Με προσφυγές στα αρμόδια δικαστικά όργανα ζητούν την αποφυλάκισή τους, πολλοί από τους οκτώ προσωρινά κρατούμενους για την υπόθεση της φερόμενης λαθρεμπορίας χρυσού.
Οι κατηγορούμενοι ζητούν από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών την άρση της προσωρινής τους κράτησης, επικαλούμενοι τα έγγραφα της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων βάσει των οποίων και η ανακρίτρια Διαφθοράς που χειρίζεται την υπόθεση, ζήτησε χθες την άμεση απόλυση τους.
Στην προσφυγή του, ο γνωστός ενεχυροδανειστής επαναλαμβάνει πως προφυλακίστηκε καθώς τα επίμαχα έγγραφα της ΑΑΔΕ δεν είχαν φθάσει στο ανακριτικό γραφείο κατά την ημέρα απολογίας του, ενώ την επομένη, οπότε η ανακρίτρια ενημερώθηκε από την Αρχή, όλοι οι κατηγορούμενοι αφέθηκαν ελεύθεροι: «Δηλαδή όσοι είχαν την τύχη να απολογηθούν στις 3/12/2018, συνολικά 23 άτομα, αποφυλακίσθηκαν με βάση την απάντηση της ΑΑΔΕ, ενώ εγώ που είχα την ατυχία να απολογηθώ στις 2/12/2018, παραμένω προσωρινά κρατούμενος» .
Ο κατηγορούμενος, που μεταφέρθηκε στις φυλακές Ναυπλίου, υπογραμμίζει επίσης μεταξύ άλλων, πως εφόσον δεν τίθεται καν ζήτημα λαθρεμπορίας χρυσού, «εντελώς παράνομα κατασχέθηκαν οι πλάκες χρυσού και ασημιού που βρίσκονταν στο κεντρικό μου κατάστημα επί της οδού Πατησίων 32 εντός ειδικών κιβωτίων εξαγωγής, καθόσον δεν αποτελούν λαθρεμπόρευμα».
Επιπλέον, σχολιάζοντας τα δεδομένα που απέστειλε στο ανακριτικό γραφείο η Αρχή, ο ενεχυροδανειστής αναφέρει: «Το Ελληνικό Δημόσιο που φέρεται ως παθόν στην υπόθεση, επίσημα δήλωσε ότι δεν έχει απαίτηση δασμών και φόρων από την αποδιδόμενη στους κατηγορουμένους πράξη λαθρεμπορίας, διότι δεν πρόκειται περί λαθρεμπορίας αλλά περί απλής τελωνειακής παράβασης, άρα το Ελληνικό Δημόσιο δεν είναι παθόν και συνεπώς δεν υπάρχει ούτε ποινικό αδίκημα, ούτε κάποιο δημόσιο συμφέρον που να δικαιολογεί τη συνέχιση της ταλαιπωρίας όσων άδικα προφυλακίστηκαν».
Τονίζει επίσης, ότι με την παράταση της κράτησής του, «ενώ το ελληνικό Δημόσιο δεν έχει καμία απαίτηση εναντίον μου από τις δικαζόμενες πράξεις, ελλοχεύει ο κίνδυνος να μείνουν απλήρωτες οι υποχρεώσεις μου προς το ελληνικό Δημόσιο από την επιχειρηματική μου δραστηριότητα σε περίπτωση συνεχίσεως της προσωρινής μου κράτησης. Συνεπώς, αυτό που προκαλεί αυτή τη στιγμή κίνδυνο βλάβης των συμφερόντων του ελληνικού Δημοσίου, δεν είναι οι διερευνώμενες πράξεις μου, αλλά η άδικη και συνεχιζόμενη προσωρινή μου κράτηση».
Τέλος, υπογραμμίζει ότι «δυστυχώς, η τεράστια αρνητική δημοσιότητα που έχω υποστεί αυτές τις ημέρες μετά τη σύλληψή μου, έχει σοβαρές επιπτώσεις στα καταστήματά μου με την ουσιαστική παύση προσέλευσης πελατών, αφού επλήγη η αξιοπιστία και η εντιμότητά μου έναντι του κοινού, και αν δεν ανατραπεί αυτή η κατάσταση με την αποφυλάκισή μου, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να κλείσουν τα καταστήματα, να απολυθεί το προσωπικό και να βρεθούν 100 οικογένειες στο δρόμο».
Στην προσφυγή για αποφυλάκισή της, η γραμματέας του ενεχυροδανειστή, μητέρα δύο ανήλικων παιδιών, χαρακτηρίζει «άκρα αδικία» την εξακολούθηση της προσωρινής της κράτησης, ενώ τονίζει πως είναι εργαζόμενη στην εταιρία του, «αμειβόμενη με μηνιαίο μισθό και παρέχουσα τις απολύτως νόμιμες υπηρεσίες της, με τους απαιτούμενους νόμιμους τύπους, σε νόμιμες δραστηριότητες κατά τη λειτουργία της επιχείρησης αυτής…χωρίς να έχει διαπιστώσει ή αντιληφθεί κάποια δήθεν ‘μη νόμιμη’ δραστηριότητα, ούσα τελείως άμεμπτος».
Ακολουθούν τα σημαντικότερα κομμάτια από την προσφυγή του Ριχάρδου:
«Συνοπτικά το σε βάρος μου κατηγορητήριο συνίσταται σε ένα σενάριο που δημιουργήθηκε από το Τμήμα Ασφαλείας Αμαρουσίου, σύμφωνα με το οποίο εγώ και ορισμένοι εκ των συγκατηγορουμένων μου δήθεν προβαίναμε σε παράνομες εξαγωγές χρυσού από την Ελλάδα προς την Τουρκία χωρίς νόμιμα παραστατικά και χωρίς τήρηση των τελωνειακών διαδικασιών, με αποτέλεσμα το Ελληνικό Δημόσιο δήθεν να απολέσει από αυτή την παράνομη δραστηριότητα ΦΠΑ 24% επί της αξίας του παρανόμως εξαχθέντος χρυσού, το οποίο εκτιμήθηκε σε συνολικό ποσό 3.019.000€ βάσει της επισύνδεσης (δηλ. βάσει τηλεφωνικών συνομιλιών!) και σε συνολικό ποσό 5.419.000€ βάσει συνολικού υλικού της δικογραφίας (άγνωστο με ποια μέθοδο υπολογισμού), άρα απώλειες για το κράτος 724.560€ στην πρώτη περίπτωση και 1.300.560€ στη δεύτερη περίπτωση, δηλ. συνολικού ύψους 2.025.120€, το οποίο αποτελεί μαθηματικό σφάλμα του κατηγορητηρίου, αφού το ποσό 1.300.560€ συμπεριλαμβάνει το ποσό 724.560€.
