Στο νοσοκομείο Σωτηρία νοσηλεύεται ο δημοσιογράφος Νίκος Στραβελάκης αφότου διαγνώσθηκε με κορονοϊό. Με μια ανάρτησή του μέσα από το νοσοκομείο περιγράφει την περιπέτεια με τον κορονοϊό και αναφέρεται στις «πέντε ύπουλες παγίδες» που τον οδήγησαν να νοσήσει και τελικά να νοσηλευτεί.
Όπως επισημαίνει στο κείμενό του που δημοσιεύει o ΣΚΑΙ ο δημοσιογράφος, αισθάνθηκε την ανάγκη να δημοσιοποιήσει κάποια πράγματα που συνειδητοποίησε μέσω της προσωπικής του εμπειρίας, «με τη σκέψη ότι μπορεί έτσι να αποτραπούν σοβαρές νοσήσεις, νοσηλείες και να σωθούν ανθρώπινες ζωές».
Διαβάστε παρακάτω ολόκληρο το κείμενο του δημοσιογράφου:
2. Τα συμπτώματα σε εμένα, εκδηλωθήκαν 48 ώρες μετά την τρίτη δόση. Σχετικά ήπια και χωρίς πυρετό. Αυτή η συγκυρία ήταν παραπλανητική για τους γιατρούς που τα απέδωσαν σε παρενέργειες του εμβολιασμού. Ετσι χάθηκε πολύτιμος χρόνος και θεωρητικά θα μπορούσαν να είχαν κινδυνεύσει άνθρωποι από το οικογενειακό και επαγγελματικό μου περιβάλλον με τους οποίους ήρθα σε επαφή το συγκεκριμένοι διάστημα. Φυσικά δεν ευθύνονται οι άριστοι γιατροί, αλλά η σύμπτωση και η κακή συγκυρία.
3. Εύλογο ερώτημα: αφού υπήρχε έστω η υποψία, έκανα προληπτικά τεστ; Προφανώς! Και εδώ είναι η τρίτη παγίδα. Όλα αρνητικά. Και την πρώτη ημέρα και τη δεύτερη και την τρίτη ημέρα που μάλιστα διαπιστώθηκε 12 ώρες αργότερα ότι ήμουν θετικός. Εκεί ήταν σωτήρια η προτροπή του γιατρού μου, όταν τον ενημέρωσα ότι ήταν αρνητικό το RAPID TEST – την τρίτη ημέρα των ήπιων συμπτωμάτων και την πέμπτη από την ενισχυτική δόση – να κάνω και μοριακό τεστ. Τεστ που βγήκε θετικό.
4. Ο κορονοϊός είχε σε εμένα απολύτως παραπλανητική πορεία. Τα πρώτα 24ωρα – και μετά τη διαπίστωση της θετικότητας – σχετικά ήπια συμπτώματα, όπως κόπωση – το μόνο έντονο-μυαλγίες, πόνο στον λαιμό, ανοσμία, αγευσία. Όχι πυρετό και κορεσμό οξυγόνου κοντά στο 98. Και εδώ ήταν η τέταρτη και πιο επικίνδυνη παγίδα!
Οι γιατροί ρωτούν επίμονα για τον κορεσμό και λένε: να ανησυχήσεις μόνο όταν πέσει αρκετά χαμηλά, με το 98 να θεωρείται σχεδόν άριστο. Έτσι, ενώ βγήκα θετικός Δεύτερα βράδυ, τις μέρες που περνούσαν τα συμπτώματα υποχωρούσαν κι ως την Παρασκευή ήμουν σχεδόν καλά, απύρετος και με κορεσμό 98! Άρα, η πρώτη σκέψη: τη γλυτώσαμε! Λάθος!!! Το Σάββατο, ξεκίνησε πολύ έντονη δύσπνοια, έκανα λίγα βήματα και λαχάνιαζα, αλλά ο κορεσμός οξυγόνου… εκεί : 97- 98!! Φαινομενικά ουδείς λόγος ανησυχίας. Φαινομενικά! Εδώ πάλι ήταν σωτήρια η παρέμβαση του γιατρού μου, που με προέτρεψε να πάω στο νοσοκομείο να κάνω αξονική θώρακος, για καλό και για κακό!
