Tέτοιες μέρες πριν από ακριβώς ένα χρόνο αμφιταλαντευόμουν για το αν έπρεπε να διεκδικήσω την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ. Γνώριζα ότι ήταν ένα δονκιχωτικό εγχείρημα, αλλά συγχρόνως πίστευα ειλικρινά ότι θα πρόσφερε κάτι θετικό στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στον Αλέξη Τσίπρα, που τον είχα δει εγκαταλειμμένο από πολλούς από τους στενούς συνεργάτες του μεταξύ των δύο βουλευτικών εκλογών του 2023.
Σας παρουσιάζω, λοιπόν, την αλήθεια μου για το πώς κατέβηκα υποψήφιος για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, σε αυτό το πρώτο μιας σειράς από άρθρα που θα ακολουθήσουν.
Και είναι ο χρόνος που θεωρώ σκόπιμο πολιτικά να ειπωθούν οι αλήθειες αυτές. Ολες όμως. Βολικές και άβολες.
Θα διαβάσετε τις απαντήσεις για όλες τις κατηγορίες που έχουν εσκεμμένα εκτοξευτεί εναντίον μου, εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ, αρχίζοντας από αυτήν ότι ήμουν «φυτευτός». Και θα καταλήξω στο τι σημαίνει για μένα το «δεν θα σας προδώσω ποτέ» στην προσπάθεια για μια κοινωνία ισότητας και αλληλεγγύης, σε μια χώρα στην οποία θα ζουν η Ελληνίδα και ο Ελληνας με αξιοπρέπεια και περηφάνια.
Και με μια προσωπική ελπίδα: ότι κάποια στιγμή σε αυτήν τη χώρα θα σταματήσουν οι «ρομαντικοί» πολιτικοί να απολογούνται για τα ανιδιοτελή κίνητρά τους, επειδή οι «επαγγελματίες» του είδους δεν φημίζονται για την αθωότητα των δικών τους κινήτρων.
18 Ιουνίου 2023
Μία εβδομάδα πριν από τις επαναληπτικές εκλογές ταξιδεύω με τον Αλέξη Τσίπρα σε Βέροια, Νάουσα, Γιαννιτσά.
Μου λέει στο αεροπλάνο προς Θεσσαλονίκη: «Στέφανε, ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει ανανέωση χθες. Αυτό σημαίνει είτε αλλαγή προέδρου, που de facto φέρνει ανανέωση, είτε αλλαγή όλων κάτω από τον πρόεδρο».
«Είμαι μέσα να κάνουμε το δεύτερο» του απάντησα.
Γιατί;
Επειδή έχοντας ήδη γνωρίσει πολλούς από τις ελίτ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, το ανεπιτήδευτο στιλ του Αλέξη ήταν ακριβώς αυτό που με ενέπνεε. Το πόσο απλός και λαϊκός ήταν, έπειτα από τόση λάσπη και πόλεμο στο πρόσωπό του…
Στο αεροπλάνο τού διηγούμαι την προσωπική μου ιστορία. Το παραδικαστικό που κατέστρεψε τους γονείς μου (που ισχύει, όσο κι αν η προπαγάνδα της ΝΔ επιχειρεί να το χλευάσει και να το υποβαθμίσει). Πώς πήρα υποτροφίες στα σχολεία των ΗΠΑ. Πώς άρχισα στην Goldman Sachs εν μέσω χρηματοπιστωτικής κρίσης το 2009 και την υποκρισία και αμετροέπεια που είδα εκεί. Πώς άρχισα τη δική μου ναυτιλιακή εταιρεία εξασφαλίζοντας κεφάλαια, δημιουργώντας την υποδομή και το στελεχικό προσωπικό, αντιμετωπίζοντας λειτουργικά και νομικά ζητήματα.
Πώς γνώρισα τον Τάιλερ εν μέσω αυτών των δυσκολιών και τέλος πώς αναγκάστηκα να καταφύγω σε δικαστήρια για να διεκδικήσω τα δεδουλευμένα μου από τους Αμερικανούς επενδυτές.
Αφηγήθηκα επίσης στον Αλέξη όσα είχα αποκομίσει από τη ναυτική περιοδεία μου στα ακριτικά νησιά με τον ναύαρχο Αποστολάκη (για την οποία φυσικά δεν επιβάρυνα οικονομικά το κόμμα, σε μια δύσκολη συγκυρία). Του είπα για τα καταπληκτικά νέα παιδιά και τους υποψήφιους βουλευτές που είχα συναντήσει.