Περαιτέρω, φέρομαι κατά το κατηγορητήριο ότι διοχέτευα τα έσοδα αυτής της δραστηριότητας στη νόμιμη επιχείρησή μου ως ενεχυροδανειστής με την επωνυμία «Ενεχυροδανειστήρια Ριχάρδος», καθώς επίσης στην ανακαίνιση σκάφους αναψυχής με αριθμό νηολογίου PIRAEUS 12560 και ονομασία RICARDO.
Ο πρώτος λόγος της παρούσας προσφυγής έγκειται στο γεγονός ότι το παραπάνω κατηγορητήριο, και αληθές υποτιθέμενο, δεν πληροί την αντικειμενική υπόσταση της λαθρεμπορίας, άρα δεν υφίσταται βασικό έγκλημα για τη νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα, άρα δεν υφίσταται και εγκληματική οργάνωση με σκοπό τη διάπραξη λαθρεμπορίας.
Όπως είναι γνωστό, κατά το άρθρο 155 του Εθνικού Τελωνειακού Κώδικα η λαθρεμπορία έχει ως αντικείμενο εμπορεύματα υποκείμενα σε δασμούς, φόρους και λοιπές επιβαρύνσεις που εισπράττονται στα Τελωνεία. Στο αντικείμενο αυτό γενικά υπάγονται οι εισαγωγικοί και εξαγωγικοί δασμοί (προς και από μη κοινοτικές χώρες), ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης (σε συγκεκριμένα προϊόντα από μη κοινοτικές χώρες), το τέλος ταξινόμησης (για τα αυτοκίνητα) και ο ΦΠΑ επί των εισαγόμενων προϊόντων από μη κοινοτικές χώρες σύμφωνα με τον Κώδικα ΦΠΑ.
(…) Περαιτέρω, τα εμπορεύματα που βρίσκονται στο τελωνειακό έδαφος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας τεκμαίρεται ότι έχουν κοινοτικό χαρακτήρα, πλην ορισμένων εξαιρέσεων που δεν ενδιαφέρουν την παρούσα υπόθεση (οράτε άρθρο 313 Κανονισμού ΕΟΚ 2454/93). Συνεπώς, ο κάτοχος χρυσού στη χώρα μας δεν υποχρεούται να αποδείξει ότι έχει εισαγάγει νόμιμα το χρυσό στην Ελλάδα, καθόσον τεκμαίρεται ότι πρόκειται για κοινοτικό εμπόρευμα (οράτε το υπ’ αρ. πρωτ. ΔΣΤΕΠ Α 5001845 ΕΞ 2015/23.1.2015 του Α΄ Τμήματος της Διεύθυνσης Στρατηγικής Τελωνειακών Ελέγχων και Παραβάσεων προς την Περιφερειακή Διεύθυνση ΣΔΟΕ Αττικής – Αιγαίου). Η παρατήρηση αυτή είναι σημαντική, διότι αποδεικνύει ότι εντελώς παράνομα κατασχέθηκαν οι πλάκες χρυσού και ασημιού που βρίσκονταν στο κεντρικό μου κατάστημα επί της οδού Πατησίων 32 εντός ειδικών κιβωτίων εξαγωγής, καθόσον δεν αποτελούν λαθρεμπόρευμα.
Αλλά ακόμη και στην περίπτωση που ο κάτοχος χρυσού δεν κατέχει τα προβλεπόμενα φορολογικά στοιχεία για τη νόμιμη κατοχή του προϊόντος, στοιχειοθετείται φορολογική παράβαση και όχι λαθρεμπορία (οράτε το προηγούμενο έγγραφο).
Εξάλλου, κατά την εξαγωγή από την Ελλάδα προς οποιαδήποτε χώρα του κόσμου ο χρυσός πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο διασάφησης, η οποία κατατίθεται στο κατά τόπον αρμόδιο τελωνείο σύμφωνα με τις διατάξεις του Κοινοτικού Τελωνειακού Κώδικα (άρθρο 59 ΚΑΝ(ΕΟΚ) 2913/92, αλλά η εξαγωγή του χρυσού δεν υπόκειται ούτε σε δασμούς και φόρους ούτε σε οποιονδήποτε περιορισμό (οράτε το υπ’ αρ. ΔΣΤΕΠΑ 5017009 ΕΞ 2015/6.8.2015 έγγραφο της Διεύθυνσης Στρατηγικής Τελωνειακών Ελέγχων & Παραβάσεων προς το Τελωνείο Αερολιμένα Ελ. Βενιζέλος και το υπ’ αρ. πρωτ. ΔΣΤΕΠ Α 5001845 ΕΞ 2015/23.1.2015 του Α΄ Τμήματος της Διεύθυνσης Στρατηγικής Τελωνειακών Ελέγχων και Παραβάσεων προς την Περιφερειακή Διεύθυνση ΣΔΟΕ Αττικής – Αιγαίου).
Επιπλέον, σύμφωνα με τον Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (ν. 2859/2000, ως ισχύει) δεν επιβάλλεται ΦΠΑ σε περίπτωση εξαγωγής αγαθών προς τρίτη χώρα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού στο μεν άρθρο 2 ορίζεται ως αντικείμενο του φόρου μόνο η παράδοση στο εσωτερικό της χώρας και η ενδοκοινοτική απόκτηση αγαθών, στο δε άρθρο 24 παρ.1α ορίζεται ρητά ότι απαλλάσσεται από το φόρο η παράδοση αγαθών που εξάγονται εκτός της Κοινότητας από τον πωλητή ή άλλο πρόσωπο που ενεργεί για λογαριασμό του πωλητή!!! (οράτε και το υπ’ αρ. πρωτ. Δ33Α 50942 ΕΞ 2013 ΕΜΠ/11.4.2013 έγγραφο της 33ης Διεύθυνσης Ελέγχου Τελωνείων προς το 9ο Ειδικό Ανακριτικό Τμήμα).
