Οι αµερικανικές εκλογές αποτελούν το µείζον γεωπολιτικό και γεωοικονοµικό γεγονός του 2024 λόγω των αναµενόµενων επιπτώσεών τους όχι µόνο στη µελλοντική πορεία των ΗΠΑ αλλά και στη διεθνή τάξη πραγµάτων. Υπό τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν οι Ηνωµένες Πολιτείες επέστρεψαν στη µεταπολεµική παράδοση του φιλελεύθερου διεθνισµού, ενισχύοντας το πυκνό δίκτυο συµµαχιών και συνεργασιών που είχε οικοδοµήσει η Αµερική τα προηγούµενα 75 χρόνια µε τους µακροχρόνιους συµµάχους της στην Ευρώπη, τη Λατινική Αµερική και την περιοχή του Ειρηνικού.
Η πιθανότητα µιας δεύτερης θητείας Τραµπ θα επηρεάσει καθοριστικά την επιρροή των ΗΠΑ στον κόσµο καθώς και τη συνοχή της διατλαντικής συµµαχίας. Η εξωτερική πολιτική της χώρας, όπως ακριβώς συνέβη στη διάρκεια της προηγούµενης θητείας του Ντόναλντ Τραµπ, θα συνοδευτεί από την αποχώρηση των ΗΠΑ από σηµεία έντασης στον πλανήτη, στη βάση του δόγµατος του αποµονωτισµού που πρεσβεύει ο υποψήφιος πρόεδρος των Ηνωµένων Πολιτειών. Γι’ αυτό και τόσο οι σύµµαχοι όσο και οι αντίπαλοι των ΗΠΑ το λαµβάνουν ήδη υπόψη τους.
Για τη Ρωσία η επιστροφή του Τραµπ στην εξουσία θα σήµαινε λιγότερη υποστήριξη της ∆ύσης στην Ουκρανία, ενώ για την Κίνα θα σήµαινε την αποδυνάµωση των συµµαχιών των ΗΠΑ µε χώρες όπως η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα που βοηθούν στην ανάσχεση του Πεκίνου. Η Ευρώπη θα πρέπει την ίδια στιγµή να αντιληφθεί πόσο µόνη είναι, να αναζητήσει τις επιλογές της και να ξεπεράσει τις αντιθέσεις της, ευρισκόµενη ανάµεσα σε µια απειλητική Ρωσία και µια αναδυόµενη Κίνα. Σταθερή θα παραµείνει η υποστήριξη των ΗΠΑ στο Ισραήλ, µε τον Τραµπ ωστόσο να αποµακρύνεται, σε αντίθεση µε τους ∆ηµοκρατικούς, από τη λύση των δύο κρατών.
Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, µε τον Τραµπ δεν αναµένεται να υπάρχει υπόβαθρο και πλαίσιο που να διέπουν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και το κυπριακό ανάλογο µε αυτό υπό τον πρόεδρο Μπάιντεν. Μάλιστα, θα µπορούσε κανείς να προβλέψει πως υπό τον Τραµπ ο Λευκός Οίκος πιθανόν να µην εµπλακεί σε µια αναζωπύρωση των διµερών εντάσεων µεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, εκτός αν η κατάσταση κλιµακωθεί σε τέτοια κρίση που η Ουάσινγκτον θα πρέπει να παρέµβει για να αποτραπεί µια πολεµική σύρραξη στην περιοχή. Επιπλέον, οι εσωστρεφείς ΗΠΑ, µέσω των ενεργειών ή της αδράνειάς τους στην εγγύς γειτονιά της Ελλάδας, από τα Βαλκάνια έως την ανατολική Μεσόγειο, αναµένεται να ενθαρρύνουν τόσο τον αναθεωρητισµό της Τουρκίας όσο και την παρέµβαση της Ρωσίας στην εσωτερική πολιτική αλλά και στις παλιές ή υπάρχουσες συγκρούσεις. Από την άλλη πλευρά, δεν πρέπει να παραγνωρίζει κανείς πως επί Τραµπ (στην πραγµατικότητα Ποµπέο) οι ΗΠΑ στήριξαν το σχήµα 3+1 ανάµεσα σε Ελλάδα, Κύπρο και Ισραήλ, ενέκριναν τον EastMed Act και προώθησαν τις Συµφωνίες του Αβραάµ για τη σταθεροποίηση της Μέσης Ανατολής.
