Ο «εν τω πολλώ το ευ» πολύπλευρος καλλιτέχνης γράφει στο Documento για τις καλοκαιρινές στιγμές που σημάδεψαν την καριέρα του
1. Οι «Λυσιστράτες» μονομαχούν
1986. «Λυσιστράτη» με τον Λαζόπουλο και σκηνοθέτη τον Ανδρέα Βουτσινά. Γράφαμε όλο το καλοκαίρι με τη Λίνα Νικολακοπούλου και ηχογραφούσα νυχθημερόν. Μετά την πρόβα τα βράδια ερχόταν ο χορός και προσθέταμε φωνές.
Ηχολήπτης ο Κώστας Γιαννακόπουλος, στο Studio Sound στη Μεσογείων. Πρεμιέρα στην Καβάλα στους Φιλίππους, 13 Αυγούστου. Ανέβηκα με το αεροπλάνο τελευταίος να πάω τα τελικά master μιξαρισμένα και με είχε φορτώσει η Νινέττα Λεμπέση, η παραγωγός, να πάω και τα προγράμματα σε δυο κούτες.
Ψοφοζέστη. Στο αεροδρόμιο της Χρυσούπολης ανοίξανε οι κούτες και μάζευα τα προγράμματα από χάμω. Τραγωδία.
Μεγάλη στιγμή. Ορθιος ο κόσμος στο φινάλε χειροκροτούσε είκοσι λεπτά. Βρισίδι ανελέητο οι κριτικοί και τεράστιο σουξέ. Το ίδιο καλοκαίρι, για να θυμίσω, έπαιζε «Λυσιστράτη» και η Αλίκη με σκηνοθέτη τον Αλέξη Σολομό και μουσική του Μάνου Χατζιδάκι. Χαμός στο ίσιωμα. Κονταροχτυπήματα. Εξώφυλλα. Αποκόμματα χιλιάδες.
Στο τέλος του καλοκαιριού πέταξα δυο τεράστιες σακούλες σκουπιδιών με αποκόμματα και ξεγράφτηκα από το γραφείο που μου τα ’στελνε.
2. Το καλοκαίρι της επιτυχίας και της πνευμονίας
1988, ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας, «Δον Ζουάν» του Μολιέρου με τον Βουτσινά, Θέατρο Παρκ επιθεώρηση με τον Σταμάτη Φασουλή (τότε γράψαμε το «Ροκ» για τον Βλάση Μπονάτσο) και εκδίδουμε το «Μαμά γερνάω». Παθαίνω πνευμονία, μπαίνω νοσοκομείο. Στο ΝΙΜΙΤΣ. Τηλεφώνημα Βουτσινά από Παρίσι.
«%£¥$£@@@@, νομίζεις ότι θα γλιτώσεις; Θα αναβάλω πρεμιέρα, θα σε περιμένω».
Γιατρός μου υπέροχος στο ΝΙΜΙΤΣ, που του γκρίνιαζα ότι πονάω μετά την αποθεραπεία… «Υστερία μιμείται πάσαν νόσον».
Ολα τα ραδιόφωνα παίζουν την Τάνια. Στα λόγια της Λίνας.
«Αλλο 114 κι άλλο εννιά κι ογδόντα τέσσερα»… και κανείς τότε δεν καταλάβαινε τι εννοούσε.
Ουφ. Μεγάλη επιτυχία όλα.
3. Η αποθέωση της Λυδίας
Το 1990 ήμουν σε μετακόμιση. «Μήδεια» στο Κρατικό Βορείου Ελλάδος. Με σκηνοθέτη (και πάλι) τον Ανδρέα Βουτσινά. Τη Λυδία Φωτοπούλου στον ρόλο της Μήδειας. Είχα ανέβει στη Θεσσαλονίκη για αρκετό καιρό. Διευθυντής ο Δημήτρης Μαρωνίτης. Σκοτωνόντουσαν με τον Ανδρέα. Εγώ στη μέση έκανα διαχείριση χαρακτήρων. Δεν ήξερα, δεν ρώταγα; Εμενα και έγραφα σε ένα μικρό διαμέρισμα στην Καλαμαριά. Δοσμένο από κάποιον φίλο. Σε μια παλιά πολυθρόνα ένα νοβοπάν κι απάνω ένα δανεικό πιάνο ηλεκτρικό. Σε μια άλλη άλλο νοβοπάν, τα χαρτιά και οι καφέδες.
