Οι στρεβλές συνδικαλιστικές πρακτικές για άλλη μια φορά μετατρέπονται σε κυβερνητική ευκαιρία, με σκοπό όχι μόνο να ανοίξει η κερκόπορτα περιστολής των συνδικαλιστικών κεκτημένων αλλά κυρίως να καλλιεργηθούν οι συνθήκες «νομιμοποίησης» της ιδιωτικοποίησης ενός ακόμα δημόσιου φιλέτου. Του Mετρό.
Εξανίστανται από το πρωί δημοσιολόγοι του μιντιακού μπλοκ εξυπηρέτησης κυβερνητικών σκοπιμοτήτων για την ταλαιπωρία των πολιτών από την πεντάωρη στάση εργασίας των εργαζομένων του μετρό, με αφορμή την εσπευσμένη μετακίνηση 21 υπαλλήλων πίσω από γκισέ σταθμών. Το Μέγαρο Μαξίμου πήρε τη σκυτάλη που του σέρβιραν τα Μέσα, με τον πρωθυπουργό να αναρτά στο Twitter: «Η κυβέρνηση δεν εκβιάζεται επειδή απλώς ζητήθηκε σε 21 άτομα να κάνουν τη δουλειά τους. Άμεσα θα υπάρξει νομοθετική ρύθμιση για προσωπικό ασφαλείας. Ζητώ συγγνώμη για την ταλαιπωρία των Αθηναίων». Δεν είναι η πρώτη φορά. Ανάλογη ήταν η παρέμβαση του Κυρ. Μητσοτάκη μετά τις απεργιακές κινητοποιήσεις στις αρχές Οκτωβρίου, στηλιτεύοντας τους «λίγους που ταλαιπωρούν τους πολλούς».
Στη χθεσινή του ανακοίνωση γνωστοποίησης της στάσης εργασίας, το Σωματείο Εργαζομένων Λειτουργίας Μετρό Αθηνών (ΣΕΛΜΑ) έκανε λόγο για υποστελέχωση που φτάνει τις 700 κενές οργανικές θέσεις και χαρακτήριζε «βίαιη και αυταρχική» τη μετακίνηση εργαζομένων. «Την ώρα που οι κενές οργανικές θέσεις στη ΣΤΑ.ΣΥ πλησιάζουν τις 700 και δεν έχει οριστεί ο ακριβής αριθμός τους ανά Διεύθυνση, Τομέα, Ειδικότητα, η διοίκηση της εταιρίας με άκρως ενοχικό τρόπο αποφασίζει και διατάζει Παρασκευή βράδυ να μετακινήσει μονομερώς με τον πλέον βίαιο και αυταρχικό τρόπο συναδέλφους από τις οργανικές τους θέσεις δημιουργώντας περισσότερα προβλήματα από αυτά που υποτίθεται πως επιλύει» ανέφερε μεταξύ άλλων η ανακοίνωσή του ΣΕΛΜΑ.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το σημαντικό παράγοντα της υποστελέχωσης. Μπορεί να αμφιβάλλει όμως για την ακαριαία συνδικαλιστική πρακτική που ακολουθήθηκε. Γιατί εν προκειμένω δεν έχουμε να κάνουμε με διαθεσιμότητα ή απολύσεις, αλλά με μετακινήσεις μόλις 21 εργαζομένων πίσω από γκισέ. To γεγονός δε ότι κατά τον υφυπουργό Μεταφορών, Γ. Κεφαλογιάννη, στη στάση εργασίας συμμετείχαν μόνο 18 εργαζόμενοι όξυνε τις μιντιακές αντιδράσεις περί ομηρίας του επιβατικού κοινού που είχε ως συνέπεια και το κυκλοφοριακό κραχ στο κέντρο της πρωτεύουσας
Οι εργαζόμενοι και μέλη της ΣΕΛΜΑ έβαλαν οι ίδιοι το τυρί στη φάκα που πιάστηκαν. Η κυβέρνηση με αστραπιαία αντανακλαστικά άδραξε την ευκαιρία προκειμένου να προαναγγείλει πρωτοβουλίες που θα αποψιλώσουν τα συνδικαλιστικά κεκτημένα σε νευραλγικούς φορείς και οργανισμούς του -ευρύτερου ή μη- Δημοσίου, έχοντας μάλιστα την κοινή γνώμη στο πλευρό της. Κι αυτό είναι το αισιόδοξο σενάριο. Διόλου τυχαίο ότι μία από τις ερωτήσεις που δέχτηκε ο Γ. Κεφαλογιάννης στο ραδιοφωνικό «αέρα» του ΣΚΑΪ το πρωί της Τρίτης ήταν το ενδεχόμενο ιδιωτικοποίησης του Μετρό, με τον υφυπουργό να αποφεύγει τις σαφείς απαντήσεις.
Ακριβώς αυτός είναι ο μύχιος πόθος. Να αποτελέσει το Μετρό ένα ακόμα αντικείμενο επενδυτικής δραστηριότητας που με πρόσχημα τη συνδικαλιστική αυθαιρεσία και τη μιντιακά πολλαπλασιασμένη αγανάκτηση των πολιτών θα προσφερθεί στους ιδιώτες για να «εξορθολογιστεί» η λειτουργία του. Γι’ αυτό ας έχουν γνώση οι φύλακες…
ΥΓ. – Πώς γίνεται οι ίδιοι δημοσιολόγοι που ζητούν επιμόνως την ιδιωτικοποίηση του Μετρό να επικαλούνται μονίμως τα δισεκατομμύρια κρατικού χρήματος που δαπανήθηκαν για να ολοκληρωθεί το έργο, είναι ένα «μυστήριο» που ούτε οι ίδιοι δεν μπορούν να λύσουν.