Συνεπώς, η μη τήρηση της προβλεπόμενης διαδικασίας εξαγωγής χρυσού από την Ελλάδα προς οποιαδήποτε τρίτη χώρα και δη προς την Τουρκία δεν συνιστά λαθρεμπορία, αλλά απλή τελωνειακή παράβαση του άρθρου 147 παρ.5 του Εθνικού Τελωνειακού Κώδικα, για την οποία επιβάλλεται πρόστιμο 500 ευρώ. (οράτε το υπ’ αρ. πρωτ. ΔΣΤΕΠΑ 5017009 ΕΞ 2013/6.8.2015 έγγραφο της Διεύθυνσης Στρατηγικής Τελωνειακών Ελέγχων και Παραβάσεων προς το Τελωνείο Αερολιμένα Ελ. Βενιζέλος, το υπ’ αρ. ΔΣΤΕΠ Α 5001845 ΕΞ 2015/23.1.2015 έγγραφο της ίδιας υπηρεσίας προς την Περιφερειακή Διεύθυνση ΣΔΟΕ Αττικής – Αιγαίου και το υπ’ αρ. πρωτ. Δ33Α 50942 ΕΞ 2013 ΕΜΠ/11.4.2013 έγγραφο της 33ης Διεύθυνσης Ελέγχου Τελωνείων προς τον 9ο Ειδικό Ανακριτή).
(…) Δηλαδή η ίδια Ανακρίτρια που διέταξε την προσωρινή μου κράτηση στις 2/12/2018, μετέβαλε θέση στις 3/12/2018 και έκρινε ότι κακώς διέταξε την προσωρινή μου κράτηση υπό το φως των εγγράφων που προσκομίστηκαν σε αυτήν από τη μοναδική αρμόδια υπηρεσία του Ελληνικού Δημοσίου.
Η νέα τοποθέτηση της κας Ανακρίτριας είναι απολύτως ορθή νομικά και ουσιαστικά και θα έπρεπε να υλοποιηθεί χωρίς χρονοτριβή προς αποκατάσταση του κύρους της Δικαιοσύνης και προς ανακούφιση εμού και όσων άλλων αδίκως στερήθηκαν την ελευθερία τους χωρίς νόμιμο λόγο.
(…) Πλέον όμως με τα ως άνω έγγραφα καθίσταται αναμφισβήτητο ότι το Ελληνικό Δημόσιο που φέρεται ως παθόν στην υπόθεση, επίσημα δήλωσε ότι δεν έχει απαίτηση δασμών και φόρων από την αποδιδόμενη στους κατηγορουμένους πράξη λαθρεμπορίας, διότι δεν πρόκειται περί λαθρεμπορίας αλλά περί απλής τελωνειακής παράβασης, άρα το Ελληνικό Δημόσιο δεν είναι παθόν και συνεπώς δεν υπάρχει ούτε ποινικό αδίκημα ούτε κάποιο δημόσιο συμφέρον που να δικαιολογεί τη συνέχιση της ταλαιπωρίας όσων άδικα προφυλακίστηκαν.
(…) Ο δεύτερος λόγος της προσφυγής μου έγκειται στο γεγονός ότι δεν προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις ενοχής μου επί των διερευνώμενων αδικημάτων, αφού δεν προέκυψε οποιαδήποτε γνώση και συμμετοχή μου σε παράνομη εξαγωγή χρυσού από την Ελλάδα προς την Τουρκία μέσω λεωφορείων, αλλά προέκυψε ότι η επιχείρησή μου προέβαινε αποκλειστικά και μόνο σε νόμιμες εξαγωγές χρυσού μέσω του τελωνείου του αερολιμένα «Ελ. Βενιζέλος». Πιο συγκεκριμένα:
-Η θέση μου επί των κατηγοριών
Δεν είμαι ούτε μέλος ούτε (συν)αρχηγός οποιασδήποτε εγκληματικής οργάνωσης, δεν έχω διαπράξει ποτέ το αδίκημα της λαθρεμπορίας και δεν έχω νομιμοποιήσει ποτέ έσοδα από εγκληματικές δραστηριότητες.
Ως ενεχυροδανειστής δεν έχω παραλάβει ποτέ προϊόντα εγκληματικών πράξεων, είτε αυτοπροσώπως είτε μέσω των υπαλλήλων μου, καθόσον σε όλα τα καταστήματα υπάρχει προσωπικό που μεριμνά να εισέρχονται μόνο πελάτες που φέρουν δελτίο αστυνομικής ταυτότητας ή διαβατήριο, και σε περίπτωση ολοκλήρωσης της συναλλαγής να καταγράφονται τα στοιχεία τους στα βιβλία που προβλέπει η νομοθεσία.
Ουδέποτε έχει παραληφθεί στα καταστήματά μου έστω και ένα αντικείμενο άτυπα χωρίς να καταγραφεί η συναλλαγή, και ουδέποτε έχω παραλάβει αντικείμενα από τρίτους ενεχυροδανειστές ή πρόσωπα που συγκεντρώνουν αντικείμενα άνευ αδείας και παραστατικών. Σημειωτέον ότι οι μεταφορείς των κοσμημάτων από τα υποκαταστήματά μου προς το κεντρικό κατάστημα, οι οποίοι εργάζονται για την εταιρία «DK Hellas Security» έχουν επανειλημμένως υποστεί εξονυχιστικούς αστυνομικούς ελέγχους ως προς την προέλευση των κοσμημάτων και την καταγραφή αυτών στα βιβλία των επιχειρήσεών μου με αρνητικό πάντοτε αποτέλεσμα.
Ουδέποτε ήρθα σε επικοινωνία με τους φερόμενους ως γυρολόγους ή «πασπαρτού» ή τρίτους ενεχυροδανειστές που πήγαιναν τιμαλφή στον Albouzan Ismail από διάφορα ενεχυροδανειστήρια, διότι με τη συγκεκριμένη δραστηριότητά του δεν είχα καμία γνώση, ανάμειξη ή ωφέλεια.
Αναφορικά με τις συναλλαγές του Albouzan Ismail με τους Κινέζους δεν έχω καμία γνώση, ανάμειξη, τηλεφωνική ή δια ζώσης συνομιλία ή φυσική παρουσία και τις πληροφορήθηκα το πρώτον από τη δικογραφία.
Ουδέποτε έχω πραγματοποιήσει παράνομη εξαγωγή χρυσού μέσω λεωφορείων ή με οποιονδήποτε τρόπο, αφού οι εξαγωγές που πραγματοποιώ είναι πάντοτε νόμιμες μέσω του τελωνείου του Αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος».
