Ε φτάνει πια, γκώσαµε. Βλέπω τι είπε ο Μητσοτάκης στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο όπου… εγκαινίασε µακέτες: «Aισθάνοµαι την ανάγκη σήµερα να ευχαριστήσω και προσωπικά τη σύζυγό µου Μαρέβα, η οποία αθόρυβα και χωρίς να διεκδικήσει ποτέ οποιαδήποτε προβολή υπήρξε η καρδιά αυτής της µεγάλης προσπάθειας» και διαβάζω εκ παραλλήλου παρεµβάσεις διάφορων διπλωµατούχων, ανάµεσά τους και αριστερών, που προσπαθούν να δικαιολογήσουν τις µακακίες για να µη χάσουν το… τρένο της Ιστορίας και φοβάµαι ότι χάσαµε και αυτό το τρένο και το επόµενο και βάλε, γιατί εν πολλοίς θέλουµε να είµαστε trendy κι ας µην το οµολογούµε και ας δηλώνουµε ότι πασχίζουµε να είµαστε… πλειοψηφικοί, κι αυτοί πουλάνε ό,τι µπορούν να πουλήσουν και αγοράζουν ό,τι πουλιέται και στήνουνε µάντρες που τις λένε αρχιτεκτονικές παρεµβάσεις, για να αφήσουν τον κοσµάκη απέξω και να κρατήσουν τα µουσεία για πάρτη τους και για τα γκαλά τους.
Γιατί τόσοι είναι και αυτά τους απασχολούν. Και µιλάνε για «αναβάθµιση» της πόλης αυτοί που την υποβάθµισαν συστηµατικά και για σύνδεση του Μουσείου µε την πόλη αυτοί που νοµίζουν ότι το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο (ΕΑΜ) δεν είναι τοπόσηµο και επιχειρούν να το… κάνουν καθιστώντας το περίκλειστο. Και διατυµπανίζουν διά των ΜΜΕ τους ότι το ΕΑΜ δεν είναι συνδεδεµένο µε την πόλη και την ιστορία της και δηλώνουν ότι θέλουν να το… συνδέσουν αποκλείοντας όλους αυτούς του πληβείους που κατακλύζουν στη λιακάδα την «αυλή» του Μουσείου, αποδεικνύοντας στην πράξη τη σύνδεση του κτιρίου και του χώρου µε τη γειτονιά και τον πολύχρωµο και πολυεθνικό κόσµο της.
Αλλά πού να τα καταλάβουν αυτά οι νεοφιλελεύθεροι. Γι’ αυτούς τα µουσεία είναι ντεκόρ για βεγγέρες επί τη ονοµαστική εορτή της συµπεθέρας και για πάρτι του παιδιού που τέλειωσε το κολέγιο χωρίς να το πιάσουν να αντιγράφει. Και για αυτές τις διόλου σεµνές τελετές χρειάζονται µάντρες που θα αποκλείουν τους απλούς, καθηµερινούς ανθρώπους και εισιτήριο που θα συµβολίζει ότι όλα αυτά είναι για τους έχοντες και εκδηλώσεις που θα καταδεικνύουν ότι αυτά δεν είναι για όλους, ότι δεν αποτελούν κοινό πλούτο, αλλά είναι για τους λίγους, τρόπαιο της διαχρονικής εξουσίας τους.
Και γι’ αυτό η συζήτηση για το πόσο… ύψος έχει η µάντρα τους και για το αν είναι όµορφη η µακέτα τους είναι εξ ορισµού λάθος. Νοµιµοποιεί την ιδιοκτησιακή τους αντίληψη για τον κοινό µας πλούτο και τον δηµόσιο χώρο και εξοστρακίζει την ουσία: Ο,τι δεν βάζουν στην τσέπη το βγάζουν στο σφυρί! Και αυτό το αλισβερίσι είναι που πρέπει άµεσα να σταµατήσει. Κι ας στενοχωρηθούν η κυρία Γκραµπόφσκι και η κυρία Λαιµού και η κυρία Γουλανδρή και ο Μητσοτάκης τους.
