Κ «λοτσούν και χτυπούν με τα κέρατα ο ένας τον άλλο και στο τέλος σκοτώνονται μεταξύ τους, γιατί δεν είναι σε θέση να γεμίσουν με πράγματα ουσιαστικά εκείνο το μέρος του εαυτού τους που μετέχει στο αγαθό». Ο Πλάτωνας, αν και δέχεται ότι η άγρια πλευρά είναι εγγενής στην ανθρώπινη φύση, πιστεύει ωστόσο ότι τιθασεύεται όταν η πολιτεία, όντας ευνομούμενη η ίδια, ενεργοποιεί τις ηθικές αξίες και κρατά με το παράδειγμά της ανοιχτή τη στρόφιγγα της συνείδησης. Σε ποια όμως μήτρα επωάζεται αυτή η βία, που πότε εκτονώνεται σ’ ένα σπασμένο αυτοκίνητο, σ’ ένα κακοποιημένο ζώο, σ’ ένα ματωμένο πρόσωπο ή στην πλάκα σε βάρος ενός μαθητή;
Ο νεαρός που εκσφενδονίζει φωτοβολίδες ή δίνει ραντεβού θανάτου δεν φαντασιώνεται ότι είναι ο Ροβεσπιέρος ούτε έχει ακουστά πως η βία είναι η μαμή της Ιστορίας. Είναι το όχημα της κοινοτοπίας του κακού στο οποίο ούτε η οικογένεια ούτε το σχολείο δεν κατάφεραν να μεταγγίσουν εκείνο το αξιακό σύστημα στο οποίο θάλλουν ο σεβασμός στη ζωή και την ετερότητα. Του δημιουργείται ή του επιβάλλεται η ανάγκη να γίνει ορατός μέσα σε μια απρόσωπη κοινωνία ανεβάζοντας ένα βιντεάκι με τα κατορθώματά του για να εισπράξει την επιδοκιμασία των φίλων του. Στην οπαδική βία αυτό ακριβώς εκμεταλλεύονται στην Ελλάδα οι ιδιοκτήτες των ΠΑΕ και οι υπόλοιποι αθλητικοί παράγοντες που τους στρατολογούν για να λειτουργούν ως μοχλός πίεσης και να καλύπτονται οι παράνομες δραστηριότητές τους.
Στη σχέση οικονομικής και πολιτικής διαπλοκής της κυβέρνησης με τoν επαγγελματικό αθλητισμό και ιδίως το ποδόσφαιρο, η Βία λειτουργεί σαν αδελφή του Κράτους, όπως υποστηρίζει ο Αισχύλος στον «Προμηθέα». Ο Ζίζεκ μάλιστα προσαρμόζοντας τη θεωρία του στη σύγχρονη εποχή μιλάει για μια βία αμιγώς «αντικειμενική» και θεμελιακή του καπιταλιστικού συστήματος.
Μετά την τραγωδία στο γήπεδο Χέιζελ το Βέλγιο δεν πήρε μέτρα βασισμένα στην καταστολή ή την αυστηροποίηση των ποινών αλλά στην πρόληψη, με ενημέρωση, εκπαιδευτικά προγράμματα κ.λπ. Λύσεις όμως του προβλήματος που αποφέρουν μακροχρόνιους καρπούς είναι απρόσφορες, καθώς δεν προσκομίζουν άμεσα πολιτικά οφέλη, εκλογικά εξαργυρώσιμα.
Ωστόσο η εκάστοτε επικαιρότητα ερεθίζει τα ανακλαστικά της δράσης. Ενας δολοφονημένος οπαδός, ένας τραυματισμένος αστυνομικός ή ο βιασμός μιας γυναίκας διεγείρουν τον θυμό και το θυμικό. Ετσι, οι πολιτικές που με στόμφο εξαγγέλλονται κάθε φορά, χωρίς ποτέ να εφαρμόζονται, αποτελούν ένα εγγυημένο manual για τον κατευνασμό της κοινής γνώμης. Αν τα άδεια από θεατές γήπεδα θα περιορίσουν την οπαδική βία, τότε να κλείσουν και τα σουπερμάρκετ για να καταπολεμηθεί η ακρίβεια. Σε αυτό το γαϊτανάκι της υποκρισίας παραιτήθηκε ο Μαρινάκης, δεν έβγαλαν άχνα ούτε οι μικρές ούτε οι μεγάλες ομάδες και κατηγορείται μόνο ένας δεκαοκτάχρονος, όπως συνέβη και με τον σταθμάρχη στα Τέμπη. Οι προβολείς και η προβολή που συνοδεύουν τα μέτρα για τη βία γράφουν πολύ καλά στο γυαλί, αλλά ελάχιστα στη συνείδηση των πολιτών.
Γιατί στην ερώτηση ποιος την τροφοδοτεί, η απάντηση είναι ίδια με αυτήν που έδωσε ο Πικάσο στον Γερμανό αξιωματικό όταν ρωτήθηκε «Εσείς κάνατε την “Γκουέρνικα”;». «Οχι, εσείς» τον αποστόμωσε ο Ισπανός ζωγράφος.
Εδώ και χρόνια το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής έχει εκφράσει αταλάντευτα τη θέση ότι τα επεισόδια της λεγόμενης οπαδικής βίας δεν αποτελούν μεμονωμένα περιστατικά, αλλά εντάσσονται στο πλαίσιο δράσης εγκληματικών οργανώσεων.
