Στην αυτοβιογραφία του Ντέιβ Γκρολ η μουσική δείχνει το μονοπάτι.
Η πρώτη φορά που ο πλανήτης συντονίστηκε με τα ντραμς του Ντέιβ Γκρολ ήταν το 1991. Με το «Smells like teen spirit» οι άγνωστοι έως τότε Nirvana κατέκλυσαν ξαφνικά το MTV και μαζί τους συντονίστηκαν ορδές οργισμένων νέων από όλο τον κόσμο που δεν χωρούσαν στο μεσοαστικό όνειρο. Το grunge συγκρότημα από το Σιάτλ διαλύθηκε τρία χρόνια μετά, με την αυτοκτονία του Κερτ Κομπέιν, και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Ο Γκρολ δημιούργησε τους Foo Fighters, με τους οποίους παίζει έως σήμερα. Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ότι είναι ένας από τους καλύτερους μουσικούς της γενιάς του και υποψιαζόμασταν ότι είναι και ωραίος τύπος, κάτι που επιβεβαιώνεται από την αυτοβιογραφία του με τίτλο «Συλλέκτης στιγμών», η οποία κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό στα ελληνικά σε μετάφραση του Πάνου Τομαρά.
Υπάρχουν πολλών ειδών αυτοβιογραφίες. Αν θα θέλαμε να τις κατατάξουμε σε δύο μεγάλες κατηγορίες, θα λέγαμε ότι χωρίζονται σε εκείνες στις οποίες οι αυτοβιογραφούμενοι προσπαθούν να συντηρήσουν τον μύθο τους και σε εκείνες που είναι γραμμένες από ψυχής και αντιμετωπίζουν τον αναγνώστη σαν δικό τους άνθρωπο. Το βιβλίο του Γκρολ ανήκει στη δεύτερη κατηγορία. Ξεκινά να αφηγείται τη ζωή του από τα παιδικά του χρόνια στο Σπρίνγκφιλντ της Βιτζίνια, όπου μεγάλωσε με μια μητέρα καθηγήτρια σε σχολείο που τον λάτρευε και του έδωσε τα εφόδια να βγει από πολύ νωρίς στον μεγάλο κόσμο – με ό,τι σημαίνει αυτό για έναν νέο άνθρωπο που φεύγει από το σπίτι του χωρίς δίχτυ ασφαλείας. Ο Γκρολ γράφει για τις πρώτες του προσπάθειες να μάθει ντραμς –είναι αυτοδίδακτος, σε όλη του τη ζωή έκανε μόνο ένα μάθημα– αλλά και την εμπειρία του να παίζει μπροστά σε ακροατήριο με το πρώτο του συγκρότημα, τους Scream.
Αναπάντεχα ζεστή είναι η περιγραφή του από τη μέρα που εντελώς τυχαία βρέθηκε πιτσιρικάς να παίζει στο πλευρό του Ιγκι Ποπ σε μια συναυλία στον Καναδά, ενώ τεράστιο ενδιαφέρον έχει η ματιά του πάνω στο φαινόμενο Nirvana, ένα από τα σημαντικότερα μουσικά σχήματα του περασμένου αιώνα που έγινε αναφορά όχι μόνο για τη μουσική αλλά και για τον τρόπο που κάηκε από τα φώτα της δημοσιότητας. Απ’ όσο γίνεται σαφές στο βιβλίο, το πέρασμα στους Foo Fighters τη στιγμή που έγινε φάνηκε πως ήταν αναγκαίο για τη διατήρηση της εσωτερικής ισορροπίας του Ντέιβ Γκρολ. Το πιο εντυπωσιακό από όλα είναι ότι διαβάζοντας την αυτοβιογραφία του έχεις την αίσθηση πως ό,τι κι αν του συνέβη, όσο ψηλά κι αν έφτασε, δεν έχασε ούτε στιγμή το μονοπάτι του, δηλαδή την αυθεντική αγάπη του για τη μουσική.
INFO
Το βιβλίο «Συλλέκτης στιγμών» του Ντέιβ Γκρολ κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οξύ