Με τη μισή σχεδόν συνέντευξη να αφορά τα ελληνοτουρκικά και την εργαλειοποίηση της εξωτερικής πολιτικής, υπηρετώντας απολύτως τον διακηρυγμένο στόχο του Κυριάκου Μητσοτάκη να απευθυνθεί στο ακροδεξιό ακροατήριο κυρίως στη βόρεια Ελλάδα, ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας έκανε μία από τις τελευταίες του τηλεοπτικές εμφανίσεις πριν τις εκλογές, φορώντας για μία ακόμα φορά το πρωθυπουργικό κοστούμι παρά τις περί του αντιθέτου διακηρύξεις.
Συγκεκριμένα, επίθεση στην αξιωματική αντιπολίτευση με τις κατηγορίες της εθνικής μειοδοσίας έκανε και από την τηλεοπτική του συνέντευξη στον ANT1 ο Κυριάκος Μητσοτάκης, κατηγορώντας τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ για την κριτική στην αντιμεταναστευτική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας -που είχε ως αποτέλεσμα και το ναυάγιο της Πύλου- πως «τα επιχειρήματα αυτά χρησιμοποιήθηκαν από την Τουρκία, η οποία προσπαθεί εδώ και πολλά χρόνια να κατηγορήσει την Ελλάδα ότι “πνίγει πρόσφυγες στο Αιγαίο”».
«Υπάρχει μία μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών που στηρίζουν τη μεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης, μια δίκαιη αλλά αυστηρή πολιτική προστασίας των συνόρων, και κατά την άποψή μου δεν θα έπρεπε να τοποθετηθεί έτσι στο ζήτημα αυτό» σημείωσε ο πρώην πρωθυπουργός, σε μία πιο ευγενική εκδοχή του… επιχειρήματος του «41%» που επικαλούνται τα τρολ του διαδικτύου, αγνοώντας την έντονη κριτική που έρχεται τόσο εντός συνόρων, όσο και από διεθνείς οργανισμούς και διεθνή Τύπο.
Η επίθεση συνεχίστηκε και για το θέμα της Ροδόπης, με διαστροφή της πραγματικότητας, αφού την ώρα που ο ίδιος ο γαλάζιος βουλευτής, Μουσταφά Κατραντζη αναγκάστηκε να αποσυρθεί μετά την αποκάλυψη της περίληψης του ονόματός του στο πληροφοριακό της ΕΥΠ ως «στρατευμένος με την Άγκυρα και το τουρκικό προξενείο», ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας επιτέθηκε και πάλι στην αξιωματική αντιπολίτευση.
«Το θέμα αυτό θα μπορούσε να κλείσει. Θέλω να σας θυμίσω ότι από την πρώτη φορά που μίλησα για το θέμα αυτό είπα να το κλείσουμε το θέμα. Και πώς μπορούμε να το κλείσουμε το θέμα; Να κάνουν μια πολύ απλή δήλωση οι δύο υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ ότι σέβονται τη Συνθήκη της Λωζάνης και ότι εκφράζουν, είναι μέλη της μουσουλμανικής μειονότητας. Δεν το έκαναν και εξ ου και το θέμα έρχεται και επανέρχεται στον δημόσιο διάλογο» επέμεινε ο Κυρ. Μητσοτάκης στην διχαστική ρητορική των προηγούμενων ημερών, επιβεβαιώνοντας πως στην τελική ευθεία προς τις εκλογές ανεβάζει τους τόνους με στόχο το αντιδραστικό ακροατήριο, ψηφοφόρους της Νίκης, του Βελόπουλου και άλλων ακροδεξιών κομμάτων.
Μάλιστα, όταν του τέθηκε το ζήτημα του γαλάζιου μουσουλμάνου βουλευτή, ο ίδιος κήρυξε οπισθοχώρηση, απαντώντας «δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες του τι αναφερόταν στο έγγραφο αυτό της ΕΥΠ. Ο κ. Τσίπρας γνωρίζει πάρα πολύ καλά τις πληροφορίες τις οποίες του δώσαμε. Το έγγραφο αυτό ανέφερε με απόλυτη σαφήνεια ότι τη στήριξη το Προξενείο την παρείχε σε αυτούς τους δύο υποψηφίους, όχι στον υποψήφιο της Νέας Δημοκρατίας, ο οποίος, στο κάτω-κάτω της γραφής, απεσύρθη και από τον εκλογικό…».
Η απεύθυνση στον εθνικιστικό ακροατήριο συνεχίστηκε και έπειτα από τις επιθέσεις στην αντιπολίτευση, με αναφορές στην Τουρκία και την επόμενη ημέρα μετά τις εκλογές, όπως και για τις προθέσεις του Κυρ. Μητσοτάκη για την επερχόμενη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Λιθουανία.
