Νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη και ταχεία αποδόμηση της ΝΔ καθώς καταρρέει το προεκλογικό αφήγημα του Μητσοτάκη ενώ ο Σαμαράς διαμορφώνει τη δική του νέα Δεξιά.
Παρά τη στήριξη του θηριώδους επικοινωνιακού μηχανισμού των ιδιωτικών ΜΜΕ που αυτοβούλως (;) προσφέρει τις υπηρεσίες του, η κυβέρνηση Μητσοτάκη διεκδικεί επάξια τον τίτλο της «ταχύτερα αποδομούμενης κυβέρνησης» των τελευταίων δεκαετιών, όπως δείχνουν η εξέλιξη στα ελληνοτουρκικά και η επαίσχυντη για τη ΝΔ απομάκρυνση του Αντώνη Διαματάρη μέσα σε μια εβδομάδα.
Με εξαίρεση την οικονομία, όπου η κυβέρνηση κληρονόμησε στρωμένη κατάσταση από τον Αλέξη Τσίπρα και τον Ευκλείδη Τσακαλώτο (αλλά και εκεί κάνει φιλότιμες προσπάθειες να απογοητεύσει τους ψηφοφόρους της και κυρίως τη μεσαία τάξη, την οποία προσδιορίζει στα εισοδήματα των 600 ευρώ τον μήνα), στους άλλους κρίσιμους τομείς της διακυβέρνησης με ταχείς ρυθμούς αναδεικνύονται η ανετοιμότητα και η αναποτελεσματικότητά της και κυρίως η διάσταση προεκλογικών λόγων και μετεκλογικών έργων.
Σερί αποτυχιών εντός και εκτός
Στο μεταναστευτικό-προσφυγικό αδυνατεί να σφραγίσει όχι μόνο τα θαλάσσια σύνορα αλλά ακόμη και τα χερσαία στον Εβρο, ενώ μεταφέρει πρόσφυγες στην ενδοχώρα αντίθετα ακριβώς από ό,τι υποσχόταν στους «γαλάζιους» ψηφοφόρους.
Στο μακεδονικό ήδη έχει κάνει τη μεγάλη στροφή απογοητεύοντας τους «αγαθούς» που κατέβαιναν στα συλλαλητήρια μαζί με τον Αντώνη Σαμαρά και τους βουλευτές της ΝΔ με σύνθημα «Η Μακεδονία είναι ελληνική». Στα ελληνοτουρκικά βρέθηκε προ τετελεσμένων από τον Ερντογάν, έκανε μια αποτυχημένη συνάντηση και από ό,τι έδειξαν οι δηλώσεις του πρωθυπουργικού συμβούλου Θάνου Ντόκου η συνεκμετάλλευση έχει πέσει στο τραπέζι.
Η παραίτηση του Διαματάρη ήλθε να αποδομήσει πλήρως όλη τη ρητορική περί άξιων που θα αντικαθιστούσαν τους «απαίδευτους συριζαίους». Ο Κυριάκος Μητσοτάκης τόσο με την υπόθεση του Κώστα Πατέρα ο οποίος αποκάλυψε πώς συμφωνήθηκε ο διορισμός του στο Νοσοκομείο Καρδίτσας όσο και κυρίως με τον κ. Διαματάρη, που έχασε την ευκαιρία να τον αποπέμψει από την πρώτη στιγμή, υπέστη πλήγμα στο προσωπικό του προφίλ.
Πολλαπλασιάζονται οι κραδασμοί
Η νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη της ΝΔ που επιχειρεί ο Κυρ. Μητσοτάκης από τη στιγμή που ανέλαβε την ηγεσία της προκαλεί εσωτερικούς κραδασμούς, καθώς εκ των πραγμάτων δεν περιορίζεται στην οικονομία αλλά επεκτείνεται στο προσφυγικό-μεταναστευτικό και στα εθνικά που αποτελούν τον σκληρό πυρήνα της δεξιάς παράταξης.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης μίλησε στο συνέδριο του κόμματος για τον «πολιτικό φιλελευθερισμό», θέλοντας να επισφραγίσει το νεοφιλελεύθερο στίγμα που επιθυμεί να δώσει στο κόμμα. Ο φιλελευθερισμός που περιέγραψε και περιορίζεται στην οικονομία δεν έχει φυσικά καμία σχέση με τον «ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό» του Κωνσταντίνου Καραμανλή που ήταν η ιδιόμορφη ιδεολογική ταυτότητα του γενάρχη της σύγχρονης Δεξιάς και αναγνώριζε καθοριστικό ρόλο του κράτους στην οικονομία αλλά και οικοδόμηση του κοινωνικού κράτους όχι ως ανθρωπιστική αλληλεγγύη προς τους εξαθλιωμένους, αλλά με θέσπιση κοινωνικών δικαιωμάτων.
Φυσικά ο φιλελευθερισμός του Κυρ. Μητσοτάκη δεν έχει σχέση με τη λαϊκή Δεξιά του Μιλτιάδη Εβερτ (ο οποίος είχε διακηρύξει «δεν είμαστε νεοφιλελεύθεροι», κάνοντας τον Ανδρέα Ανδριανόπουλο να αποχωρήσει από τη ΝΔ), ούτε όμως και με την κοινωνική Δεξιά του νεότερου Κώστα Καραμανλή.
