Θέµα χρόνου είναι µία ακόµη µαζική αποχώρηση στελεχών (όλων των βαθµίδων) από τον ΣΥΡΙΖΑ του Στέφανου Κασσελάκη. Πριν ή κατά το επικείµενο συνέδριο, µικρή σηµασία έχει.
«Θα το κρίνουν οι εξελίξεις» απαντούν σηµαίνοντα στελέχη των 87 σε σχέση µε το timing, θεωρώντας πως η έκβαση της «καταδίωξης Σπίρτζη» και ο τρόπος που θα εκφραστεί η σοβούσα σύγκρουση ανάµεσα στην ηγεσία και στον Παύλο Πολάκη θα παίξουν καταλυτικό ρόλο. Βέβαια, όπως διαπιστώθηκε και στην «πανελλαδική διάσκεψη» της περασµένης ∆ευτέρας, ούτε στο στρατόπεδο της «φρουράς Τσίπρα» υπάρχει ενιαία γραµµή που διατυπώνεται «µ’ ένα στόµα, µια φωνή».
Ωστόσο, το θέµα είναι ότι οι 87 ξεκαθαρίζουν σε όλους τους τόνους πως δεν µπορούν να θέλουν και δεν θέλουν να µπορούν να βρίσκονται υπό την ίδια κοµµατική στέγη µε τον πρόεδρο του κόµµατος. Του προσάπτουν αυταρχικές πρακτικές, ακατανόητες εκρήξεις, παραγκωνισµό και υποσκέλιση των οργάνων, χτυπήµατα κάτω από τη ζώνη στην προηγούµενη ηγεσία, «διαδικτυακό κανιβαλισµό» όσων εκφράζουν διαφορετική άποψη και παραγωγή αρνητικής επικαιρότητας «επί µονίµου βάσεως», φέρνοντας ως παραδείγµατα το «προεκλογικό πόθεν έσχες», το «καλλωπισµένο πηγάδι των Σπετσών» ή την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει τα κοµµατικά Μέσα.
«Ο πεθαµένος δεν πέρδεται» ήταν η χαρακτηριστική ατάκα ενός εκ των µελών της εσωκοµµατικής αντιπολίτευσης που θεωρεί πως η νέα διάσπαση αποτελεί τελειωµένη υπόθεση. Εάν λοιπόν η βούληση των 87 πάρει σάρκα και οστά, προκύπτουν δύο εύλογα ερωτήµατα: Πρώτον, ο Αλέξης Τσίπρας τι θα κάνει βλέποντας τη «φρουρά» του να κουνά µαντίλι; Και, δεύτερον, τι θα έχει αποµείνει από αυτό που όλοι νοούσαν ως ΣΥΡΙΖΑ µετά και την τρίτη κατά σειρά µαζική αποχώρηση; Ως προς το τι θα κάνουν αφότου «χαιρετίσουν», µια απάντηση περί «τρίτου πόλου» αρχίζει να σιγοψιθυρίζεται. Οψόµεθα.