Πολλοί πρόσθεσαν θαυμαστικά στην δήλωση του γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε «ο Σουλτς μου θυμίζει τον Τραμπ».
Γιατί ; Ο πιο αδίστακτος της νεοφιλελεύθερης Ευρώπης έκανε μία νυχτερινή πτήση στο μέλλον. Προσγειώθηκε στο Βερολίνο της 27ης Σεπτεμβρίου 2017, το βράδυ των γερμανικών βουλευτικών εκλογών. Και διαπίστωσε ότι μπορεί να μην συμμετέχει στην επόμενη κυβέρνηση, αν επανασυγκροτηθεί ο «μεγάλος συνασπισμός» Σοσιαλδημοκρατών (SPD) και Χριστιανοδημοκρατών (CDU/CSU) είτε υπό την ‘Ανγκελα Μέρκελ, είτε υπό τον Μάρτιν Σουλτς.
Το σενάριο μπορεί να αποβεί απατηλό. Ωστόσο μία αλυσίδα υποθέσεων και ένα ερώτημα προκύπτουν εύλογα. Αν φουσκώσει το τσουνάμι του Brexit, αν συμβεί το ατύχημα με την Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία στις 7 Μαίου, αν η ακροδεξιά Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) ριζώσει στην Μπούντεσταγκ, αν ο Ντόναλντ Τραμπ τραντάζει και το διεθνές εμπόριο και τις γεωστρατηγικές ισορροπίες, αν οι τζιχαντιστές αιματοκυλάνε τις δυτικοευρωπαΐκές πρωτεύουσες, αν η ανεργία στη Δύση γεννάει οργή και η νεοαποικιοκρατία στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή παράγει εκατομμύρια πρόσφυγες πολέμου, ε, κάποιος θα πρέπει να «φταίει». Να σφαχτεί λοιπόν το μαύρο πρόβατο, ο εκπρόσωπος του «παλιού» ; Το εναπομείναν παλαιό θα βαφτιστεί «νέο», δημοφιλές κι αστραφτερό, σαν το ολόλευκο χαμόγελο του Σουλτς.
Είναι νωρίς ακόμα. ‘Ισως όμως ο γερο-Σόιμπλε να συλλαμβάνει στις κεραίες του τα παράσιτα απ’ τη μηχανή που του στήνουν. ‘Ιδια πολιτική, ίδια ιδεοληψία, ίδια αδιέξοδα. Αλλά με αναβαπτισμένη την ελίτ που ιστορικά οδηγεί την ενωμένη Ευρώπη στο διάολο, με πρόσωπα που θα «τολμήσουν» την καθαρτήριο ανθρωποθυσία ενός δικού τους.
Α, και κάτι τελευταίο. Πού βρίσκεται η Ελλάδα σε όλα αυτά ; Ποια Ελλάδα ; Με μας, καθαρίσανε απ’ τον Ιούλιο του 2015.
