Πολλές από τις ευαγγελικές φράσεις της Μεγάλης Εβδομάδας –τις χρησιμοποιούμε καθημερινά και αποτελούν μέρος του γλωσσικού μας πολιτισμού– παραπέμπουν ευθέως στις εκφάνσεις της εξουσίας και ειδικότερα στην εκτελεστική, ενώ ταιριάζουν γάντι στο καθεστώς Μητσοτάκη καθώς επί των ημερών της διακυβέρνησής του κυριολεκτικά απογειώθηκε το νόημά τους.
Η τροποποιημένη φράση «μετά βαΐων και κλάδων» που δηλώνει την υποδοχή που επιφύλαξαν οι πιστοί στον Ιησού στα Ιεροσόλυμα και η οποία παρακάτω συνεχίζει «και έκραζον ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου» έρχεται στον νου του κάθε πολίτη όταν παρακολουθεί στις ειδήσεις τις επισκέψεις –κυρίως προεκλογικές– των πολιτικών αρχηγών.
Η κυβερνητική προπαγάνδα του Μητσοτάκη έδωσε άλλη διάσταση στη φράση, εξακοντίζοντας στα ουράνια το «ωσαννά» του πλήθους κάθε φορά που ο «Μωυσής» κατεβαίνει στον λαό του (ακραίες εκδηλώσεις θαυμασμού «Καλέ τι γκόμενος είσαι;» είναι εξακριβωμένα πολύ μεταγενέστερες).
Η πασίγνωστη φράση «μωρές παρθένες» (για όσους παριστάνουν τους αθώους) ταιριάζει απόλυτα στον πρωθυπουργό, αλλά και σε καθένα ξεχωριστά από τα μέλη της κυβέρνησης και της διοίκησης του κράτους.
Ειδική μνεία ωστόσο οφείλουμε να κάνουμε στον κυβερνητικό εκπρόσωπο επειδή ασμένως υποδύεται τον ρόλο της «μωρής παρθένου» καθημερινά και για όποια κυβερνητική πράξη ή παράλειψη, στρέβλωση ή κακούργημα ερωτηθεί.
Η επίσης γνωστή φράση «πριν αλέκτορα φωνήσαι» του Ιησού –με την οποία προέβλεψε ότι θα τον αρνηθεί τρεις φορές ο Πέτρος– έχει εφαρμογή στους πολιτικούς (πάλι μακράν προεξάρχοντος του Κυριάκου Μητσοτάκη), οι οποίοι άλλα υπόσχονται σήμερα και τα ακριβώς αντίθετα πράττουν ύστερα από λίγες ώρες.
Η πολύ γνωστή φράση «από τον Αννα στον Καϊάφα», με την οποία περιγράφονται η άσκοπη ταλαιπωρία και οι ατέρμονες καθυστερήσεις και που έχει το ίδιο νόημα με τη φράση «έφαγα τη ζωή μου και άκρη δεν έβγαλα», παραπέμπει ευθέως στην ανίκητη γραφειοκρατία και τη λειτουργία της Δικαιοσύνης.
Οι ευαγγελικές φράσεις οι οποίες δίνουν έμφαση στο νόημα του καθημερινού μας λόγου είναι πάμπολλες, ωστόσο με πρωτεύουσα χρήση και καίρια σημασία αναφέρω τη φράση «νίπτω τας χείρας μου» (του επιτρόπου της Ιουδαίας Πόντιου Πιλάτου), που συμπυκνώνει το απόσπασμα «Ιδών δε ο Πιλάτος ότι ουδέν ωφελεί αλλά μάλλον θόρυβος γίνεται, λαβών ύδωρ απενίψατο τας χείρας απέναντι του όχλου, λέγων. Αθώος είμι από του αίματος τούτου· υμείς όψεσθε».
Πίσω από τη φράση του ψοφοδεούς Πιλάτου αναγνωρίζεται ο σύγχρονός του Κυριάκος Μητσοτάκης για τα πολιτικά κακουργήματα που διαπράττει.
H φράση που ταιριάζει απόλυτα στον λαό δεν είναι άλλη από την περιγραφική «επί ξύλου κρεμάμενος».
Η ανατροπή της κατάστασης δείχνει να αργεί κι ούτε μπορεί να στοιχηματίσει κανείς ότι σύντονα θα συμβεί –φτάνοντας πλησίστια– με ατάκες όπως «είμαι και ηγέτης είμαι και για μπίρες».