Εάν στη διερευνώμενη υπόθεση έχουν λάβει χώρα παράνομες εξαγωγές χρυσού μέσω λεωφορείων, δεν έχω καμία απολύτως γνώση και σχέση με αυτές και είμαι βέβαιος ότι ο εξαχθείς χρυσός και ο κατασχεθείς στο λεωφορείο χρυσός δεν προέρχονται από τα καταστήματά μου, διότι ο χρυσός που συγκεντρώνεται από τα καταστήματά μου σε μορφή κοσμημάτων, διακινείται για τήξη στο χυτήριό μου επί της οδού Στουρνάρη 29, το οποίο έχει τη νόμιμη άδεια, ακολούθως στο φασματογράφο, εν συνεχεία στην επιχείρησή μου, όπου συσκευάζεται, και εν τέλει στο αεροδρόμιο προς εξαγωγή, συνοδευόμενος πάντοτε σε όλες αυτές τις φάσεις με τα νόμιμα παραστατικά (τιμολόγια – δελτία αποστολής, διασαφήσεις).
Ουδέποτε έδωσα εντολή να διακινηθεί χρυσός προς λεωφορεία με ή χωρίς νομιμοφανή παραστατικά της επιχείρησής μου, οι δε κατασχεθείσες πλάκες χρυσού στο λεωφορείο είναι αδύνατο να προέρχονται από την επιχείρησή μου, αφού οι πλάκες χρυσού της επιχειρήσεώς μου φυλάσσονται σε ειδικές κούτες συσκευασμένες για το αεροδρόμιο με ειδική σφραγίδα για να μην υπάρχει παραβίαση, καθώς επίσης αναγράφουν και το όνομα της παραλήπτριας εταιρείας.
Μέχρι και τη σύλληψή μου δεν γνώριζα την ύπαρξη του χώρου στην οδό Αριστείδου 6, όπου κάποια πρόσωπα φέρονται να συγκέντρωναν χρυσά αντικείμενα, ούτε είχα ποτέ μεταβεί σε αυτό το χώρο ούτε είχα οποιαδήποτε τηλεφωνική επικοινωνία με αυτόν. Αποδεικτικό υπέρ αυτού στοιχείο αποτελεί το ότι καμία από τις διακριτικές παρακολουθήσεις των αστυνομικών στην Αριστείδου, αρ. 6, δεν με αναφέρει ως πρόσωπο που επισκέφτηκα τον συγκεκριμένο χώρο, όπως αναλυτικά αυτές παρατίθενται στις από 24/10/2018 καταθέσεις των αστυνομικών, Ιωάννη Χρυσάφη και Εμμανουήλ Καλλέργη, εν αντιθέσει με άλλα εμπλεκόμενα στην υπόθεση πρόσωπα που είχαν συχνή φυσική παρουσία εκεί.
Κορυφαίο στοιχείο για την υπεράσπισή μου αποτελεί το γεγονός ότι, ενώ εσφαλμένα παρουσιάζεται κατά το μεγαλύτερο μέρος του διαβιβαστικού της ασφάλειας η φερόμενη εγκληματική οργάνωση να χρησιμοποιεί το χυτήριο της οδού Στουρνάρη 29 που είναι το νόμιμο αδειοδοτημένο στο όνομά μου χυτήριο, η αλήθεια είναι, όπως προκύπτει από τις τελευταίες σελίδες του διαβιβαστικού όπου αναφέρονται τα στοιχεία των εκθέσεων κατάσχεσης (σελ 149 του διαβιβαστικού) και όπως διαπίστωσα κι εγώ από την μελέτη της δικογραφίας, ότι στην οδό Αριστείδου, 6, στον δεύτερο όροφο, στη φερόμενη «καβάτζα» της φερόμενης οργάνωσης, βρέθηκαν δύο κεραμικά χυτήρια χρώματος λευκού, και παράλληλα από τις καταθέσεις των αστυνομικών προκύπτει ότι τα πρόσωπα που πήγαιναν στα λεωφορεία, σε όλες τις ημερομηνίες της διακριτικής επιτήρησης (οράτε κατάθεση Ιωάννη Χρυσάφη), έφευγαν πάντοτε από την οδό Αριστείδου, στην οποία παρέμεναν για ικανό χρονικό διάστημα, και ουδέποτε από το χυτήριό μου. Επομένως, δεν υπάρχει ταύτιση της επιχειρηματικής μου δραστηριότητας με την παράνομη εξαγωγή χρυσού, αλλά φαίνεται ότι είχε αναπτυχθεί εν αγνοία μου παράλληλη (και κατά την αστυνομία παράνομη) δραστηριότητα συγκέντρωσης και εξαγωγής χρυσού από τον Albouzan Ismail (τον οποίο όμως εγώ χρησιμοποιούσα μόνο σε διεκπεραιωτικές εργασίες) και από την ομάδα του χωρίς εμπλοκή άλλων υπαλλήλων της επιχείρησής μου.
Δέον να επισημανθεί ότι, ακριβώς επειδή δεν ήθελα καμία δική μου σύνδεση με την δραστηριότητα οποιουδήποτε άλλου ανταγωνιστή, οι υπάλληλοί μου είχαν αποκλειστική απασχόληση στα καταστήματά μου. Μάλιστα, σε ό,τι αφορά τον πρώην υπάλληλό μου, Σκαλίζο Ευστάθιο, όταν διαπίστωσα ότι μετέφερε αντικείμενα άλλων ενεχυροδανειστών, μόλις είκοσι μέρες μετά την πρόσληψή του τον απέλυσα (τον απασχόλησα 13/9 με 3/10/2018). Τον ως άνω είχα απασχολήσει ξανά το 2015 στον Πειραιά για λίγο καιρό και μετά αυτός συνεργαζόταν άτυπα με τον Ismail Albouzan ως ταχυμεταφορέας.
Περαιτέρω, ουδέποτε κατείχα «μαύρο» χρήμα και ουδέποτε διέθεσα «μαύρο» χρήμα σε προωθητικές ενέργειες, αλλ’ αντιθέτως τα χρήματα για τις διαφημίσεις των καταστημάτων προέρχονταν από τον κύκλο εργασιών μου που μόνο για το έτος 2017 ήταν 14,3 εκατομμύρια ευρώ, βάσει των φορολογικών μου δηλώσεων. Η δε αναφερόμενη ζημία 2,4 εκατομμύρια ευρώ δεν είναι πραγματική αλλά λογιστική, διότι στη λήξη της χρήσης 2017 κατείχα απούλητο χρυσό αξίας 9,8 εκατομμυρίων ευρώ, ο οποίος φορολογικά καταχωρείται στο παθητικό ως εμπορεύματα λήξης και όχι στο ενεργητικό.