Ο Αλέξης τα άκουγε όλα, παρά την κούρασή του. Αυτό το εκτίμησα πάρα πολύ εκείνη τη στιγμή.
Στο λεωφορείο που μας παρέλαβε από το αεροπλάνο, στο «Ελ. Βενιζέλος», μου είπε:
«Στέφανε, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πρόεδρο. Χρειάζεται έναν CEO σαν και σένα να πάει παντού και να πακετάρει όλο αυτό το πράγμα».
Αυτές τις στιγμές τις θυμάμαι ανεξίτηλα. Οπως καταλαβαίνετε, ήταν τα πρώτα αποτυπώματά μου στον εσωτερικό κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ. Οι πρώτες εντυπώσεις, τα πρώτα συναισθήματα.
Πρέπει να ομολογήσω ότι προηγουμένως μου είχε προκαλέσει αρνητική εντύπωση η απάλειψη της εργασίας μου στην Goldman Sachs κατά τη δημοσιοποίηση του βιογραφικού μου από το κόμμα τον Απρίλιο του 2023 με την ανακοίνωση του ψηφοδελτίου Επικράτειας. Μας είχαν ζητηθεί τα βιογραφικά μας μόλις το ίδιο πρωί! Και μέχρι το απόγευμα είχαν αφαιρέσει το όνομα της επενδυτικής τράπεζας, με το επιχείρημα ότι «όλοι θα μιλούσαν για την Goldman Sachs» (παρότι εγώ θεωρούσα ότι αυτό θα ήταν έμπρακτη απόδειξη της μεγάλης διείσδυσης που μπορεί να έχει το προοδευτικό μήνυμα). Η επιτομή του φοβικού ΣΥΡΙΖΑ…
«CEO» μου είπε λοιπόν ο Αλέξης ότι χρειαζόταν το κόμμα. Εχοντας δει ξεκάθαρα την κοροϊδία του Μητσοτάκη του 2023, είπα για άλλη μια φορά στον εαυτό μου «πάμε», συντασσόμενος μαζί του απέναντι σε αυτό το παρακρατικό σύστημα. (Το γιατί έχει διαρραγεί η σχέση μου με τον Αλέξη πρόσφατα θα το παρουσιάσω σε επόμενο άρθρο. Ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ δικαιούται να ξέρει τους λόγους.)
24 Ιουνίου 2023
(γραπτό μήνυμα)
«Καλή ξεκούραση τις επόμενες 24 ώρες. Με χαμόγελο μετά θα χτίσουμε την επόμενη μέρα επειδή θέλουμε να προσφέρουμε και όχι να πάρουμε.
Θα είμαι δίπλα σου να αναδείξουμε τον επαγγελματισμό του καινούριου ΣΥΡΙΖΑ και τα ταλέντα που διαθέτουμε ανά την επικράτεια»
25 Ιουνίου 2023
Εθνικές εκλογές
«Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κλείσει τον ιστορικό κύκλο του…» λέει ο Αλέξης στη μετεκλογική ομιλία του.
Εκείνη τη στιγμή είμαι σε πάνελ στο Star. Ο Αλέξης υπονοεί ότι θα κατέβει εκ νέου.
Αμέσως τότε, ζωντανά στον αέρα και χωρίς δεύτερη σκέψη, σχολιάζω ότι βεβαίως θα στηρίξω τον Αλέξη στην επανεκλογή του. Αυτό πίστευα, από καρδιάς. Εξάλλου γνώριζα ότι ήθελε να τα αλλάξει όλα.
(Στο μεταξύ, την εβδομάδα που ακολούθησε, την τελευταία του Ιουνίου, έγινα, χωρίς να το περιμένω, viral. Η αντίδρασή μου στον ομοφοβικό υποψήφιο βουλευτή της Ελληνικής Λύσης, στον οποίο είπα «δεν είναι άποψη, είναι η ζωή μου», αριθμούσε εκατοντάδες χιλιάδες θεάσεις στο διαδίκτυο.)
Μέσα σε τρεις μέρες ο Αλέξης παραιτείται στο Ζάππειο.
