Ο πρώην πρωθυπουργός, μας έκανε ολίγον σοφότερους με τη συνέντευξή του. Μάθαμε ότι τη διαφθορά, που είναι κοινωνικό φαινόμενο, θα πρέπει να την αντιμετωπίζεις με στοργή και κατανόηση και όχι με εχθρότητα και αντιπαλότητα.
Και κάπως έτσι, λίγο ακόμα και ο Κώστας Σημίτης θα πρότεινε για την αντιμετώπιση της διαφθοράς, τη συγκρότηση ομάδων υποστήριξης και αλληλοβοήθειας κατά τα πρότυπα των ΑΑ (Ανώνυμοι Αλκοολικοί) και των ΑΝ (Ανώνυμοι Ναρκομανείς).
Εντάξει, ασφαλώς και η διαφθορά είναι κοινωνικό φαινόμενο. Σε αυτή τη χώρα ζούμε, τουλάχιστον, εμείς. Άλλωστε υπάρχει πριν ακόμα από τη σύσταση του ελληνικού κράτους. Ασφαλώς και εντοπίζεται παντού. Σε πρωθυπουργικά, υπουργικά και βουλευτικά γραφεία. Στα γραφεία των στελεχών μεγάλων οργανισμών. Στους απλούς υπαλλήλους του δημόσιου τομέα, σε γιατρούς, δικηγόρους, μηχανικούς και δημοσιογράφους.
Στο σπίτι του γείτονα, και στο περίπτερο της πλατείας. Είναι αυτή η ειδική και ισχυρή κατηγορία με το ιδιότυπο, κοινό DNA και με μοναδική διαφορά ότι ο καθένας αρπάζει όπου φτάνει το χέρι του και η επιρροή του.
Ασφαλώς και οι διεφθαρμένοι είναι εθισμένοι στη διαφθορά. Άπαξ και τα αρπάξουν μια φορά, γλυκαίνονται και με την κάθε ευκαιρία θέλουν να βιώσουν αυτή την έκρηξη ικανοποίησης.
Μόνο που ο εθισμός στη λαμογιά, αυτή η απόλυτα αντικοινωνική και εξαιρετικά βίαιη συμπεριφορά πρέπει να αντιμετωπίζεται με εχθρότητα και αντιπαλότητα. Ας φυλάξουμε τη στοργή και την κατανόηση για εκείνους που πραγματικά την έχουν ανάγκη.