-Η αποδεικτική αξία των νόμιμων εξαγωγών μου στην Τουρκία μέσω του αερολιμένα «Ελ. Βενιζέλος»
Από τα διαβιβασθέντα έγγραφα εξαγωγών χρυσού και ασημιού που εξήχθησαν από την ατομική επιχείρησή μου μέσω του Τελωνείου Αερολιμένα «Ελ. Βενιζέλος» για την περίοδο από 1/1/2017 έως 31/12/2017 (υπ’ αρ. πρωτ. ΕΜΠ 675/10.10.2018) και για την περίοδο από 1/1/2018 έως 13/09/2018 (αρ. πρωτ. ΕΜΠ 618/14.9.2018), προέκυψε ότι οι εξαγωγές χρυσού και ασημιού εκ μέρους μου μέσω του αεροδρομίου ανήλθαν σε αξία 13,1 εκ ευρώ για το 2017 και 17,4 εκ ευρώ για το έτος 2018 (μέχρι 13.9.2018), δηλαδή συνολικά 30,5 εκ ευρώ και για τα δύο έτη μέχρι την 13.9.2018.
Από την άλλη πλευρά οι αστυνομικοί του Τμήματος Ασφαλείας Αμαρουσίου εκτιμούν βάσει τηλεφωνικών συνομιλιών ότι εξήχθη παρανόμως, δηλαδή μέσω λεωφορείων, χρυσός αξίας 3 εκ ευρώ και συνολικά στην υπόθεσή μου 5,4 εκ ευρώ.
Όταν λοιπόν η αξία του χρυσού και του ασημιού που εξήγαγα νόμιμα, είναι δεκαπλάσια της αξίας του χρυσού που υποτίθεται ότι εξήχθη παρανόμως βάσει τηλεφωνικών συνομιλιών και εξαπλάσια της συνολικά εκτιμώμενης εξαχθείσας ποσότητας με παράνομο τρόπο
(έστω από άλλα πρόσωπα και χωρίς δική μου γνώση και συμμετοχή), καθίσταται προφανές ότι όχι μόνο ότι η δική μου επιχειρηματική δραστηριότητα απόλυτα νόμιμη και διαφανής, αλλά και ότι δεν είχα πραγματικά κανένα λόγο και κανένα κίνητρο έστω και να διανοηθώ να προβώ σε παράνομη εξαγωγή χρυσού.
Σημειωτέον ότι σε αυτή τη δικογραφία είμαι ο μόνος επιχειρηματίας – ενεχυροδανειστής, για τον οποίο υπάρχουν και εισφέρθηκαν από την ίδια την αστυνομική αρχή νόμιμες εξαγωγές χρυσού και ασημιού στο εξωτερικό.
Βεβαίως ακόμη και αυτή η προσπάθεια των άσχετων με το αντικείμενο αστυνομικών να υπολογίσουν μόνοι τους τον δήθεν οφειλόμενο ΦΠΑ σαν «μαθητευόμενοι μάγοι» πέφτει στο κενό, διότι το έγγραφο υπολογισμού φόρων δεν υπολογίστηκε με βάση την αξία του φερόμενου «λαθρεμπορεύματος», αφού τέτοιο δεν υπήρξε, αλλά με βάση…. αυθαίρετη εκτίμηση τηλεφωνικών συνομιλιών, λες και επρόκειτο για υπόθεση ναρκωτικών ή εκβίασης.
Ακολούθως η έκθεση αυτή δημοσιοποιήθηκε στα μμε, με σκοπό τη δημιουργία εντυπωσιασμού της κοινής γνώμης, πλην όμως αυτή δεν έχει την παραμικρή αποδεικτική αξία, ως συνταχθείσα από παντελώς αναρμόδιους και άσχετους με το αντικείμενο, αλλά εκθέτει την ελληνική αστυνομία και έχει οδηγήσει σε μεγάλη ταλαιπωρία εκατοντάδες ανθρώπους.
Ενώ αντιθέτως η νόμιμη διαδικασία προϋποθέτει την κατάσχεση των αντικειμένων της λαθρεμπορίας κατ’ ά. 164 Τελωνειακού Κώδικα, την παράδοσή τους στην αρμόδια τελωνειακή αρχή κατ’ ά. 167 Τελωνειακού Κώδικα και τη σύνταξη έκθεσης προσδιορισμού τυχόν οφειλόμενων δασμών, φόρων κλπ από τον προϊστάμενο της τελωνειακής αρχής κατ’ ά. 169 Τελωνειακού Κώδικα.
Είναι μοναδική περίπτωση στα δικαστικά χρονικά να διαβιβάζεται στην Εισαγγελία δικογραφία λαθρεμπορίας από Τμήμα Ασφαλείας και όχι από το ΣΔΟΕ ή την αρμόδια Τελωνειακή Αρχή που γνωρίζουν την τελωνειακή νομοθεσία.
Συνέπεια της σκόπιμης προχειρότητας των αστυνομικών είναι η όλως εσφαλμένη αναφορά ότι δήθεν κατά την αστυνομική επιχείρηση προέκυψαν απώλειες εσόδων για το ελληνικό Δημόσιο άνω των 150 χιλιάδων ευρώ, επειδή μεταξύ άλλων στο ενεχυροδανειστήριό μου επί της οδού Πατησίων 32 κατασχέθηκαν 13,6 κιλά χρυσού σε μορφή σκραπ.
Εντούτοις, η κατοχή χρυσού δεν αποτελεί λαθρεμπορία, όπως ήδη αναφέρθηκε στην ανάπτυξη του 1ου λόγου, διότι δεν υπάγεται σε κάποια νομοτυπική μορφή του αδικήματος ούτε συνιστά απώλεια φόρων για το ελληνικό κράτος ούτε μπορεί κανείς να κατασκευάσει ποινικό αδίκημα με βάση την υπόθεση ότι στο μέλλον μπορεί αυτά να εξάγονταν στην Τουρκία, ειδικά μάλιστα όταν στην παρούσα υπόθεση αποδεικνύεται ότι η επιχείρησή μου εξήγαγε χρυσό στην Τουρκία νόμιμα μέσω του τελωνείου του αερολιμένα «Ελ. Βενιζέλος» και μάλιστα οι κατασχεθείσες στην επιχείρησή μου πλάκες χρυσού, όπως προκύπτει από την οικεία έκθεση κατάσχεσης, ήταν συσκευασμένες σε ειδικά πλαστικά κουτιά με ειδικές σφραγίδες ασφαλείας για εξαγωγή και ανέγραφαν τις παραλήπτριες εταιρείες στην Τουρκία, άρα δεν είχαν ούτε μπορούσαν να έχουν οποιαδήποτε σχέση με παράνομες εξαγωγές!