Σκέφτηκα: «Εντάξει, ήταν μια καλή εμπειρία. Κρίμα, και πίστευα ότι θα μπορούσαμε πραγματικά να κάνουμε θετικά πράγματα για τη χώρα».
Δεν γνωρίζω τι μεσολάβησε για να αλλάξει ο Αλέξης την απόφασή του. Εικάζω ότι ήταν η έλλειψη στήριξης από τα πρωτοκλασάτα στελέχη που είχε αναδείξει. Αυτό που μου έχει πει πάντως ο ίδιος είναι ότι κανένας δεν τον πίεσε να παραιτηθεί.
Αυτό το πιστεύω. Αλλά εικάζω ότι έμαθε λεπτομέρειες που έκτοτε έχω επιβεβαιώσει –π.χ. ότι κάποιοι μοίραζαν ήδη θέσεις στο κόμμα πριν από τις εκλογές του Ιουνίου– και αυτό τον απογοήτευσε. Η προδοσία δηλαδή.
Ιούλιος 2023
Κενό αέρος. Κενό ηγεσίας. Μούδιασμα.
Στέλνω στην Εφη Αχτσιόγλου τις προγραμματικές μου προτάσεις να τις συζητήσουμε, αφού εκείνη μου είχε ζητήσει νωρίτερα τη στήριξή μου στις εσωκομματικές εκλογές.
Της είχα απαντήσει: «Με χαρά να στηρίξω, εξάλλου θα ήθελα πολύ να δω γυναίκα πρωθυπουργό να κερδίζει το σύστημα Μητσοτάκη».
Προσφέρθηκα να στηρίξω εφόσον ήξερα τις πολιτικές της προτάσεις.
«Η ομάδα τις ετοιμάζει τώρα. Θα τις παρουσιάσω στην Κεντρική Επιτροπή το Σαββατοκύριακο».
Με εξέπληξε η φράση «ομάδα». Προφανώς τότε, μέσα στην κομματική αφέλειά μου, δεν ήξερα τι σημαίνει «ομάδα» στον χρόνιο φραξιονισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Θεώρησα
(λανθασμένα) ότι εννοούσε ομάδα εμπειρογνωμόνων για κοστολογημένο πρόγραμμα…
Ηρθε λοιπόν το Σαββατοκύριακο. Εκφώνησε την ομιλία της.
Πολιτική πρόταση μηδέν. Αντ’ αυτού, μόνο «κανόνες» και «δομές» και ξύλινο λεξιλόγιο (δηλαδή πολύ από αυτό που μήνες αργότερα βάφτισα «Πουμαρό»).
Παρατηρώντας το κενό έμπρακτων προτάσεων, έστειλα με email τις προτάσεις μου στην Εφη Αχτσιόγλου. Ξεκάθαρα πράγματα που ένα προοδευτικό κόμμα εξουσίας έπρεπε να υιοθετούσε ως κεντρικές αλλαγές ως κυβέρνηση.
Τελικά αγνόησε όχι μόνο τις προτάσεις μου αλλά και τα ίδια τα μηνύματά μου που υπενθύμιζαν ότι της είχα στείλει προτάσεις (με άφησε στο «διαβάστηκε»). Ακολουθεί ησυχία.
Δύο εβδομάδες αργότερα, και μετά την απροσδόκητη ανάρτηση της Ελενας Ακρίτα, προέκυψε η ιδέα της καθόδου μου για τον Δήμο Αθηναίων. Μίλησα με τον Αλέξη για την ιδέα προτού αναχωρήσει για διακοπές στην Καλιφόρνια. «Θεωρώ ότι θα ήσουν μακράν η καλύτερη επιλογή. Πάντα θεωρούσα ότι η Αθήνα χρειαζόταν εναλλακτική υποψηφιότητα από μας. Αλλά, όπως ξέρεις, δεν λαμβάνω μέρος πλέον στα όργανα». (Τώρα θεωρώ μεγάλο λάθος την απουσία του Αλέξη Τσίπρα από τα όργανα. Ηταν πρόεδρος του κόμματος, αν και μεταβατικός, και θα έπρεπε να είχε δρομολογήσει την επιλογή του Νίκου Παππά για τη θέση αυτή, όπως και όλες τις άλλες επιλογές του, εφόσον το κόμμα έπρεπε να έχει συνέχεια. Η επιλογή της παντελούς απουσίας μεταξύ Ιουνίου και Σεπτεμβρίου ήταν καθοριστική για τον ΣΥΡΙΖΑ.)