«Ο τουρκικός αναθεωρητισμός, όπως τουλάχιστον εγώ τον βίωσα την τελευταία τετραετία, πράγματι δημιουργεί μεγάλα ζητήματα, διότι έρχεται και θίγει ευθέως την ελληνική κυριαρχία και τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Αυτό είναι κάτι το οποίο το έχω εξηγήσει επανειλημμένως στον κ. Erdoğan και του έχω επαναλάβει ότι η Ελλάδα έχει ένα μείζον ζήτημα το οποίο πρέπει να λύσει με την Τουρκία και αυτό είναι η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, ΑΟΖ, δηλαδή, και υφαλοκρηπίδος, στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Και αυτό είναι ένα ζήτημα το οποίο μπορεί να λυθεί με γνώμονα το Διεθνές Δίκαιο, έστω και αν χρειαστεί να καταλήξουμε τελικά στη Χάγη για να μπορέσει κάποιος τρίτος να το επιλύσει για λογαριασμό μας» ανέφερε για τον Τούρκο πρόεδρο, μιλώντας στη συνέχεια ως εν ενεργεία πρωθυπουργός.
«Αυτή η άποψή μου με αναγκάζει να ξεκαθαρίσω στον Πρόεδρο Erdoğan όταν τον συναντήσω ότι εάν επιμείνει σε αυτή τη ρητορική δεν έχουμε πολλά πράγματα να συζητήσουμε. Καθώς δεν πρόκειται ποτέ να δεχτώ να διευρυνθεί η ατζέντα σε ζητήματα όπως η αποστρατιωτικοποίηση, ή όπως τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την κυριαρχία ελληνικών νησιών. Αυτά τα ζητήματα δεν πρόκειται ποτέ να τα συζητήσω με τον Πρόεδρο Erdoğan, είναι εκτός ατζέντας» συνέχισε ο Κυρ. Μητσοτάκης, με την συζήτηση να μην τελειώνει εκεί, αλλά να εκτείνεται ακόμα περισσότερο στην επόμενη ημέρα.
«Πρέπει να σας πω ότι έστω κι αν δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε στα μείζονα, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει μονίμως να είμαστε στα πρόθυρα ενός θερμού επεισοδίου, όπως δυστυχώς φτάσαμε τον Αύγουστο του 2020. Μπορούμε να συμφωνούμε ότι διαφωνούμε, χωρίς ο ένας να προκαλεί τον άλλον. Εν προκειμένω, χωρίς η Τουρκία να προκαλεί την Ελλάδα, γιατί εμείς δεν κάνουμε κάτι προκλητικό εις βάρος της Τουρκίας. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν και άλλα ζητήματα τα οποία θα μπορούσαν, ενδεχομένως, να διευρύνουν την ατζέντα προς μια πιο θετική κατεύθυνση. Ζητήματα που έχουν να κάνουν, παραδείγματος χάρη, με συνεργασία σε θέματα πολιτικής προστασίας, οικονομικής συνεργασίας, έχουμε μεγάλο διμερές εμπόριο με την Τουρκία, αλλά όλα εξαρτώνται από την προσέγγιση της Τουρκίας» ανέφερε ακόμα, ενώ αποκαλυπτικός ήταν όταν ερωτήθηκε για το τι προτίθεται να κάνει με το Αιγαίο, και ειδικότερα με το ενδεχόμενο συνεκμετάλλευσης, το οποίο κατά πως φαίνεται άφησε ορθάνοιχτο.
«Επειδή ακούω διάφορες φήμες περί του ενδεχομένου μετά τις εκλογές να υπάρξει συζήτηση για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με την Τουρκία και διάφορα άλλα, θέλω να σας ρωτήσω και να έχω με σαφήνεια την απάντησή σας για το ποιες είναι οι διαφορές ανάμεσα στις δύο χώρες που η Ελλάδα αναγνωρίζει ότι πρέπει να συζητηθούν» ήταν η ερώτηση που του έγινε, με τον ίδιο σχεδόν να το προαναγγέλλει.
«Η οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών, δηλαδή, ΑΟΖ και υφαλοκρηπιδας, στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Τίποτα άλλο» απάντησε αρχικά, για να συμπληρώσει αμέσως μετά πως
«παρά ταύτα, η επίλυση αυτής της διαφοράς, δηλαδή η σαφής οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, πιστεύω ότι θα ήταν τελικά προς όφελος και των δύο χωρών, ώστε να λήξει πια αυτή η εκκρεμότητα με έναν τρόπο που προφανώς θα είναι αποτέλεσμα κάποιας συμφωνίας ή της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου, εφόσον συμφωνήσουμε και οι δύο ότι πρέπει να πάμε στη Χάγη».
