Ο Κάρολος Ντίκενς έζησε την εποχή των σιδηροδρόμων και γοητεύτηκε από το νέο μέσο που εκμηδένιζε τις αποστάσεις. Η επαφή του με τα τρένα ήταν αρκετά συχνή, κυρίως λόγω των αναγνωστικών περιοδειών σε μορφή παράστασης που διοργάνωνε σε αυτά, οι οποίες είχαν φανατικό κοινό.
Στις 9 Ιουνίου 1865 ταξίδευε με την αγαπημένη του Έλεν Τέρναν και τη μητέρα της από τη Γαλλία στο Λονδίνο, όταν η ταχεία στην οποία επέβαιναν εκτροχιάστηκε στο Στέιπλχερστ του Κεντ με αποτέλεσμα τον θάνατο δέκα ανθρώπων και τον τραυματισμό πενήντα. Το τρένο στην ουσία έκανε βουτιά από μια γέφυρα υπό επισκευή με αποτέλεσμα επτά βαγόνια να πέσουν στο κενό. Ο Ντίκενς δεν έπαθε τίποτα, ενώ για ώρες μετά το ατύχημα έκανε ό,τι μπορούσε για να βοηθήσει τους τραυματίες.
Λίγο καιρό μετά, υπό την επήρεια του μετατραυματικού σοκ, έγραψε τον «Σηματωρό» (The Signal-man), το διήγημα που δημοσιεύτηκε τα Χριστούγεννα του 1866 στο εβδομαδιαίο περιοδικό «All the year round», του οποίου υπήρξε εκδότης. Πρόκειται για το τελευταίο από τα τέσσερα διηγήματά του που κυκλοφόρησαν μαζί με αφηγήσεις άλλων συγγραφέων υπό τον τίτλο «Διασταύρωση Μάγκμπι», με θέμα τις περιπέτειες ενός ταλαιπωρημένου χρηματιστή του Σίτι.
Στο διήγημα, το οποίο αποτελεί το τελευταίο ολοκληρωμένο έργο πριν από τον θάνατό του, αποτυπώνεται γλαφυρά το έντονο στρες που υπέστη μετά το δυστύχημα, εξαιτίας του οποίου απέκτησε φοβία έως το τέλος της ζωής του όχι μόνο για τα τρένα, αλλά και για τις άμαξες.
Στο διήγημα που για πολλούς θεωρητικούς θεωρείται η σημαντικότερη αγγλική ιστορία φαντασμάτων, ο ήρωας αποβιβάζεται από το τρένο στην κωμόπολη του Μάγκμπι όπου γνωρίζει τον σηματωρό του σταθμού. Πρόκειται για έναν άνδρα («μελαχρινός αλλά ωχρός, με σκούρα γένια και πυκνά φρύδια») ο οποίος εργάζεται υπό συνθήκες απομόνωσης κάτω από τη γη («το πόστο του βρισκόταν στο πιο απομονωμένο και καταθλιπτικό μέρος που είχα δει ποτέ μου»). Ο άνδρας αυτός κατατρύχεται από μια απόκοσμη μορφή η οποία εμφανίζεται συνεχώς μπροστά του.
Ο Ντίκενς μέσα σε ελάχιστες σελίδες καταφέρνει να δημιουργήσει μια νοσηρή και κλειστοφοβική ατμόσφαιρα κλιμακώνοντας αριστοτεχνικά την ένταση των ηρώων οι οποίοι δείχνουν να φλερτάρουν με την παράνοια. Ο «Σηματωρός» είναι μια εκ πρώτης όψεως κλασική ιστορία φαντασμάτων στην οποία τίθενται ερωτήματα σχετικά με την έννοια του χωροχρόνου, στα οποία δεκαετίες αργότερα θα επιχειρήσει να δώσει απαντήσεις ο Αϊνστάιν.
Το διήγημα «Ο σηματωρός» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άγρα σε μετάφραση της Μαργαρίτα Ζαχαριάδου και με μια πολύ ενδιαφέρουσα εισαγωγή του Σάιμον Μπράντλεϊ.
