Δύσκολα θα αναρτηθεί παλαιστινιακή σημαία τους επόμενους μήνες, στο ούτως ή άλλως «no politica» (όταν δεν είναι «anti-syriza» ή απλώς «chrysavgitica») Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.
Ο νεοσύλλεκτος προπονητής του Ολυμπιακού Ντέιβιντ Μπλατ, Αμερικανός στην υπηκοότητα αλλά γέννημα και θρέμμα του Ισραήλ, δήλωνε εξαρχής θερμός υποστηρικτής του πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας.
«Λυπάμαι πολύ για όσα συμβαίνουν στη Γάζα, αλλά αναμφίβολα έπρεπε να αναλάβουμε δράση», δήλωσε ο Μπλατ τον Αύγουστο του 2014, στο NBC Sports. «Με αυτόν τον τρόπο, το Ισραήλ θα ησυχάσει για πάντα και θα ζήσει ειρηνικά. Αυτός ο πόλεμος είναι ο πιο δικαιολογημένος των τελευταίων χρόνων».
Στην ίδια συνέντευξη, ο Μπλατ, άρτι αφιχθείς τότε στους Κλήβελαντ Καβαλίερς, ζήτησε «περισσότερη συμπαράσταση από την κοινή γνώμη των ΗΠΑ». Η Αμερική ζούσε ακόμη την δεύτερη τετραετία του Ομπάμα και είχε την πόρτα ανοιχτή σε αντιπολεμικές φωνές. Ωστόσο, η οπισθοδρομική λαίλαπα Τραμπ ερχόταν ολοταχώς.
Η οικογένεια του Μπλατ έμεινε πίσω στο Τελ Αβίβ σε όλη τη διάρκεια της 18μηνης θητείας του πάτερ φαμίλια στο ΝΒΑ. Η ψυχρή απόλυσή του από τους Καβς, τον Ιανουάριο του 2016 μετά από ανηλεές ροκάνισμα της καρέκλας του από τον (νυν Λέικερ) ΛεΜπρόν Τζέιμς αντιμετωπίστηκε στο Ισραήλ ως casus belli, με το συμπάθιο.
«Το μίσος των συμπατριωτών μου για τον ΛεΜπρόν μπορεί να συγκριθεί μόνο με το μίσος που τρέφουμε για την Χαμάς», έγραψε χωρίς περιστροφές (σε ανταπόκρισή του για το …εμβρόντητο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων) ο δημοσιογράφος Σαρόν Νταβίντοβιτς.
Η τοπική τηλεόραση έπαψε να μεταδίδει τους αγώνες των Καβαλίερς, των ίδιων που ο πρωθυπουργός Νετανιάχου (προσωπικός φίλος του Μπλατ) αποκαλούσε «ομάδα όλων των Ισραηλινών», μερικούς μήνες νωρίτερα. Ο Αμερικανός πρέσβης στο Τελ Αβίβ (που τότε ήταν ακόμη, επίσημα και ανεπίσημα, πρωτεύουσα της χώρας) ευθυγραμμίστηκε εκών άκων με το λαϊκό αίσθημα: «Δεν την καταλαβαίνω, αυτή την απόφαση».
Η ομάδα από το Οχάιο πέτυχε 83 νίκες στους 123 αγώνες που έδωσε με αφεντικό τον Μπλατ. Ωστόσο, η σύγκρουσή της με τους Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς στους τελικούς του ΝΒΑ το 2015, πρώτη από τις τέσσερις συνεχόμενες, άφησε μόνο τραύματα: 2-4. Έναν χρόνο αργότερα, οι Καβαλίερς κατακτούσαν το πρωτάθλημα με προπονητή τον Ταϊρόν Λου, ενώ ο Μπλατ επέστρεφε στα γήπεδα της Ευρώπης για λογαριασμό της Νταρουσάφακα. Από δήμαρχος, των 5 εκατομμυρίων ετησίως, κλητήρας, σε νεόπλουτο έστω μαγαζί…
Δαχτυλίδι πρωταθλητή, πάντως, πήρε κανονικά ο Μπλατ, για τον τίτλο του 2015-6, μολονότι οι κανονισμοί του ΝΒΑ δεν προβλέπουν έπαθλο για τους φευγάτους και τους απολυμένους. «Θα το δεχθώ, διότι φανερώνει σεβασμό από την πλευρά της ομάδας. Πιστεύουν ότι μου αναλογεί μερίδιο της επιτυχίας, αφού ήμουν ο προπονητής μέχρι τον Ιανουάριο», σχολίασε ο ίδιος.