Αυτές οι εγκληματικές συμπεριφορές δεν εκφράζονται μόνο με ανθρωποκτονίες ή σοβαρούς τραυματισμούς όσων φιλάθλων, αστυνομικών ή πολιτών βρεθούν μπροστά τους, αλλά και με ληστείες, εκβιάσεις, παραβάσεις της νομοθεσίας περί ναρκωτικών και όπλων και λοιπές παράνομες ενέργειες.
Η κυβέρνηση στη δεύτερη θητεία της, δηλαδή πριν από λίγες μέρες, προσχώρησε όψιμα στη λογική ότι οι στρατιές των χούλιγκαν λειτουργούν ως εγκληματικές οργανώσεις, δικαιώνοντας τη θέση του κόμματός μας.
Δεν φαίνεται όμως πως κατανόησε και τις ευθύνες της από αυτή την παραδοχή.
Αυτό προκύπτει και από το γεγονός ότι ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Γιάννης Οικονόμου και ο αναπληρωτής υπουργός Αθλητισμού Γιάννης Βρούτσης κατέθεσαν στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γεωργία Αδειλίνη φάκελο με 200 ονόματα εμπλεκόμενων σε υποθέσεις οπαδικής βίας, από όλη την Ελλάδα, χωρίς όπως φαίνεται να έχουν εξαντληθεί οι προανακριτικές, ανακριτικές και ερευνητικές δυνατότητες των αστυνομικών υπηρεσιών.
Να θυμηθούμε μάλιστα ότι τον Μάιο του 2021 ο τότε υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Χρυσοχοΐδης, σε μια ερμηνευόμενη και ως φιλότιμη προσπάθεια δεδομένων των συνθηκών της περιόδου, είχε καταθέσει στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Βασίλη Πλιώτα υπόμνημα και φακέλους με 500 ονόματα ποινικών που ενεργούσαν στο πλαίσιο των εγκληματικών οργανώσεων.
Ομως έπειτα από λίγες ημέρες ο ανωτέρω εισαγγελέας με επιστολή του στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη απάντησε αυστηρά ότι οι εισαγγελείς δεν αξιώνουν την υποκατάσταση της εκτελεστικής εξουσίας, δηλαδή των αστυνομικών αρχών, και έτσι μέχρι σήμερα κανένα αποτέλεσμα δεν προέκυψε από τη διερεύνηση του υπομνήματος για τους 500 ποινικούς.
Ουσιαστικά δηλαδή ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ζήτησε από την αστυνομία να «δένει» το αποδεικτικό υλικό που υποβάλλει στις εισαγγελικές αρχές για την άσκηση διώξεων.
Γι’ αυτό και συνέστησε την καλύτερη συνεργασία της ΕΛΑΣ με τους εισαγγελείς ειδικών καθηκόντων, όπως τον εισαγγελέα εφετών που έχει οριστεί να εποπτεύει και να καθοδηγεί στη Διεύθυνση Ασφαλείας Αττικής το έργο των αρχών ασφαλείας στη δίωξη του οργανωμένου εγκλήματος.
Πολύ φοβούμαστε λοιπόν ότι η ενέργεια των κ. Οικονόμου και Βρούτση εντάσσεται στο πλαίσιο και μόνον των επικοινωνιακών αναγκών της κυβέρνησης, που από το 2019 μέχρι σήμερα δεν μπόρεσε να ελέγξει το οργανωμένο έγκλημα και γι’ αυτό μεταθέτει την αστυνομική υπηρεσιακή υποχρέωση δίωξης του εγκλήματος στην εισαγγελική αρχή.
Μάλιστα, η ίδια ελαφριά επικοινωνιακή τακτική ακολουθήθηκε και με την ανακοίνωση των μέτρων κατά της λεγόμενης οπαδικής βίας από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο την προηγούμενη Δευτέρα, τα οποία εντέλει ήταν χαμηλότερα των προσδοκιών.
Και, ακόμη χειρότερα, δεν ανακοινώθηκαν μέτρα τα οποία είχε ήδη εξαγγείλει ο πρωθυπουργός το καλοκαίρι του 2023 κατά τη συνάντησή του με τον πρόεδρο της UEFA Αλεξάντερ Τσέφεριν, όπως η παύση λειτουργίας των παράτυπων λεσχών φιλάθλων και η λειτουργία ενός μοναδικού συνδέσμου με έδρα την κάθε ΠΑΕ.
Γι’ αυτό και πρέπει η ουσιαστικά αδιόρθωτη κυβέρνηση της ΝΔ να εργαστεί –έστω και τώρα– με λιγότερη επικοινωνία και περισσότερη σοβαρότητα, μέθοδο και αποτελεσματικότητα.
Αυτό απαιτεί το σύνολο της κοινωνίας και αυτό αποτελεί χρέος όλων μας προς τα θύματα και τις οικογένειες των θυμάτων της οργανωμένης εγκληματικής οπαδικής βίας.
Η κυβέρνηση ανακάλυψε ότι οι στρατιές των χούλιγκαν λειτουργούν ως εγκληματικές οργανώσεις. Oμως δεν κατανόησε τις ευθύνες της