Ούτε μπορεί να τίθεται ως υπόνοια ότι ο νομίμως εξαγόμενος χρυσός μπορεί να συνοδευόταν από ανακριβή έγγραφα ως προς το βάρος ή την ποιότητά του (καράτια), όταν είναι γνωστό ότι αυτά ελέγχονται τόσο κατά τη φάση της εξαγωγής από το ελληνικό τελωνείο, όσο και κατά την εισαγωγή του χρυσού στην Τουρκία, όπου` οι αρμόδιες αρχές τον υποβάλλουν σε χημική ανάλυση και συνεπώς οποιαδήποτε ανακρίβεια αμέσως θα διαπιστωθεί.
Ο μόνος λόγος που θα μπορούσε να οδηγήσει κάποιον σε παράνομη εξαγωγή χρυσού στην Τουρκία, απ’ όσο τουλάχιστον μπορώ να εικάσω, είναι η έλλειψη νόμιμων παραστατικών ως προς την απόκτηση του χρυσού στην Ελλάδα, οπότε υπάρχει μόνο φορολογική παράβαση. Αυτό όμως είναι κάτι που δεν αφορά το πρόσωπό μου με κανέναν τρόπο και τελικά αποκλείει την τέλεση των διερευνώμενων αδικημάτων εκ μέρους μου, διότι εγώ λόγω της γνωστής επιχειρηματικής μου δραστηριότητας αγοράζω χρυσό μέσω των καταστημάτων μου, τα οποία λειτουργούν με τις νόμιμες άδειες και με δηλωμένο και ασφαλισμένο προσωπικό, τηρώντας τα βιβλία και στοιχεία που απαιτεί η σχετική νομοθεσία, άρα έχω παραστατικά απόκτησης χρυσού, οπότε προβαίνω αποκλειστικά και μόνο σε νόμιμες εξαγωγές μέσω του τελωνείου του Αεροδρομίου «Ελ. Βενιζέλος» και δεν έχω κανένα λόγο και καμία ανάγκη να καταφύγω σε παράνομες εξαγωγές χρυσού μέσω λεωφορείων ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο.
Επιπλέον, είναι προς το συμφέρον μου να εξάγω χρυσό στην Τουρκία, αφού απαλλάσσομαι από τον ΦΠΑ και ταυτόχρονα υπάρχει ευνοϊκό τελωνειακό καθεστώς μεταξύ Τουρκίας και Ε.Ε., ως ανέφερα στον πρώτο λόγο.
Σε κάθε περίπτωση, η τήξη χρυσών αντικειμένων δεν απαγορεύεται από καμία διάταξη νόμου, ούτε και η αστυνομική αρχή μνημονεύει οποιονδήποτε νόμο, καθόσον πρόκειται για αντικείμενα που πωλήθηκαν σε μένα στα καταστήματά μου με προθεσμία εξώνησης που παρήλθε, άρα τα αντικείμενα αυτά περιήλθαν στην απόλυτη κυριότητά μου και είχα το δικαίωμα να τα διαθέσω κατ’ αρέσκειαν.
-Η προσωπική μου διαδρομή και η σχέση μου με το συγκατηγορούμενό μου Albouzan Ismail
Μέχρι το 2011 διατηρούσα εμπορικά καταστήματα στο Σύνταγμα που έκαναν εισαγωγή και εμπορία φτηνών κοσμημάτων. Επειδή όμως αναγκάστηκα να τα κλείσω λόγω κρίσης, αποφάσισα να γίνω ενεχυροδανειστής, ανοίγοντας το πρώτο κατάστημα στην Πατησίων 32, το οποίο ξεκίνησε πολύ καλά εξαιτίας της γενικότερης οικονομικής κατάστασης. Βαθμιαία άρχισα να επεκτείνομαι, ανοίγοντας περισσότερα καταστήματα, τα οποία αποτελούν μέρος της ατομικής μου επιχείρησης, δηλ. είναι στο όνομά μου και όχι με franchise. Σήμερα διατηρώ 65 τέτοια καταστήματα σε όλη την Ελλάδα συν δύο σε Ισπανία και Πορτογαλία, στα οποία εργάζονται περίπου 100 άτομα που έχουν εκπαιδευτεί στο αντικείμενο (εκτίμηση ρολογιών, πολύτιμων λίθων, κοσμημάτων, χρυσού, αργύρου κλπ), καθώς επίσης αυτοτελές χυτήριο με νόμιμη άδεια επί της οδού Στουρνάρη, αρ. 29, το οποίο ιδρύθηκε το 2016. Η επιχείρησή μου είναι φορολογικά και ασφαλιστικά ενήμερη. Τα καταστήματα στεγάζονται άπαντα σε χώρους μισθωμένους με συμφωνητικά εμπορικής μίσθωσης.
Η ανάπτυξη της επιχείρησής μου οφείλεται όχι μόνο στην έντονη διαφημιστική προβολή της σε πολλά τηλεοπτικά κανάλια και στο internet, αλλά και στο γεγονός ότι χάρη στο εξειδικευμένο προσωπικό μου δίνω τις καλύτερες τιμές στην αγορά, προσφέροντας παράλληλα στον πελάτη απόλυτη εχεμύθεια και ασφάλεια, αλλά και πίστωση χρόνου στα συμβόλαια εξώνησης, οπότε με τον τρόπο αυτό παρέχω την δυνατότητα στους πελάτες μου να ανακτήσουν τα προσωπικά τους τιμαλφή.