Παρομοίως και ο Αντ. Σαμαράς ήταν πιο κοντά σε μια νεοκλασική αντίληψη των οικονομικών, ενώ προσδιορίζεται πάντα από την εμμονή του στα εθνικά θέματα. Σε όλη της την ιστορία η ΝΔ ήθελε έστω στο επίπεδο των διακηρύξεων να συνδυάζει την ατομική πρωτοβουλία στην οικονομία με τα κοινωνικά δικαιώματα και είχε ισχυρό το πατριωτικό ή εθνικό στοιχείο στο πολιτικό και ιδεολογικό της στίγμα. Και τα δύο στοιχεία, το κοινωνικό και το πατριωτικό, απουσίαζαν πλήρως από τις δύο ομιλίες του Κυρ. Μητσοτάκη στο 13ο Συνέδριο, στο οποίο όμως είχε προαναγγείλει ότι θα προσδιόριζε το σύγχρονο πολιτικό και ιδεολογικό στίγμα της ΝΔ μετά τις εκλογές.
Πολιτική πλατφόρμα Σαμαρά στο συνέδριο
Η συνολική αντίδραση ήρθε από τον Αντ. Σαμαρά. Με την ομιλία του την περασμένη Κυριακή δεν τίναξε απλώς στον αέρα το 13ο Συνέδριο της ΝΔ αλλά άσκησε σκληρή κριτική προσωπικά στον Κυρ. Μητσοτάκη, κατέθεσε ολοκληρωμένη πολιτική πλατφόρμα σχηματοποιώντας τη νέα Δεξιά ως διακριτή τάση και έδειξε ότι η ΝΔ είναι δύο κόμματα σε ένα.
Στο μεταναστευτικό επιμένει όχι απλώς στις διακηρύξεις αλλά σε σφράγισμα των συνόρων και κλειστά κέντρα. Στα ελληνοτουρκικά προειδοποίησε τον Κυρ. Μητσοτάκη ότι η προσφυγή στους συμμάχους δεν αρκεί και χρειάζεται αλλαγή πολιτικής, ενώ στο μακεδονικό μίλησε καθαρά για προσπάθεια ενάντια στις συνέπειες της αποδέσμευσης. Μέχρι στιγμής δεν έχει μιλήσει για την οικονομία αλλά είναι θέμα χρόνου. Δεν ήταν πυροτέχνημα αλλά το πρώτο βήμα μιας συνολικής στρατηγικής του Μεσσήνιου πολιτικού είτε τελικώς προταθεί για πρόεδρος Δημοκρατίας είτε όχι.
Σκληρό παιχνίδι για την Προεδρία της Δημοκρατίας
Ο Αντ. Σαμαράς δεν είναι απλό στέλεχος, είναι πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος της ΝΔ, έχει επιρροή σε δεκάδες βουλευτές της, ένιοι εκ των οποίων του χρωστούν την πολιτική τους υπόσταση, και δήλωσε αποφασισμένος να επιμείνει στις θέσεις του, αφού όπως είπε δεν τις εξαρτά από αξιώματα, εννοώντας τη θέση επιτρόπου στην ΕΕ ή την Προεδρία της Δημοκρατίας. Αυτή ήταν και μία απάντηση στις διαρροές από το πρωθυπουργικό επιτελείο ότι «δεν υπάρχει πιθανότητα να τον προτείνει για πρόεδρο Δημοκρατίας». Μετά την ομιλία Σαμαρά άνθρωποι του Μαξίμου έλεγαν ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν θα υποχωρήσει σε πιέσεις. Κάπως έτσι από τις δύο πλευρές προδιαγράφεται μια πορεία προστριβών και ενδεχόμενη μελλοντική ρήξη.
Ηδη τον κ. Σαμαρά έχουν προτείνει για πρόεδρο της Δημοκρατίας έντεκα βουλευτές. Στην αναμονή είναι άλλοι τόσοι, ακόμη κι αν εκδοθεί απαγορευτικό από το Μέγαρο Μαξίμου, που όμως θα είναι casus belli. Εάν δεν υπάρξει απαγορευτικό, μπορεί να είναι και περισσότεροι. Η ευρύτερη σαμαρική ομάδα μεταξύ των βουλευτών της ΝΔ, λένε κάποιοι από αυτούς, αριθμεί περισσότερους από 50 βουλευτές. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι οι θέσεις του Αντ. Σαμαρά για μεταναστευτικό και εθνικά θέματα εκφράζουν το στελεχιακό δυναμικό –πλην των νεο-μητσοτακικών– και την πλειονότητα της βάσης των ψηφοφόρων. Εν ολίγοις προβάλλοντας απλώς τις παραδοσιακές θέσεις της παράταξης η σαμαρική ομάδα μπορεί να κάνει τη ζωή δύσκολη στον Κυρ. Μητσοτάκη. Οι συζητήσεις ότι υπάρχει κενό στα δεξιά της ΝΔ που δεν πρέπει να καλύψει ο Κυριάκος Βελόπουλος έχουν τη σημασία τους, ιδιαίτερα υπό το πρίσμα μιας εθνικής περιπέτειας.