Ακολουθεί μια αλληλογραφία για το θέμα του δήμου με την Εφη Αχτσιόγλου, η οποία προφανώς λειτουργούσε σαν πρόεδρος προτού εκλεγεί πρόεδρος. Προσωπικά θεωρούσα υποκριτικό να κατέβω στην τοπική αυτοδιοίκηση και δη στην Αθήνα χωρίς να ζω εκεί. Αλλά τουλάχιστον θα μπορούσα να σταθώ δίπλα στο κόμμα σε μια περίοδο χωρίς ηγεσία και κατεύθυνση.
Το πρότεινα λοιπόν στην Εφη Αχτσιόγλου, η οποία είπε ότι το θεώρησε πολύ καλή ιδέα. Ωστόσο δεν το προχώρησε ποτέ.
Αύγουστος 2023
Ο Αλέξης είναι στην Καλιφόρνια. Η Εφη Αχτσιόγλου, έχοντας αγνοήσει όλα τα μηνύματά μου, συνέχιζε μια καμπάνια που κατ’ εμέ ήταν άνευ περιεχομένου.
Και σε αυτό το αυγουστιάτικο κενό, επειδή τα κανάλια δεν έβρισκαν «στελέχη ΣΥΡΙΖΑ» για τα πάνελ, με προσκαλούσαν.
Πήγαινα λοιπόν. Μίλησα και ανέδειξα την κακοδιαχείριση της ΝΔ
στις φωτιές στη Ρόδο. Στον ΦΠΑ και στην ακρίβεια. Στους Κροάτες ναζί που δολοφόνησαν τον Μιχάλη Κατσούρη έξω από το γήπεδο της ΑΕΚ.
Σε εκείνο το χρονικό σημείο δημιουργήθηκε ένα μίνι ρεύμα στα κοινωνικά δίκτυα. «Τελικά οι μόνοι που κάνουν αντιπολίτευση είναι ο Πολάκης και αυτός ο καινούργιος, ο Κασσελάκης».
15 Αυγούστου 2023
Οι διαχειριστές της ιστοσελίδας του ΣΥΡΙΖΑ κατεβάζουν ανάρτηση με συνέντευξή μου στη διαδικτυακή τηλεόραση της «Ναυτεμπορικής». Στη συγκεκριμένη συνέντευξη υποστήριξα το αίσθημα δικαιοσύνης που με ενώνει με τον Παύλο Πολάκη, με τον τελευταίο να κάνει ανάρτηση κατηγορώντας το «μαγαζάκι» που διοικούσε τον ακυβέρνητο ΣΥΡΙΖΑ το οποίο αποφάσισε να κατεβάσει τη συνέντευξή μου.
21 Αυγούστου 2023
Μέσα σε αυτό το κλίμα έλλειψης έμπνευσης και ξεκάθαρου οράματος αποφάσισα να παρουσιάσω τις πολιτικές μου προτάσεις –μέρος των οποίων είχα στείλει στην Εφη Αχτσιόγλου– σε ανάρτησή μου στο Facebook.
Ακολούθησε ένα τσουνάμι από likes και σχόλια. Πολλές παροτρύνσεις: «Στέφανε, κατέβα για πρόεδρος».
Τις μέρες που ακολούθησαν ήμουν στο σπίτι μου στις Σπέτσες με τον Τάιλερ και φίλους μας (ναι, στο σπίτι όπου υπάρχει «πισίνα» βάθους 1,20 μέτρου από τη στάθμη του νερού, ακριβώς εκεί όπου προϋπήρχε δεξαμενή από το 1978 με άδεια από το κράτος. Τι σοκ!).
