Όσο πιο συγκεκριμένα γίνονται τα προβλήματα της κυβέρνησης και της χώρας τόσο οι εξαγγελίες του Μητσοτάκη θα γίνονται αόριστες και θολογενικές. Θα κινούνται στη σφαίρα της οικουμενικής ανεμελιάς. Όταν δημιουργούνται αδιέξοδα ο πρωθυπουργός θα εξαγγέλλει έναν ποδηλατόδρομο για να δραπετεύσουμε. Όταν πνιγούμε στα χρέη σίγουρα ο Μητσοτάκης θα φροντίσει να κατασκευάσει μια μαρίνα την οποία θα εμφανίσει σωτήρια ακόμη κι αν δεν έχουμε ιστιοφόρο.
Οι σύμβουλοι του πρωθυπουργού έχουν βρει ένα ανώδυνο μοτίβο με το οποίο τον τοποθετούν απέναντι στα προβλήματα. Ο πρωθυπουργός καταρχάς δεν έχει ευθύνη για το πρόβλημα. Αντιθέτως, μεταστρέφει την πραγματικότητα και αποδίδει τις ευθύνες στον πολίτη μέσα από λεκτικές επινοήσεις για παθογένεια, ελλιπή συνειδητοποίηση και κακή βούληση. Φταίει το κακό το ριζικό μας, φταίει ο Θεός που μας μισεί, μόνο ο Μητσοτάκης δεν φταίει.
Απέναντι σε τσαλακωμένους ανθρώπους και ρημαγμένες ζωές ο Μητσοτάκης στέκεται ατσαλάκωτος, έτοιμος να προτείνει ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο για να μειώσουμε τα έξοδα σε βενζίνη ή ένα κομμάτι παντεσπάνι για να αντικαταστήσουμε το ψωμί.
Επιστρατεύει την ποδηλασία, την καλή διάθεση, την πράσινη ενέργεια και τα πράσινα άλογα για να χωνέψουμε ότι ο κόσμος του πρέπει να είναι ο κόσμος μας.
Κάθε σκληρό μέτρο και αντιλαϊκή πολιτική πρέπει να καταναλώνονται με λίγο ζαχαρωμένο κυνισμό. Την ώρα που ο Τζο Μπάιντεν ανακοινώνει 6 τρισεκατομμύρια δολάρια για δαπάνες στον προϋπολογισμό και καταρρίπτει τις νεοφιλελεύθερες θεωρίες μέσα στη μητρόπολη του καπιταλισμού, ο Μητσοτάκης τολμά να μιλά για ιδιωτικοποίηση της δημόσιας υγείας. Αυτής της δημόσιας υγείας που πάλεψε με την Covid όταν η ιδιωτική του κυρίου Μητσοτάκη έκανε ταμείο.
Πριν από ένα χρόνο από αυτήν τη στήλη είχαμε διατυπώσει την άποψη ότι ο πρωθυπουργός αρνείται να ενισχύσει το δημόσιο σύστημα υγείας, όπως και τα μέσα μαζικής μεταφοράς, γιατί τα θέλει απαξιωμένα προκειμένου να μπορέσει να τα εκποιήσει σαν επιβλαβή. Να κάνει αυτό που κάνει χρόνια η Δεξιά στη χώρα και που έκανε και ο Κωστής Χατζηδάκης με την Ολυμπιακή. Δεν τήρησε ούτε τα προσχήματα. Πεθαίνουν ακόμη άνθρωποι στις εντατικές, αλλά το καθήκον πάνω απ’ όλα. Και το καθήκον είναι η εκποίηση.
Στα δύο χρόνια διακυβέρνησης ΝΔ χαρίστηκαν τα θαλασσοδάνεια, απαλλάχτηκαν οι τραπεζίτες της λαμογιάς, ξαναδόθηκαν οι τράπεζες στους ιδιώτες. Σειρά έχουν τα δημόσια νοσοκομεία. Οταν τολμήσει να μιλήσει κάποιος θα τον εμφανίσουν σαν θιασώτη της παθογένειας, κολλημένο και παλιάς κοπής, που δεν κατανοεί τις νέες ανάγκες και τη νέα μορφή διακυβέρνησης. Σύμφωνα με τη νέα διακυβέρνηση, μπορεί μια εταιρεία αυτοκινήτου να πάει τρία ηλεκτρικά αυτοκίνητα στην Αστυπάλαια και να κάνει δώρο ένα Lexus στην κυρία του κυρίου πρωθυπουργού ώστε να πάρει μπροστά (ηλεκτροκίνητα παρακαλώ) η ανάπτυξη. Οποιος κάτοικος των νησιών δεν έχει μεροκάματο γιατί πέρυσι τέτοιον καιρό ο Μητσοτάκης έλαβε εντολές να ανοίξει τον τουρισμό χωρίς τεστ και καταβύθισε τη χώρα, ας πάρει ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο για να γίνει επιτέλους άνθρωπος.
