Εμφαση στην ιστορική διάσταση του αντιδικτατορικού αγώνα, δίνει ο Περισσός με στόχο να αναδείξει συμπεράσματα για το παρόν και το μέλλον.
Πενήντα τρία χρόνια μετά την επιβολή της επτάχρονης στρατιωτικής δικτατορίας, την 21η Απριλίου 1967, οι εκδηλώσεις τιμής στα θύματα της Χούντας και στους αγωνιστές για την ανατροπή της, αν και είναι λιτές, λόγω της πανδημίας, διατηρούν την αξία τους. Το ΚΚΕ κρίνει ότι σήμερα, «σε ιδιαίτερες, διαφορετικές οπωσδήποτε συνθήκες, βιώνουμε μια νέα εκδοχή της βαρβαρότητας». Κατά τις αναλύσεις του, η πανδημία του κορονοϊού λειτουργεί ως καταλύτης στο ξέσπασμα νέας καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και θεωρεί ότι με αφορμή την καταπολέμηση της πανδημίας, θεσμοθετούνται οι απαιτήσεις τους κεφαλαίου, τα από καιρό επεξεργασμένα αντεργατικά σχέδια.
Σ΄ αυτό το μήκος κύματος κινήθηκε η δήλωση του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα το πρωί της Τρίτης του Πάσχα (21.4.2020), όταν κατέθεσε στεφάνι στο πρώην ΕΑΤ-ΕΣΑ, τόπο κράτησης και βασανισμού εκατοντάδων αντιδικτατορικών αγωνιστών. «Τιμάμε τους ήρωες του αντιδικτατορικού αγώνα, βγάζουμε πολύτιμα συμπεράσματα. Σήμερα, σε ιδιαίτερες, διαφορετικές οπωσδήποτε συνθήκες, βιώνουμε μια νέα εκδοχή της βαρβαρότητας.
Στις συνθήκες της πανδημίας του κορονοϊού φάνηκε σε όλο της το μεγαλείο η γύμνια του συστήματος της δικτατορίας του κεφαλαίου, των μονοπωλίων. Μένουμε γεροί, μένουμε δυνατοί, όρθιοι. Πάλης ξεκίνημα, νέοι αγώνες, οδηγοί της ελπίδας οι πρώτοι νεκροί», είπε.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το Πολιτικό Γραφείο της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ σε ανακοίνωσή του, πέρα από την ανάλυση για το ιστορικό υπόβαθρο που οδήγησε στην επιβολή της Χούντας , αναφέρεται και στην κατάσταση που έχει διαμορφωθεί σήμερα με τον κορονοϊό. Μάλιστα, τονίζει ότι αύριο, στο όνομα των συνεπειών της πανδημίας του κορονοϊού, θα επιχειρηθεί η συγκάλυψη της νέας καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, θα κληθεί η εργατική τάξη και οι φτωχοί αυτοαπασχολούμενοι της πόλης και του χωριού να σηκώσουν και πάλι στις πλάτες τους την κρίση του κεφαλαίου. Και συμπληρώνει: «Αυτό διαφαίνεται από σήμερα, τόσο από τις προτάσεις της κυβέρνησης της ΝΔ, όσο και από αυτές του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ και των άλλων αστικών κομμάτων, οι οποίες παρά τις διαφορές τους αναφορικά με το μείγμα διαχείρισης της κρίσης, ομονοούν στην ανάγκη στήριξης της καπιταλιστικής οικονομίας».
Πάντως, ως προς την ιστορική ανάλυση, έχουν ενδιαφέρον μεταξύ άλλων οι εξής επισημάνσεις του ΚΚΕ:
-Η δικτατορία της 21ης Απρίλη γεννήθηκε στο έδαφος της κρίσης του αστικού πολιτικού συστήματος, ως αποτέλεσμα των αντιπαραθέσεων και των συγκρούσεων για τις αρμοδιότητες του Παλατιού, ειδικότερα για το ρόλο του στη διοίκηση του στρατού και στην ανάκληση πρωθυπουργού. Το πολιτικό σύστημα της μετεμφυλιακής περιόδου ήταν πλέον παρωχημένο, δεν εξυπηρετούσε την ομαλή ενσωμάτωση των εργατικών-λαϊκών μαζών στις συνθήκες που διαμορφώθηκαν από τη μεταπολεμική καπιταλιστική ανάπτυξη και τη χρονική απομάκρυνση από την ταξική αναμέτρηση με το ΔΣΕ.
-Η δικτατορία εκμεταλλεύτηκε το ιδεολογικό-πολιτικό οπλοστάσιο, το αντιδραστικό θεσμικό πλαίσιο και τους μηχανισμούς καταστολής του μετεμφυλιακού αστικού κράτους. Στηρίχτηκε σε τμήματα της αστικής τάξης και απέδειξε ότι οι καπιταλιστές, προκειμένου να διαφυλάξουν τα συμφέροντά τους, δεν διστάζουν να καταφύγουν σε κάθε μέσο, να εναλλάσσουν την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία με πιο ανοιχτά δικτατορικές μορφές διακυβέρνησης, να διαμορφώνουν και να στηρίζουν τις πιο αντιδραστικές δυνάμεις.
-Η οικονομική πολιτική της δικτατορίας στήριξε άμεσα το μεγάλο κεφάλαιο, παίρνοντας μέτρα (όπως οι φοροελαφρύνσεις) και στην πορεία διαμόρφωσε πρόγραμμα χρηματοδότησης δημόσιων επενδύσεων και ευνοϊκές συνθήκες για Άμεσες Ξένες Επενδύσεις, σε συνθήκες πολιτικών διώξεων, φυλακίσεων και εξοριών, απαγόρευσης κάθε μορφής μαζικής συνδικαλιστικής δράσης, συγκεντρώσεων και κινητοποιήσεων.
-Η δικτατορία είχε την ανοχή και στήριξη των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, αλλά και των καπιταλιστικών κρατών της τότε ΕΟΚ, υπηρέτησε τα σχέδιά τους ενάντια στις χώρες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, τα σχέδιά τους για τη Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, άνοιξε ουσιαστικά το δρόμο της διχοτόμησης της Κύπρου.
Σύμφωνα με τον Περισσό, «όπως στη διάρκεια της 7χρονης δικτατορίας, έτσι και τώρα, το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που διακηρύσσει ότι μόνο η εργατική-λαϊκή κινητοποίηση είναι αυτή που μπορεί να θέσει εμπόδια και να ανατρέψει τους σχεδιασμούς της αστικής τάξης και του κράτους της, να ανοίξει δρόμο για την πραγματικά ελπιδοφόρα οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, για το σοσιαλισμό-κομμουνισμό»