Πλέον όμως, ο Μπένζαμιν Νετανιάχου μπαίνει στην ίδια πρόταση με τη Χαμάς. Άσχετα με την άποψη που έχει ο καθένας για τη Χαμάς, το γεγονός αυτό είναι σημαντικό από μόνο του. Ο χασάπης της Μέσης Ανατολής που κάποιοι στην Ελλάδα θεωρούσαν και θεωρούν φίλο τους είναι αντικειμενικά ο πλέον απομονωμένος ισραηλινός πρωθυπουργός στη μικρή και φτωχή ιστορία του κράτους του Ισραήλ. Δε λέω ότι είναι ανίσχυρος, κάθε άλλο. Αλλά δεν έχει βρεθεί κανείς έως τώρα στη θέση του. Μια τέτοια εξέλιξη δεν θα μπορούσε καν να είναι σενάριο αν το συζητούσαμε πριν από έναν χρόνο.
Το μπαλάκι πλέον πέφτει στις 124 κυβερνήσεις των χωρών που αποδέχονται τη δικαιοδοσία του ΔΠΔ και που θα κληθούν, εάν τελικά εκδοθεί το ένταλμα κατά Νετανιάχου, να συλλάβουν τον ισραηλινό πρωθυπουργό σε περίπτωση που πατήσει το πόδι του στο έδαφός τους. Μεταξύ αυτών των κρατών είναι και η Ελλάδα.
Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει λοιπόν να πει ανοιχτά: 1. Η Ελλάδα θα συλλάβει τον ισραηλινό ΠΘ σε περίπτωση που υπάρξει ένταλμα και εκείνος πατήσει ελληνικό έδαφος; 2. Η Ελλάδα θα βγει από το περιθώριο της παγκόσμιας κοινότητας, προσχωρώντας στην πλειοψηφία των 142 χωρών που αναγνωρίζουν επίσημα την Παλαιστίνη (εφαρμόζοντας επιτέλους και τη σχετική απόφαση της ελληνικής Βουλής); Στη χθεσινή ενημέρωση των πολιτικών συντακτών πάντως, ο Παύλος Μαρινάκης φάνηκε λίγο πιεσμένος με το πώς εξελίσσεται η «φάση». Μήπως για άλλη μια φορά η κυβέρνηση Μητσοτάκη πόνταρε στο «λάθος άλογο»;
Βέβαια, τα παραπάνω ερωτήματα οφείλει να απαντήσει και η αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ που τα τελευταία χρόνια (και ως κυβέρνηση και ως αντιπολίτευση) δεν έχανε ευκαιρία να δείξει τη στήριξή της στο εγκληματικό κράτος του Ισραήλ. Να συλληφθεί ο Νετανιάχου σε ελληνικό έδαφος αν εκδοθεί ένταλμα; Θα αναγνωρίσει το κράτος της Παλαιστίνης σε περίπτωση που γίνει κυβέρνηση; Θα συνεχίσουν βουλευτές της να φωτογραφίζονται χαμογελαστοί με εκπροσώπους εγκληματιών πολέμου;
Δύο ημέρες μετά την ανακοίνωση του εισαγγελέα του ΔΠΔ, τρεις ευρωπαϊκές χώρες, η Ισπανία, η Ιρλανδία και η Νορβηγία ανακοίνωσαν ότι τις επόμενες μέρες θα αναγνωρίσουν επισήμως το κράτος της Παλαιστίνης.
Και επειδή τα πράγματα «σφίγγουν», τα ΜΜΕ κατέφυγαν στη λύση του να παρουσιάσουν την αναγνώριση αυτή ως κάτι σπάνιο και «τραβηγμένο».
Η αλήθεια είναι ότι το σπάνιο είναι μια χώρα να μην την αναγνωρίζει. Μέχρι σήμερα 143 χώρες (από τις συνολικά 193 του ΟΗΕ) έχουν αναγνωρίσει το κράτος της Παλαιστίνης.
Δείτε στον χάρτη τι σημαίνει «περιθώριο» λοιπόν.
Όλες αυτές οι εξελίξεις έχουν οδηγήσει σε μια σημαντική ρήξη στις σχέσεις του Νετανιάχου και του Ισραήλ με τις χώρες της Δύσης, δηλαδή τους μοναδικούς συμμάχους που του είχαν απομείνει.
Σε αυτή τη ρήξη όμως ρόλο έχει παίξει και η επιμονή του Νετανιάχου στην αδιέξοδη εμπλοκή του στη Γάζα, όπου μετά από επτά μήνες ανελέητων βομβαρδισμών και τη δολοφονία περίπου 35.000 ανθρώπων, στην πλειοψηφία τους γυναίκες και παιδιά, γίνεται ξεκάθαρο ότι ο εκπεφρασμένος δήθεν στόχος του Ισραήλ να «τελειώσει» τη Χαμάς, έχει αποτύχει παταγωδώς.
Το Politico, επικαλούμενο πηγές των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, αποκάλυψε ότι μόνο το 30-35% των μαχητών της Χαμάς έχει σκοτωθεί από την έναρξη της επίθεσης και ότι το 65% των τούνελ της Χαμάς παραμένουν λειτουργικά.
Άλλωστε η ύπαρξή της, ίσως να μετατραπεί και σε διαβατήριο του Νετανιάχου ώστε να αποφύγει τις συλλήψεις, τις φυλακές και τις λοιπές ταλαιπωρίες. Σίγουρα πάντως, αυτό ελπίζει ο ίδιος.