Πρώτη μου Επίδαυρος, 35άρης. Μετάφραση Γιώργου Χειμωνά. Μια από τις κυρίες του χορού, χρόνια στο Κρατικό, σε κάποια πρόβα μου είπε: «Αυτό που κάνεις τώρα θα παίζεται χρόνια». Δεν έδωσα καμία σημασία. Θυμάμαι μόνο που βρίζανε όλοι. Προκαταβολικά προτού δούνε. Η Λυδία ήταν θεά. Στην Επίδαυρο είχε στραμπουλίξει το πόδι της. Αποθέωση! Μετά την υπόκλιση τη σήκωσα στην αγκαλιά μου και την πήγα στα καμαρίνια.
Ενα που θυμάμαι: την ώρα που συναντιόντουσαν για πρώτη φορά με τον Ιάσονα (Νίκος Σεργιανόπουλος), τους είχε βάλει ο Ανδρέας να φιλιούνται ώρα πολλή σε απόλυτη παύση.
4. Πόλεμος στον πόλεμο των πολιτικών
2010, «Αχαρνής» στην Επίδαυρο. Με το ΚΘΒΕ και σκηνοθέτη τον Σωτήρη Χατζάκη. Τα ’δωσα όλα. Στην ατάκα «ελεύθεροι κυκλοφορούν οι δολοφόνοι» χάλασε ο κόσμος. Στις τουαλέτες του Λεωνίδα στρίμωξε ο υπουργός Τουρισμού του ΠΑΣΟΚ τον Χατζάκη και του είπε: «Δεν θα ξαναπάρεις λεφτά». Αποθέωση. Αγιος Βουτσάς. Βαλτινός αδερφός. Τηλεφώνησε ο Φωτόπουλος στην Παυλάτου. «Εσκισε ο φίλος μας».
Η Αννα Βλαβιανού, ο Αρης Μπέκας (ξενοδοχείο Αριστοτέλης, Γιαλάσι) και η Αντιγόνη Γλυκοφρύδη δίπλα μου, δυνατά ο καθένας με τον τρόπο του. Πρώτο ηχηρό χαστούκι στην κυβέρνηση ΓΑΠ. ΠΟΛΕΜΟΣ!
Μίσος, βρισίδια και τεράστια οικονομική επιτυχία.
5. Το καλοκαίρι της αυταπάτης
2015, Ντάριο Φο στο Ηρώδειο. Τελευταίο αντιμνημονιακό βράδυ. Με κόπο τεράστιο. Απόλυτη καλλιτεχνική συνήχηση με άφατη ζέστη. Μετά το «Οχι». Πρώτη εβδομάδα capital controls. Αποθέωση Βαρουφάκη κατά την είσοδό του. Η μεγάλη στιγμή με την τεράστια Μάγια Λυμπεροπούλου. Πόρτα ρομάνα μπέλα. Η Μάγια και το τσιγάρο της. Και η Λίνα για πάντα. Παντού. Αυτά.
INFO
Το καλοκαίρι του Σταμάτη:
6 Ιουλίου – Βεάκειο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, 17 Ιουλίου – Νεμέα, 29 Ιουλίου – Ανδρος: «“Ενα όλοι” Φίλα με», απάνθισμα από την πολυετή εργογραφία του.
Η «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» σε σκηνοθεσία Αιμίλιου Χειλάκη και μουσική Σταμάτη Κραουνάκη περιοδεύει σε όλη την Ελλάδα.