5. Η αξονική, παρά τον κορεσμό 98, έδειξε πνευμονία! Ο κορονοϊός είχε χτυπήσει και τους δυο πνεύμονες. Το σήμα ήταν άμεσο για εισαγωγή μου στο νοσοκομείο και άμεση έναρξη θεραπείας με ρεμντεσιβίρη ενδοφλέβια και στη συνέχεια με κορτιζόνη. Στην ερώτηση μου, πώς γίνεται να έχω πνευμονία, που προκαλεί την έντονη δύσπνοια, και ταυτόχρονα φαινομενικά φυσιολογικό κορεσμό, μου εξήγησαν ότι είχε πληγεί το κάτω μέρος των πνευμόνων και το υπόλοιπο υπερλειτουργούσε και έδινε αυτήν την παραπλανητική μέτρηση. Άρα η αξονική πρόλαβε τα χειροτέρα- και εδώ είναι η πέμπτη και μεγαλύτερη παγίδα. Ο κορωνοϊός έχει συχνά εξέλιξη που… ρίχνει «στάχτη» στα μάτια, με αποτέλεσμα να χάνεται πολύτιμος χρόνος. Σχετικά ήπια συμπτώματα στην αρχή, βελτίωση στη συνέχεια και συνήθως μετά την έβδομη ημέρα ραγδαία επιδείνωση. Οι γιατροί , μου το είπαν καθαρά : ξεκίνησες αργά τη θεραπεία με ρεμντεσιβίρη , ευτυχώς που είσαι τριπλά εμβολιασμένος, αυτό θα σε σώσει τώρα που προχώρησε ο κορωνοϊός. Και όντως αυτό κυρίως με έσωσε!!
Πήρα την απόφαση να δημοσιοποιήσω αυτά τα προσωπικά δεδομένα, γιατί θεωρώ ότι αποτελούν διδάγματα για μελλοντικούς ασθενείς, και μπορεί έτσι – με την καθοδήγηση πάντα των εξαιρετικών γιατρών μας – να αποτραπούν νοσηλείες, σοβαρότερες νοσήσεις και να σωθούν ζωές.
Τα πιο βασικά μαθήματα:
1. Ενα τεστ, όταν δεν είναι μοριακό, δεν είναι πάντα αξιόπιστο.
2. Τα αντικειμενικά δεδομένα για την πορεία του κορονοϊού δεν είναι πάντα αντικειμενικά.
3. Ο κορονοϊός προχωρά ύπουλα, καθησυχάζει και όταν – μετά από ημέρες – αρχίζει να χτυπά, μπορεί να είναι θέμα ωρών πλέον η ραγδαία επιδείνωση και η διασωλήνωση κυρίως για τους ανεμβολίαστους με υποκείμενα νοσήματα άνω των 60 ετών.
4. Κινδυνεύουν και οι εμβολιασμένοι, όπως εγώ, όταν έχει περάσει μεγάλο διάστημα από τη δεύτερη δόση.
Όσο πιο μακρύ το διάστημα, τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος!
Και έτσι καταλαβαίνω, έχοντας ζήσει ο ίδιος πια την περιπέτεια, πώς χάνονται καθημερινά και άδικα τόσες δεκάδες ανθρώπινες ζωές!
Άρα: Εμβόλιο, τρίτη δόση, ανοιχτή γραμμή με τον γιατρό, όχι εφησυχασμός στην καλή πορεία – αν νοσήσει κάποιος – και, θα προσέθετα, μια ακτινογραφία θώρακος ή ιδανικά αξονική, στο πρώτο στάδιο, έστω και με ήπια συμπτώματα, πάντα σε συνεννόηση με τον γιατρό, είναι ο συνδυασμός που θα μπορούσε να αποτρέψει την σοβαρότερη περιπέτεια και την απώλεια ανθρωπίνων ζωών.
Και, η τρίτη δόση στους πέντε και όχι στους έξι μήνες από τη δεύτερη. Άμεσα για τους άνω των 60! Παράλληλα με το ορθό μέτρο της υποχρεωτικότητας για τη συγκεκριμένη κατηγορία, που είναι η πιο ευάλωτη και μετρά συντριπτικά τις μεγαλύτερες απώλειες.
Γιατί, φοβάμαι, τα χειροτέρα είναι μπροστά μας, με μισό εκατομμύριο ανεμβολίαστους άνω των 60 ετών και συνολικά 2.360.000 ανεμβολίαστους άνω των 12 ετών και με τη νέα μετάλλαξη προ των πυλών.
ΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΒΕΛΑΚΗΣ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΛΑΜΟ 8 ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΣΩΤΗΡΙΑ, ΜΕ ΜΙΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΓΙΑΤΡΩΝ, ΝΟΣΗΛΕΥΤΩΝ ΚΑΙ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΣΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ!»