«Δεν είναι δική μου αρμοδιότητα να κρίνω ποιος δικαιούται δαχτυλίδι και ποιος όχι», ντρίμπλαρε την ερώτηση ο ΛεΜπρόν Τζέιμς. Όταν πια ηρέμησε, ο Μπλατ ομολόγησε ότι η συνύπαρξή του με τον εμβληματικό σούπερ σταρ ήταν οδυνηρή εμπειρία ζωής: «Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι ο ΛεΜπρόν είναι το κέντρο του σύμπαντος στο Κλήβελαντ. Η Ευρώπη είναι μία εντελώς διαφορετική ιστορία. Στο ΝΒΑ, κάνουν κουμάντο οι παίκτες».
Ο 59χρονος Μπλατ είναι φυσικά ο μοναδικός (σχεδόν) Ευρωπαίος προπονητής που κατέχει δαχτυλίδι πρωταθλητή από την απέναντι ακτή του Ατλαντικού και ο μόνος που κοουτσάρισε ομάδα του ΝΒΑ, ως πρώτος στην ιεραρχία. Ο Σέρβος Ιγκόρ Κοκοσκόφ θα ακολουθήσει τα χνάρια του τον ερχόμενο Οκτώβριο στο Φίνιξ. Ο ‘Ετορε Μεσίνα φόρεσε το κοστούμι του Γκρεγκ Πόποβιτς υπηρεσιακά σε ορισμένες περιπτώσεις στους Σπερς, αλλά η πραγματική του ιδιότητα είναι: βοηθός. Τέτοιος θα είναι και ο Φώτης Κατσικάρης, τη νέα σεζόν τη Γιούτα Τζαζ..
Με την κατάκτηση του Εurocup στο βολάν της Νταρουσάφακα, ο Μπλατ συμπλήρωσε ένα σπάνιο Γκραν Σλαμ, το οποίο μοιράζεται με τον Ντούσαν Ίβκοβιτς: και χρυσό στο Eurobasket (2007 με τη Ρωσία) και τίτλος στη Euroleague (2014 με τη Μακάμπι) και Ολυμπιακό μετάλλιο (χάλκινο με τους Ρώσους το 2012 στο Λονδίνο) και Eurocup, φέτος, στους τελικούς με τη Λοκομοτίβ Κουμπάν. Η «Ντάσκα», όπως αποκαλείται χαϊδευτικά η πρώην ομάδα του στην Τουρκία, θα επιστρέψει στο σαλόνι των μεγάλων χάρη στον ίδιο.
Μέγας φιλέλληνας εδώ και δεκαετίες, ο πρώην τεχνικός του Άρη (για λίγους μήνες το 2010) και νυν του Ολυμπιακού δεν ήθελε να βλέπει τη γαλανόλευκη ούτε ζωγραφιστή, για μία νύχτα στην Άγκυρα. «Αυτό που έκαναν οι Έλληνες ήταν ντροπή», ξεσπάθωσε μετά την εσκεμμένη ήττα της Εθνικής μας από τη δική του Ρωσία, στον α’ γύρο του Μουντομπάσκετ του 2010.
Τελικά η αποκοτιά έγινε μπούμερανγκ για τους δικούς μας, οι οποίοι έπεσαν από σπόντα πάνω στον αντίπαλο που ήθελαν να αποφύγουν (Ισπανία). Ο Μπλατ ζήτησε συγγνώμη την επόμενη μέρα, αλλά η ομάδα του έγινε βορά στα νύχια των Αμερικανών.
