Δεν έχω να γράψω πολλά για το νομοσχέδιο για την αναδοχή. Αγάπη δίνεις, αγάπη παίρνεις. Η ζωή σχεδόν πάντοτε είναι εκνευριστικά απλή. Εκνευριστικά, γιατί αδυνατείς να αντιληφθείς πως δεν την καταλαβαίνουν τόσοι και τόσοι άνθρωποι δίπλα μας.
Τα 161 «Ναι» είναι μια νίκη της απλότητας. Θα έγραφα κι αλλά θα σταματήσω εδώ. Είπαμε, αγάπη δίνεις, αγάπη παίρνεις.
Θα μείνω λίγο παραπάνω στην απόφαση του πρωθυπουργού να παραστεί στη Βουλή και να υπερασπιστεί αυτήν την απλή παραδοχή.
Ο κ. Τσίπρας με την παρουσία του έδωσε ένα πρώτης τάξεως μάθημα για το πόσο απλή είναι η ζωή και πόσο δύσκολη μπορεί να την κάνουν οι πάσης φύσεως κοινοτοπίες και αγκυλώσεις.
Επέλεξε να παραστεί και είχε το σθένος να αναφερθεί στο επίμαχο άρθρο 8 παρά τη διαφοροποίηση και δύο βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ ενώ επικέντρωσε το λόγο του αποκλειστικά στο θέμα της υιοθεσίας και της αναδοχής δείχνοντας πόσο σημαντικό θεωρεί το συγκεκριμένο ν/σ.
Θα μείνω και στο «ναι» τεσσάρων κυριών της ΝΔ, της κας Μπακογιάννη, της κας Κεφαλογιάννη, της κας Κεραμέως και της κας Μάρκου η οποία ήταν και εισηγήτρια του νομοσχεδίου. Είναι γυναίκες και προφανώς κάτι παραπάνω γνωρίζουν για την απλότητα της ζωής.
Στα υπέρ το «ναι» των κ.κ. Παχριστόπουλου, Ζουράρη των ΑΝΕΛ και πολλά εύσημα και στη στάση του Σταύρου Θεοδωράκη ο οποίος από την πρώτη στιγμή πήρε θέση υπέρ του «ναι». Πολιτικά συμπεράσματα θα είναι λάθος κάποιος να βγάλει, κερδισμένα από το «ναι» είναι μόνο τα παιδιά στα ιδρύματα. Εκείνα ξέρουν ή καλύτερα θα έχουν την ευκαιρία να μάθουν στο μέλλον. Μια ευκαιρία που τους έδωσαν αυτά τα 161 «ναι» ένα ζεστό Ανοιξιάτικο μεσημέρι στη μνημονιακή Αθήνα.