Αναφορικά με τον Albouzan Ismail, αυτός με προσέγγισε το έτος 2015 και μου πρότεινε να συνεργαστώ με εταιρείες συμφερόντων του ιδίου και του αδελφού του Albouzan Ghanim στην Τουρκία στο αντικείμενο της εξαγωγής χρυσού προς τη συγκεκριμένη χώρα. Μου ανέφερε ότι ήδη συνεργαζόταν με πολλά ενεχυροδανειστήρια και ότι η συγκεκριμένη εξαγωγή ήταν συμφέρουσα, διότι η Τουρκία δεν φορολογεί το χρυσό σε μορφή σκραπ, και ότι οι εταιρείες του πωλούν το χρυσό στο τουρκικό χρηματιστήριο χρυσού που λειτουργεί από το 1995.
Πράγματι, η Τουρκία πραγματοποιεί τεράστιες εισαγωγές σε ακατέργαστο χρυσό και ασήμι, επειδή είναι μια από τις μεγαλύτερες χώρες σε παραγωγή και εμπορία κοσμημάτων, τόσο στους τουρίστες που την επισκέπτονται όσο και δια εξαγωγής σε τρίτα κράτη, όπως Ιράκ, Καναδάς, Ελβετία, Γερμανία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα κλπ, ενώ παράλληλα είναι η δεύτερη χώρα στον κόσμο μετά την Ινδία στην κατοχή χρυσού για λόγους επένδυσης.
Εσφαλμένα δε, φέρεται από το διαβιβαστικό της αστυνομίας ότι δήθεν ο Albouzan Ismail χρηματοδοτούσε την επιχείρησή μου, καταβάλλοντάς μου χρήματα από εγκληματική δραστηριότητα, διότι η αλήθεια είναι ότι, ενεργώντας για λογαριασμό των εταιρειών του συγγενούς του Albouzan Ghanim, ο ως άνω εξοφλούσε την οφειλή αυτών από την εξαγωγή του χρυσού και ασημιού της επιχείρησής μου στην Τουρκία συνήθως τμηματικά, εκτός της πρώτης περιόδου μετά την έναρξη της συνεργασίας μας, ότε, προκειμένου να καλλιεργηθεί κλίμα εμπιστοσύνης μεταξύ μας, μού προκατέβαλε την αξία του προς εξαγωγή χρυσού. Αυτός είναι ο λόγος που για την εξασφάλισή του υπεγράφη από εμέ υπεύθυνη δήλωση αναγνώρισης οφειλής ύψους 500.00 ευρώ και αποδέχτηκα ισόποση συναλλαγματική.
Συνήθως τα χρήματα τα έφερνε ο Ismail ή δικοί του άνθρωποι και η επιχείρησή μου εξέδιδε αποδείξεις είσπραξης μετρητών, τα δε χρήματα καταβάλλονταν στους τραπεζικούς λογαριασμούς μου, ιδίως στην Εμπορική Τράπεζα, ως εισπράξεις της επιχείρησης.
Επίσης, θέλω να διευκρινίσω ότι η πρόσληψη του Ismail ως εργαζομένου στην επιχείρησή μου οφείλεται σε παράκλησή του, προκειμένου να βοηθηθεί στην ανανέωση της άδειας παραμονής και εργασίας του, δοθέντος άλλωστε ότι πράγματι απασχολείτο καθημερινά στα γραφεία της επιχείρησής μου.
Με τον καιρό και επειδή οι συναλλαγές μας εξελίσσονταν ομαλά, αναπτύχθηκε εμπιστοσύνη και με βοηθούσε κάποιες φορές σε εξωτερικές εργασίες που προηγούνται της αποστολής του χρυσού και του ασημιού στο αεροδρόμιο για εξαγωγή.
Εδώ θα ήθελα να διευκρινίσω για πολλοστή φορά ότι ο Ismail δεν ήταν υπάλληλός μου ούτε δρούσε εκτελώντας εντολές μου για τον απλούστατο λόγο ότι οι παραλήπτριες εταιρείες του χρυσού και του ασημιού στην Τουρκία ανήκουν στην οικογένειά του, άρα ουσιαστικά εγώ ήμουν πελάτης του ιδίου και των εταιρειών του και αυτός ενεργούσε πάντα προς όφελος του εαυτού του και της οικογένειάς του, είτε κατά την παρακολούθηση των νόμιμων εξαγωγών που με αφορούσαν αποκλειστικά, είτε κατά την παρακολούθηση παρανόμων εξαγωγών εκ μέρους του σε συνεργασία με άλλους πελάτες του που δεν με αφορούσαν καθόλου και μου ήσαν παντελώς άγνωστες.
Η προεργασία των εξαγωγών είχε συνοπτικά ως εξής:
Μετά τη συγκέντρωση των κοσμημάτων – τιμαλφών στο κεντρικό κατάστημά μου, γινόταν καταρχάς ένας διαχωρισμός, αν έφεραν κάποιο πολύτιμο λίθο που αφαιρούνταν, και στη συνέχεια τα έστελνα στο χυτήριό μου στη Στουρνάρη, για να γίνουν πλάκες, ακολούθως μεταφέρονταν στο φασματογράφο και τελικά οι πλάκες χρυσού ή ασημιού μεταφέρονταν στην επιχείρησή μου για συσκευασία προς εξαγωγή μέσω του αεροδρομίου, οπότε έμπαιναν σε ειδικές κούτες με συγκεκριμένα διακριτικά του αεροδρομίου, με ειδική σφράγιση, αρίθμηση και αναφορά της παραλήπτριας εταιρείας, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω. Όλη αυτή η διακίνηση γινόταν με τα προβλεπόμενα παραστατικά, δελτία αποστολής, τιμολόγια, διασαφήσεις.
Υπογραμμίζω ότι το χυτήριό μου έλιωνε χρυσό ή ασήμι μόνο επί αντικειμένων προερχόμενων από τα δικά μου καταστήματα, διότι δεν επέτρεπα λιώσιμο αντικειμένων από άλλους εμπόρους ή ιδιώτες.
Ενδεικτικά έχω προσκομίσει για την 5/9/2018, ότε μάλιστα ελέγχθηκαν ο Σκαλίζος και ο Ayoub από την ομάδα ΔΙΑΣ, τα υπ’ αριθμ. 458 και 460/5-9-2018 δελτία αποστολής από εμένα προς την Στουρνάρη, αρ. 29, χρυσών κοσμημάτων για τήξη και επιστροφή, καθώς και το υπ’ αριθμ. 526/5-9-2018 δελτίο αποστολής των πλακών χρυσού από το χυτήριό μου της Στουρνάρη 29 στο κεντρικό μου κατάστημα επί της οδού Πατησίων, αρ. 32.
