Άθελα ή ηθελημένα ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Β. Σόιμπλε, γνωστοποίησε χθες τα όσα συζήτησε πίσω από τις κλειστές πόρτες επί 70 λεπτά τον περασμένο Φεβρουάριο στο Βερολίνο με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, βάζοντας στην κυριολεξία φωτιά στο πολιτικό σκηνικό.
Μετά τη χθεσινή δήλωση Σόιμπλε καταλάβαμε όλοι γιατί ο πρόεδρος της ΝΔ από τότε μέχρι και σήμερα υπέστειλε τη σημαία των «εκλογών εδώ και τώρα».
«Φυσικά η ελληνική αντιπολίτευση είναι εναντίον αυτών των μέτρων. (εννοεί των μέτρων που ζητά το ΔΝΤ). Θα πρέπει όμως, οι αποφάσεις να διατυπωθούν νομοθετικά με τέτοιο τρόπο, ώστε να παραμένουν ανεξάρτητες από τα εκλογικά αποτελέσματα. Αυτό έχει γίνει με επιτυχία στο παρελθόν σε άλλα κράτη, αλλά και στην Ελλάδα», είπε ο Β. Σόιμπλε.
Πότε όμως είχε γίνει κάτι ανάλογο στην Ελλάδα και με ποιόν τρόπο. Επί κυβέρνησης Παπαδήμου το 2011 και ενόψει των εκλογών την επόμενη χρονιά (2012) οι δανειστές είχαν ζητήσει από τον Α. Σαμαρά να δεσμευτεί ότι το 2ο μνημόνιο θα εφαρμοστεί από τον ίδιο αν γίνει κυβέρνηση.
Τότε με βαριά καρδιά ο κ. Σαμαράς αναγκάστηκε να αφήσει στο ράφι τις περίφημες εξαγγελίες του Ζάππειου και να στείλει δύο επιστολές μέσω των οποίων ομολογούσε την πίστη του στα νέα μέτρα. Άσχετα αν δεν τα εφάρμοσε ποτέ (μόνο 5 από τα 19 προαπαιτούμενα εφάρμοσε, λέει η έκθεση του ΔΝΤ που συντάχθηκε τον περασμένο Φεβρουάριο και που δημοσίευσε την Κυριακή το Documento και από τον Ιούνιο του 2014 εκτροχίασε το πρόγραμμα για να παραλάβει καμένη γη ο Τσίπρας).
Ο μεγάλος φόβος του Κυριάκου είναι να μη ζητηθεί και από τον ίδιο κάτι ανάλογο. Στην περίπτωση αυτή η περίφημη «Συμφωνία αλήθειας», που ούτε αλήθειας είναι ούτε συμφωνημένη ήταν ποτέ, πάει περίπατο. Και ξαναφέρνει στο προσκήνιο τη συζήτηση για την ψηφοφορία όταν η συμφωνία φτάσει στη Βουλή.
Εκεί οι «τζάμπα μαγκιές» θα κοπούν μαχαίρι και παρά τις πρόσφατες αγκαλιές με τον Ευάγγελο Μεϊμαράκη ο πρώην πρόεδρος της ΝΔ θα δικαιωθεί πλήρως όταν λέει, γιατί αυτό λέει, ότι δεν μπορείς από τη μία να φωνάζεις «κλείστε τώρα τη διαπραγμάτευση γιατί καταστρέφεται η χώρα» κι από την άλλη να λες «δεν ψηφίζω τα μέτρα».
Ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ είχε όμως και μια έκπληξη για τον εαυτό του και για το Μαξίμου. «Χωρίς το ΔΝΤ δεν θα υπάρξει επόμενη χρηματοδότηση», είπε και μοιραία έθεσε τον ίδιο στο κάδρο της όποιας λύσης αφού το Ταμείο ζητά για να μπει στο πρόγραμμα την παραμετροποίηση των μεσοπρόθεσμων μέτρων και τη μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων.
Θα κάνει πίσω ή στρώνει το έδαφος για την έξοδο της Ελλάδος από την ΟΝΕ τώρα που και θεσμικά η Ευρώπη δύο ταχυτήτων έχει πέσει στο τραπέζι; Κανείς δεν ξέρει, αλλά θα το μάθουμε πολύ σύντομα.
