Εγκλημάτησε. Έβαλε όλα τα μιντιακά θηρία της χώρας σε ένα δωμάτιο, να ποντάρουν τα εκατομμύριά τους για να πάρουν ένα κανάλι. Ανέδειξε όλη τους τη δίψα, έδειξε τα στόματά τους να στάζουν από τη λύσσα για εξουσία.
Στο ειδικό δικαστήριο ο τέως υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο δακτυλοδεικτούμενος.
Η ντροπή όλων των υπουργών.
Φυσικά και παρέβη το καθήκον του. Διότι καθήκον των Ευάγγελων Βενιζέλων και των άλλων που πέρασαν από αντίστοιχα υπουργεία ήταν να ανοίγουν την πόρτα στους καναλάρχες να περάσουν και να παίρνουν τα παλτά τους να τα κρεμάσουν. Και τι έκανε ο Παππάς; Τους έκλεισε την πόρτα στα μούτρα και τους είπε «μόνο όποιος πληρώνει, περνάει»!
Ποιος είσαι, κύριε, που νομίζεις ότι θα κάνεις αυτό που θέλει το δημόσιο συμφέρον, σε μία χώρα που εδώ και δεκαετίες γίνεται αυτό που θέλουν οι ολιγάρχες των ΜΜΕ;
Η αρχή της παντοκρατορίας τους ξεκινά από τις τελευταίες μέρες του Ανδρέα Παπανδρέου. Εκεί έπρεπε να βρεθεί ένας διάδοχος του χεριού τους. Έτσι παρουσίασαν τη μινιατούρα, τη μαριονέτα ως μεγάλο πολιτικό ηγέτη και επέβαλαν τον Σημίτη για οκτώ ολόκληρα χρόνια.
Τη μάσα, τη μίζα, την κονόμα εκείνης της εποχής ακόμα τη θυμούνται νοσταλγικά, όταν τσουγκρίζουν φίνο γαλλικό κρασί στα κρυστάλλινα ποτήρια τους.
Η συνέχεια ήταν λίγο δύσκολη. Δεν ήθελαν Καραμανλή με τίποτα, έχασαν, ευτυχώς όμως εκείνος αποδείχτηκε πολύ κατώτερος των προσδοκιών και επέστρεψαν.
Τον Γιώργο Παπανδρέου τον ανέχτηκαν, τον Ευάγγελο Βενιζέλο τον λάτρευαν εξαρχής, τον Σαμαρά αναγκάστηκαν να τον αγαπήσουν όταν ο αιώνιος έρωτάς τους, το ΠΑΣΟΚ, κατέρρευσε.
Με τον Τσίπρα όμως είναι που λύσσαξαν. «Από πού ξεφύτρωσε το τσογλάνι, να μας χαλάσει τις μπίζνες;». Τέτοιο πόλεμο, τέτοια μανία των ισχυρών του τόπου δεν έχουμε ξαναζήσει απέναντι σε έναν πρωθυπουργό.
Κι αν αυτή τη λύσσα την προσωποποίησαν στο όνομα κάποιων υπουργών, ο Νίκος Παππάς είναι ο πρώτος ανάμεσά τους. Γιατί έκανε κάτι χειρότερο από το να τους κάνει να πληρώσουν: Τους εξευτέλισε.
Έβαλε όλα τα μιντιακά θηρία της χώρας σε ένα δωμάτιο, να ποντάρουν τα εκατομμύριά τους για να πάρουν ένα κανάλι. Ανέδειξε όλη τους τη δίψα για ισχύ και επιρροή, έδειξε τα στόματά τους να στάζουν από τη λύσσα για εξουσία.
Αυτά είναι ανεπίτρεπτα πράγματα σε μία μιντιακή δημοκρατία. Ο Παππάς τα πλήρωσε με την παραπομπή του στο Ειδικό Δικαστήριο. Και είναι και τυχερός, που ζει στον 21ο αιώνα. Γιατί αν οι ολιγάρχες είχαν τις δυνατότητες του μακρινού ρωμαϊκού παρελθόντος, θα τον έβαζαν ανάμεσά τους και θα τον ξεσκίζαν με τα ίδια τους τα δόντια.