Είναι αξιοσημείωτο για την ως άνω περίπτωση της 5/9/2018, που αποδεικνύει και ότι δεν είχα καμία εμπλοκή και ανάμιξη στην φερόμενη παράλληλη δραστηριότητα του Albouzan Ismail και των συνεργατών του, το ότι την ημέρα εκείνη βρέθηκαν τα ως άνω πρόσωπα να έχουν στην κατοχή τους άλλα αντικείμενα από αυτά που αναγράφονται στα δικά μου παραστατικά – δελτία αποστολής, οπότε εύκολα συμπεραίνεται ότι δεν είχα καμία γνώση μεταφορών χρυσού που προοριζόταν για παράνομη εξαγωγή και ότι ενδεχομένως κρατούσαν δικά μου παραστατικά έγγραφα, για να έχουν κάτι να δείξουν σε περίπτωση ελέγχου, ως έγινε εν προκειμένω. Τα παραστατικά αυτά τα είχε ο Ayoub, διότι είναι υπάλληλος στο χυτήριό μου. Μάλιστα, παρατηρείται το εξής: το δικό μου ως άνω δελτίο αποστολής από το χυτήριο της οδού Στουρνάρη προς το κεντρικό μου κατάστημα της οδού Πατησίων φέρει ώρα 12:00, ενώ σύμφωνα με την από 24/10/2018 κατάθεση του αστυνομικού Ιωάννη Χρυσάφη ο έλεγχος των ως άνω προσώπων από την ομάδα ΔΙΑΣ πραγματοποιήθηκε περί ώρα 15:45, γεγονός που σημαίνει ότι μεταξύ της αναχώρησης του κράματος χρυσού από το χυτήριό μου και της μετάβασης των ως άνω προσώπων στο λεωφορείο μεσολάβησαν τέσσερις σχεδόν ώρες, δηλαδή ένα μεγάλο ικανό χρονικό διάστημα, στο οποίο προφανώς είχε προ πολλού ολοκληρωθεί η μεταφορά του προοριζόμενου για εξαγωγή χρυσού από το δικό μου κατάστημα, αλλά πιθανολογώ σήμερα ότι μπορεί να πραγματοποιήθηκε και κάποια άλλη μεταφορά χρυσού, όχι δικού μου, από άλλο σημείο, ενδεχομένως από την Αριστείδου, όπου προφανώς το έλιωσαν, χωρίς όμως εγώ να έχω την παραμικρή σχέση και γνώση.
Συνεπώς, τα δελτία αποστολής που παρουσιάστηκαν κατά τον ως άνω έλεγχο μπορεί να ήταν δικά μου, αλλά σίγουρα δεν ήταν για τη συγκεκριμένη μεταφορά που αναγραφόταν σε αυτά, και προφανώς χρησιμοποιήθηκαν από αυτούς για να δικαιολογηθεί η μεταφορά, χωρίς όμως εγώ να γνωρίζω τίποτε περί αυτού. Διότι τα δικά μου τιμολόγια είναι πάντοτε είτε προς το χυτήριο, είτε προς το κεντρικό μου κατάστημα είτε προς το αεροδρόμιο είτε προς υποκατάστημά μου και ουδέποτε προς ΚΤΕΛ. Γι’ αυτό το λόγο είμαι βέβαιος ότι οι πλάκες χρυσού δεν ήταν δικές μου, διότι οι δικές μου πλάκες επιστρέφουν στο κατάστημά μου με το παραστατικό. Άλλωστε οι Σκαλίζος και Ayoub φέρονται ότι μετέφεραν όχι μόνο πλάκες χρυσού, αλλά και κοσμήματα και χρήματα, τα οποία δεν αναγράφονται στα δικά μου παραστατικά.
Επαναλαμβάνω ότι τα πρόσωπα που φέρονται ότι πήγαιναν τις πλάκες χρυσού στο λεωφορείο, δηλ. οι Albouzan Ayoub και Σκαλίζος Ευστάθιος, δεν ενεργούσαν για λογαριασμό μου, ούτε μετέφεραν μέσω ΚΤΕΛ δικό μου χρυσό. Ο χρυσός που γινόταν σκραπ στο δικό μου χυτήριο, επέστρεφε στο κεντρικό μου κατάστημα και από κει έφευγε για το αεροδρόμιο για εξαγωγή στην Τουρκία.
Είναι σημαντικό να ειπωθεί ότι οι κατασχεθείσες πλάκες χρυσού στο κεντρικό μου κατάστημα βάρος 13,695 κιλών προήλθαν από τήξη κοσμημάτων της επιχείρησής μου στο χυτήριό μου, όπως προκύπτει από τα προσκομιζόμενα πέντε δελτία αποστολής (υπ’ αριθμ. 596, 597, 599, 600 και 601) και το ίδιο ισχύει και για τις κατασχεθείσες πλάκες ασημιού (αριθμοί δελτίων αποστολής 560, 573, 579,593, 598), άρα κακώς και παρανόμως κατασχέθηκαν ως προϊόν μιας ανύπαρκτης λαθρεμπορίας.
Ο τρίτος λόγος της προσφυγής μου συνίσταται στο ότι δεν συντρέχουν στο πρόσωπό μου οι λοιπές προϋποθέσεις επιβολής προσωπικής κράτησης, ενώ αντίθετα η συνέχιση αυτής συνεπάγεται υπέρμετρη και δυσανάλογη βλάβη εμού, της οικογένειάς μου, της επιχείρησής μου και των εργαζομένων αυτής, συγκριτικά με την προσδοκώμενη ωφέλεια που είναι μηδενική.
Ως έχω εκθέσει και στην απολογία μου, έχω λευκό ποινικό μητρώο, το οποίο άλλωστε είναι απαραίτητο για τη λήψη της άδειας του ενεχυροδανειστή, δεν έχω καμία άλλη ποινική εκκρεμότητα, αφού η αναφερόμενη στο διαβιβαστικό παλαιότερη υπόθεσή μου έχει περαιωθεί αμετακλήτως με απαλλακτικό βούλευμα, το οποίο έχω ήδη προσκομίσει, κι επιπλέον είμαι οικογενειάρχης πολύτεκνος πατέρας 5 ανήλικων παιδιών (ηλικίας 9-14 ετών), εκ των οποίων τα 4 με την εν διαστάσει σύζυγό μου και το ένα με τη νυν σύντροφό μου, έχοντας αναλάβει εξ ολοκλήρ
