Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν μπορεί να κρύβεται πίσω από την παραίτηση του Γενικού Γραμματέα και ανιψιού του. Κατ αρχήν, όταν υπάρχει παραίτηση του εξ απορρήτων του πρωθυπουργού και στενού συγγενή του, δεν μπορεί να φταίει ούτε το «τοξικό κλίμα» στα Μέσα Ενημέρωσης όπως γράφει η σχεδόν χιουμοριστική ανακοίνωση, ούτε ο ανάδρομος Ερμής. Ο Μητσοτάκης οφείλει να εξηγήσει γιατί αποπέμπει τον Γρηγόρη Δημητριάδη. Γιατί διακινδυνεύει να επιβεβαιώσει την εικόνα κατάρρευσης της κυβέρνησης, μέσα από την απομάκρυνση του πιο ισχυρού προσώπου;
Γιατί προφανώς όσα έχουν γραφτεί και όσα πολύ περισσότερο όσα ψιθυρίζονται, είναι αληθινά. Δεν «σφάζεις» στο γόνατο αυτόν που έχει αναλάβει την βρόμικη δουλειά, αν δεν στοχεύεις στην προσωπική σου διάσωση. Αν δηλαδή το προσωπικό ρίσκο δεν είναι μεγαλύτερο από την εικόνα διάλυσης που δημιουργεί η αποπομπή του ανιψιού και ανθρώπου για τις ειδικές αποστολές.
Η σύγκρουση του Documento με τον Δημητριάδη, δεν θέλει καμία υπενθύμιση ούτε και επιπλέον εξήγηση. Η εξαφάνισή του όμως από το κάδρο σήμερα, δεν είναι και εξαφάνιση των ευθυνών οι οποίες δεν ανήκουν στον Δημητριάδη αλλά στον Μητσοτάκη. Είναι ο πρωθυπουργός, ο εντολέας και αυτός που δημιούργησε τον σύγχρονο παρακρατικό μηχανισμό. Πήρε υπό την ευθύνη του την ΕΥΠ, άλλαξε τη λειτουργία της ώστε να μην υπάρχει θεσμικός έλεγχος και την οδήγησε σε παρακολουθήσεις δημοσιογράφων σύμφωνα με όσα ομολόγησε ο ίδιος ο Διοικητής της ΕΥΠ.
Το να «πεταχτεί» ο Δημητριάδης στον κάλαθο των κυβερνητικών αχρήστων, αποτελεί μια οικογενειακή υπόθεση για την σωτηρία του αφεντικού. Ταυτόχρονα όμως αποτελεί και αποδοχή των «εγκλημάτων» για τα οποία φυσικά ο Δημητριάδης δεν έδρασε αυτοβούλως. Ο Μητσοτάκης όχι μόνο γνώριζε, αλλά διέταξε.
Η δημιουργία Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής είναι μονόδρομος. Η κυβέρνηση παραπαίει και είναι φυσικό αποτέλεσμα όσων έχει κάνει ο Μητσοτάκης. Δεν μπορεί όμως να παραπαίει η Δημοκρατία. Κάθαρση τώρα.
