Ο Ρομπέρ Σουμάν οδεύει προς την οσιότητα

Ο Πάπας Φραγκίσκος εξέδωσε στις 19 Ιουνίου ένα διάταγμα αναγνωρίζοντας τις «ηρωικές αρετές του δούλου του Θεού» στον γάλλο πολιτικό, χρίζοντάς τον «Σεβάσμιο», χαιρετίζοντας την πίστη του και την ευσέβειά του, αλλά και τον ρόλο του στην συμφιλίωση μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο.

Σπάνια πολιτικοί παίρνουν τον τίτλο του οσίου. Τελευταία φορά που αυτό συνέβη στην Γαλλία ήταν τον 13ο αιώνα, με τον Άγιο Λουδοβίκο τον Ένατο. Ο Σουμάν, ένας εκ των πατέρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι κοντά στο να λάβει αυτή την τιμή. Θεωρείται ωστόσο απίθανο να ανέβει τα σκαλιά μέχρι την αγιότητα.

Η Εκκλησία χαιρετίζει την πίστη του αλλά και την ευσεβή ζωή του: παρέμεινε άγαμος σε όλη του τη ζωή, γιατί ήθελε να γίνει ιερέας αλλά δίστασε. Πήγαινε στη λειτουργία κάθε μέρα, ακόμα και όταν ήταν υπουργός, και ζούσε πολύ λιτά.

Μια ενάρετη ζωή με έναν αγκυλωτό αστερίσκο

Το Βατικανό μελέτησε επισταμένα τις 15 χιλιάδες σελίδες με τη ζωή του που έλαβε από την Επισκοπή του Μετς, όπου ο Σουμάν έζησε μεγάλο μέρος της ζωής του, σε μια προσπάθεια να στηρίξει το αίτημά της για την οσιοποίηση του, που κατέθεσε το 1990. Η Καθολική Εκκλησία δεν φαίνεται να καταλογίζει λάθος στον Σουμάν για την επιλογή του να ψηφίσει υπέρ για την απόδοση όλων των εξουσιών στον στρατάρχη Πεταίν τον Ιούλιο του 1940, γεγονός που οδήγησε στην διάλυση της Τρίτης Γαλλικής Δημοκρατίας και στο χειραγωγούμενο από τους Ναζί καθεστώς του Βισύ. Συνελήφθη από την Γκεστάπο μερικούς μήνες αργότερα.

Πέρα όμως από τα ατοπήματα του, του αναγνωρίζεται ο θετικός ρόλος του στην προσέγγιση Γαλλίας και Γερμανίας. Ο ίδιος γαλλο-γερμανός, γεννημένος το 1886 στο Λουξεμβούργο με γερμανική εθνικότητα, έγινε Γάλλος μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο. Στις 9 Μαΐου 1950, ως υπουργός Εξωτερικών ανακοίνωσε το γαλλικό σχέδιο να δημιουργήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση Άνθρακα και Χάλυβα. Μόλις πέντε χρόνια μετά την ήττα της Γερμανίας, πρότεινε στον καγκελάριο Κόνραντ Αντενάουερ την συμπαραγωγή του κάρβουνου και του χάλυβα για να δημιουργήσουν έναν χώρο ειρήνης στην Ευρώπη. Η ΕΚΑΧ επιβεβαιώθηκε με συνθήκη το 1951 μεταξύ της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας, του Βελγίου, του Λουξεμβούργου και της Ολλανδίας.

Σχέση θρησκείας και ΕΕ

Παρόλο που ο Σουμάν είχε ξεκαθαρίσει ότι το ευρωπαϊκό σχέδιό του είναι κοσμικό έργο, οι δεσμοί με την εκκλησία και την θρησκευτικότητα δεν λείπουν. Αρκετοί πιστεύουν ότι η σημαία της ΕΕ με τα δώδεκα αστέρια είναι εμπνευσμένη από ένα βιτρό σε καθεδρικό ναό στο Στρασβούργο, ενώ ο κύκλος με αστέρια συναντάται συχνά στην εικονογραφία της Παρθένου Μαρίας. Οι λεγόμενοι πατέρες της ΕΕ ήταν χριστιανοδημοκράτες. Επίσης, και ο Αλτσίντε ντε Γκάσπερι είναι σε διαδικασία οσιοποίησης.

Οι Πάπες, από τον Πίο τον 12ο, έχουν διαχρονικά υποστηρίξει την ιδέα της Ένωσης. Η απόσυρση της αναφοράς των «χριστιανικών ριζών» της Ένωσης στο ευρωπαϊκό Σύνταγμα του 2004 από τον Ζακ Σιράκ δυσαρέστησε το Βατικανό. Το 2005, ο γερμανός Βενέδικτος ανέδειξε τις χριστιανικές ρίζες της Ευρώπης «που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε». Ο Φραγκίσκος προτιμά να τονίζει ότι «η ευρωπαϊκή ταυτότητα ήταν πάντα και είναι και τώρα μια δυναμική και πολυπολιτισμική ταυτότητα» που καλωσορίζει μετανάστες.

Τη στιγμή που ορισμένα μέλη της ΕΕ, με πρώτη την Ουγγαρία, υπεραμύνονται με μισαλλόδοξο μένος μια χριστιανική και συντηρητική Ευρώπη, οι Βρυξέλλες φοβούνται ότι ο Ορμπάν θα προσπαθήσει να οικειοποιηθεί την μορφή του Σουμάν.