Οι φίλοι είχαν σοβαρούς ενδοιασμούς για μια πιθανή κάθοδό μου. Εγώ για πολλά χρόνια σκεφτόμουν πώς θα μπορούσα να προσφέρω στην πατρίδα μου. Θεώρησα πως ήταν η κατάλληλη στιγμή. Ομως φοβόμουν ότι πιθανώς θα γελοιοποιούμουν, ότι δεν θα είχα κανέναν ως κοινό στην πρώτη μου εκδήλωση. Αποφάσισα τελικά να το τολμήσω. Ο Τάιλερ χρειάστηκε μερικές μέρες να το επεξεργαστεί. Είχε προβληματισμούς για τους περιορισμούς στην ιδιωτική μας ζωή, τους οποίους φυσικά και κατανοούσα (πού να ξέραμε τότε ότι θα μας κυνηγούσαν παράνομα drones πάνω από το σπίτι μας χωρίς να έχουμε την παραμικρή προστασία όπως οι υπόλοιποι πολιτειακοί παράγοντες…).
Θέλαμε να ακούσουμε από τον Αλέξη και την Μπέττυ πώς εκείνοι είχαν διαχειριστεί το ζήτημα της δημοσιότητας και τις ευθύνες της εξουσίας.
24 Αυγούστου 2023
Ο Αλέξης έχει επιστρέψει από Καλιφόρνια. Προφανώς έχει παρακολουθήσει
τον αντίκτυπο της πολιτικής πλατφόρμας μου.
Την Παρασκευή το απόγευμα σε περιμένουμε για δείπνο.
Να έρθω και με τον Τάιλερ; Φυσικά, να έρθεις με όποιον αγαπάς.
25 Αυγούστου 2023
Φτάνουμε για δείπνο με την Μπέττυ και τον Αλέξη στο Σούνιο.
Υστερα από μια μακρά συζήτηση για την Αμερική και την Καλιφόρνια μού λέει ο Αλέξης:
«Εχεις προκαλέσει πολύ θόρυβο τελευταία».
Είναι η πρώτη φορά που του ανακοινώνω την πρόθεσή μου να κατέβω, με τον αστερίσκο της ιδιωτικής ζωής.
Και οι δύο, η Μπέττυ και ο Αλέξης, κατεύνασαν τις ανησυχίες μας για την οικογενειακή μας ζωή, κάτι που εκτιμούμε πολύ μέχρι και σήμερα.
Δείχνω στην Μπέττυ και στον Αλέξη το βίντεο της ανακοίνωσης που μόλις είχα γυρίσει και μοντάρει (αυτό με το μαύρο φόντο).
Εντυπωσιασμένος από το βίντεο αλλά και παροτρύνοντάς με να διευκρινίσω περαιτέρω το όραμά μου για τη σύγχρονη Αριστερά (πέρα από την ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ), ο Αλέξης μου λέει:
«Είναι πάρα πολύ δύσκολο εγχείρημα. Αλλά σίγουρα θα κάνει μια βαρετή διαδικασία πολύ πιο ενδιαφέρουσα».
Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι η απόφαση να κατέβω για πρόεδρος είχε ληφθεί (και βιντεοσκοπηθεί) πριν καν την ανακοινώσω στον Αλέξη. Και η στάση του ήταν η ευγενική και εγκάρδια που θα είχε ο απερχόμενος πρόεδρος απέναντι σε κάθε στέλεχος που θα του δήλωνε την πρόθεσή του να θέσει υποψηφιότητα για την ηγεσία.
Και οι προθέσεις μου ήταν αγνές. Και για την Ελλάδα. Και για την Αριστερά. Και για τον ΣΥΡΙΖΑ. Και για τον Αλέξη, τον οποίο ένιωθα την ανάγκη να υπερασπιστώ απέναντι σε εκείνους που θεωρούσα ότι δεν τον σεβάστηκαν.
29 Αυγούστου 2023
«Με λένε Στέφανο και έχω να σας πω κάτι».
Οντως έχω πολλά σας πω. Και θα σας πω περισσότερα την επόμενη Κυριακή. Γιατί τα δύσκολα ξεκινούν μετά την εκλογή. Με ένα χρόνο σταθερής υπονόμευσης σε ένα ιδιότυπο game of thrones που δεν πίστευα ποτέ ότι θα αντιμετωπίσω.
Γιατί ο κόσμος της Αριστεράς – που τόσοι και τόσοι τον έχουν επικαλεστεί και εργαλειοποιήσει– δικαιούται πρώτα απ’ όλα την αλήθεια.
Η αλήθεια είναι σαν το νερό: πάντα βρίσκει τον τρόπο, δημιουργεί ρωγμές και βγαίνει. Ο,τι κι αν γίνει, το νερό δεν σταματάει πουθενά.
