρόνο μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης, και αφού επιχειρήθηκε ποικιλοτρόπως να αφαιρεθεί η υπόθεση του σκανδάλου από τα χέρια της τότε Εισαγγελίας Διαφθοράς, η κυβέρνηση Μητσοτάκη συγχώνευσε την Εισαγγελία Διαφθοράς με την Εισαγγελία Οικονομικού Εγκλήματος υπό την ψευδεπίγραφη πρόφαση του «περιορισμού της διαφθοράς και των οικονομικών εγκλημάτων».
Στην πραγματικότητα, το παιχνίδι εξουσίας που ξεκίνησε με την ίδρυση των δύο «ειδικών» εισαγγελιών πίσω στο μακρινό 2012 ενισχύθηκε θέτοντας στη διάθεση τού μέχρι πρότινος εισαγγελέα εφετών Χρήστου Μπαρδάκη όλες τις κρίσιμες υποθέσεις και τα μεγάλα σκάνδαλα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη διερεύνηση και τον έλεγχό τους.
Στην περίπτωση της Επιτροπής Ανταγωνισμού και της καθαίρεσης της τότε επικεφαλής και πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου Βασιλικής Θάνου οι κινήσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη έγιναν ταχύτερα. Προτού κλείσει δύο μήνες πρωθυπουργός την είχε ήδη κηρύξει έκπτωτη, με την κατηγορία της «προσπάθειας ελέγχου της Ανεξάρτητης Αρχής». Οι παρεμβάσεις και το κλίμα πίεσης προς την επιτροπή δεν σταμάτησαν έκτοτε, καθώς μόλις πριν από ένα μήνα ο ίδιος ο πρόεδρος Ιωάννης Λιανός κατήγγειλε τον Αδωνη Γεωργιάδη για τον διορισμό της «ακατάλληλης» Χαρίκλειας Νικολοπούλου στη θέση της αντιπροέδρου, παρότι ο επικεφαλής της αρχής υποχώρησε μετά τον διορισμό της.
Τα «ακαταδίωκτα»
Στις πρώτες αποφάσεις που φρόντισε να λάβει συμπεριλαμβανόταν η προστασία των τραπεζιτώναπό τις ευθύνες τους σε θαλασσοδάνεια, από τις πλέον προκλητικές αποφάσεις Μητσοτάκη. Για να ασκηθεί δίωξη σε τραπεζίτες θα πρέπει να μηνύσουν τους εαυτούς τους, απολαμβάνοντας έτσι πρωτοφανή ασυλία. Στα ίδια πρότυπα και το ακαταδίωκτο των μελών του Ταμείου Επικουρικής Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης, εκείνων δηλαδή που θα τζογάρουν τις συντάξεις χωρίς να λογοδοτούν πουθενά.
Στο ενδιάμεσο, σε περίοπτη θέση στη συνείδηση των πολιτών βρίσκεται το ακαταδίωκτο των μελών των επιστημονικών και διοικητικών επιτροπών ελέγχου της πανδημίας, διασφαλίζοντας ότι «δεν διώκονται, δεν εξετάζονται» για τα πεπραγμένα τους στη διαχείριση της πανδημίας. Μια απόφαση που προσανατολίζεται επί της ουσίας στην προστασία της κυβέρνησης και των αποφάσεων των μελών της.
Παραθεσμικός
Στις αποφάσεις του Κυρ. Μητσοτάκη που διαλανθάνουν τις θεσμικές δεσμεύσεις του θα πρέπει προστεθεί η αποστολή όπλων στην Ουκρανία με το «λειψό» ΚΥΣΕΑ, η μη σύγκληση μέχρι σήμερα ούτε μίας σύσκεψης αρχηγών κομμάτων παρά τις πολλαπλές κρίσεις, η ΙΧ εξωτερική πολιτική, οι μεθοδεύσεις για την αλλαγή του νόμου που αφορά την ψήφο των ομογενών, η διαρκής κατάσταση έκτακτης ανάγκης στη διαχείριση της πανδημίας και φυσικά οι πραξικοπηματικές αποφάσεις ελέγχου των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Κορυφαία και αξεπέραστη στιγμή της θεσμικής του ασέβειας στον ρόλο του και στο σύνταγμα ήταν αυτή που καταδίκασε πολιτικούς, δικαστές και δημοσιογράφους σε «συμμορία» και μάλιστα από το βήμα της Βουλής.
Κρίνοντας δε από την επιμονή του να μην απολογηθεί, φαίνεται ότι σε αυτό το απώτατο άκρο έφτασε υπερήφανα και συνειδητά. Και θα τον συνοδεύει για πάντα.