Τον πλήρη εκσυγχρονισμό της χώρας αναλαμβάνει με εντολή Μητσοτάκη ο εργάτης του εκσυγχρονισμού Κωστής Χατζηδάκης, ο οποίος θα βάλει τον κάθε κατεργάρη στη γαλέρα του να τραβάει κουπί και θα εγκαινιάσει καταθέσεις στο μητσοτακικό κρυπτονόμισμα που λέγεται ρεπό. Γιατί να πληρώνεσαι όταν μπορείς να πάρεις ρεπό; Σωστό ερώτημα από ανθρώπους που κάνουν ρεπό σε όλη τους τη ζωή και δεν εξαρτώνται από τον μισθό τους, όπως είχε πει ο Μητσοτάκης.
Η αδιατάρακτη αγιουρβεδική πολιτική πραγματικότητα του Κυριάκου Μητσοτάκη θέλει υπάκουους υπηκόους οι οποίοι να μην είναι απειλητικοί για τους σχεδιασμούς του. Πρέπει να αποδεχτούν ότι τα πράγματα είναι καλά με τρόπο που ο ίδιος ορίζει και να εντυπωσιάζονται από τα επιφανειακά στοιχεία που προσφέρονται σαν καθρεφτάκια στους ιθαγενείς: το τριήμερο του πρωθυπουργού, η κομψή εμφάνιση της κυρίας του, το νέο κράνος ποδηλασίας και κάποιος συμπέθερος με τον οποίο πήγαν μαζί στο θέατρο αν και απουσιάζει πια ο Λιγνάδης. Ο υπήκοος πρέπει να χαίρεται που ο πρωθυπουργός ταξιδεύει με ελικόπτερα, που διαφέρει από τους κατοίκους της επικράτειας ώστε να μπορεί να θαυμάζεται και που δεν αισθάνεται την ανάγκη να δίνει εξηγήσεις και να απαντάει στον έλεγχο. Πρέπει να ικανοποιείται γιατί ο ηγέτης περνάει καλά και το δείχνει, φέρνοντας ξανά στο ιστορικό παρόν εκείνη τη μυρωδιά της ζωής των παλιών γαλαζοαίματων.
Για όσους δεν πείθονται υπάρχει και ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης (για όσο υπάρχει). Είναι έτοιμος να ελιχθεί ανάμεσα στις σφαίρες της μαφίας που πέφτουν σαν το χαλάζι για να φτάσει εκεί όπου απειλείται η κατά Μητσοτάκη νομιμότητα. Στα πανεπιστήμια, στις πλατείες, εκεί όπου οι πιτσιρικάδες παρακολουθούν τον «Τζόκερ» ή ξαποσταίνουν οι παππούδες. Δεκάδες νόμοι είναι έτοιμοι στα γραφεία του «επιτελικού κράτους» για να ψηφιστούν και να επιβάλουν το νέο status quo της υποταγής. Γιατί μία από τις λειτουργίες των νόμων της εποχής του Μητσοτάκη είναι να επιβάλλει την υποταγή και την τήρηση των κανόνων. Δείτε όσες αποφάσεις έχουν παρθεί τον ένα χρόνο της πανδημίας χωρίς καμία δικαιολογία ή επιστημονική βάση. Από την αποστολή άχρηστων SMS μέχρι την αναγκαστική τήρηση αχρείαστων ωραρίων. Γιατί επιβλήθηκαν αφού δεν είχαν αποτέλεσμα; Μα για να εκπαιδευτούμε ότι θα μας επιβάλλουν πράγματα και θα τα αποδεχόμαστε χωρίς λογική επεξεργασία και αμφισβήτηση.
Πρόκειται για μια νέου είδους νομιμότητα εκπαίδευσης στην υποταγή και στις εντολές, που διαμορφώνει τον ανεκτικό πολίτη. Αν συνηθίσει να τον κλείνουν στο σπίτι χωρίς λογική αιτία, θα συνηθίσει να υπακούει γενικώς. Και αν δεν έχει να φάει, να κάτσει στην τηλεόραση να παρακολουθήσει πώς ο Μητσοτάκης ανέβηκε στην Πάρνηθα με ποδήλατο. Αν έχει διαφωνίες, τότε πρέπει να ρυθμίσουμε το φενγκ σούι, τα τσάκρα, το μήκος του ποδηλατόδρομου. Μέχρι εκεί. Τα υπόλοιπα θα τα ρυθμίσει ο Μητσοτάκης.
