Τις υπόνοιες της Ειδικής Εισηγήτριας του ΟΗΕ για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της Ύπατης Αρμοστίας του ΟΗΕ πως η μεταναστευτική πολιτική στην Ελλάδα προτάσσει την αξία της ασφάλειας καταπατώντας εκείνη της ανθρώπινης ζωής επιβεβαίωσε την Δευτέρα στην Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών ο υπουργός μετανάστευσης Νότης Μηταράκης, προχωρώντας σε ρεσιτάλ διάχυσης ακροδεξιού λόγου σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Η Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών (LIBE) την Δευτέρα (27/06/2022) κάλεσε τον Νότη Μηταράκη, Υπουργό Μετανάστευσης και Ασύλου της Ελλάδας να τοποθετηθεί σχετικά με τις αναφορές για επαναπροωθήσεις στα εξωτερικά σύνορα της Ελλάδας, οι οποίες παραβιάζουν τη δεσμευτική νομοθεσία για τη διεθνή προστασία και τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα της Ελλάδας με την Τουρκία, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες έχει καταγράψει σχεδόν 540 αναφερόμενα περιστατικά ανεπίσημων επαναπροωθήσεων από την Ελλάδα από τις αρχές του 2020, σύμφωνα με πρόσφατη δήλωση του Filippo Grandi, Ύπατου Αρμοστή του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες.
Ο κύριος Μηταράκης ξεκίνησε την ομιλία του δηλώνοντας σοκαρισμένος αναφορικά με την δολοφονία μεταναστών και προσφύγων στα αφρικανομαροκινά σύνορα. «Η σκέψη μας είναι με τους μετανάστες», ανέφερε ενώ φαίνεται να έχει εφαρμόσει μια από τις πιο ακραίες μορφές θανατοπολιτικής στα νερά του Αιγαίου κατά την διάρκεια της θητείας του. Ο υπουργός χρησιμοποίησε την απάνθρωπη τραγωδία εργαλειοποιώντας την με σκοπό να δηλώσει πως «δεν υπάρχουν εύκολες και εγχειριδιακού τύπου λύσεις για το μεταναστευτικό».
Στη συνέχεια τόνισε πως η χώρα βρίσκεται υπό διεθνή πίεση αναφορικά με τη διαχείριση των προσφυγικών ροών. Υπερασπιζόμενος την γαλάζια πολιτική γραμμή που στέκεται αδιάφορη μπρος στην ανθρώπινη οδύνη έριξε το φταίξιμο αναφορικά με την υπερσυγκέντρωση προσφυγικού πληθυσμού στα ελληνικά camps τόσο στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και στην προκλητική στάση της μη ασφαλούς Τουρκίας.
Δεν δίστασε μάλιστα να υπογραμμίσει πως η Ελλάδα θα αναλάμβανε «πιο ενεργητικό ρόλο» στην «προστασία των ευρωπαϊκών συνόρων», τα οποία κινδυνεύουν «από τις τουρκικές προβοκάτσιες», «εμποδίζοντας αναχωρήσεις, σταματώντας προωθήσεις, και αποδεχόμενη εκείνους που δεν προστατεύονται από το διεθνές δίκαιο».
Μιλώντας για τον Έβρο, τον περιέγραψε ως «το πιο στρατιωτικοποιημένο εξωτερικό ευρωπαϊκό σύνορο», επί του οποίου η Τουρκία «ψάχνει συνεχώς αφορμή να προκαλέσει πρόβλημα». Τόνισε επίσης πως «περιστατικά στο πλαίσιο της προσφυγικής διαχείρισης θα μπορούσαν να προκαλέσουν κορύφωση των ελληνοτουρκικής έντασης», την στιγμή που «το ελληνικό λιμενικό επιδίδεται σε καθημερινές επιχειρήσεις διάσωσης». Σε αυτό το σημείο θα μπορούσε κανείς να εντοπίσει την παραδοξότητα της χρήσης του ελληνοτουρκικού ζητήματος σε μια κουβέντα σχετικά με την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων επί ελληνικού εδάφους.
Λίγο αργότερα ο υπουργός υπογράμμισε πως η εθνική μας αντίδραση στις καταγγελίες για την περιοχή του Έβρου αντανακλά στην αποστολή «ειδικών μονάδων διάσωσης», παραγνωρίζοντας την περίπτωση της δολοφονίας από σφαίρα νεαρής προσφύγισσας στον ποταμό Έβρο, για τον θάνατο της οποίας οι ελληνικές αρχές αδιαφόρησαν με τον ίδιο τρόπο που αδιαφορούσαν για την ζωή της, αλλά και περιπτώσεις εγκλωβισμένων στον ‘Εβρο παρά τις σχετικές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που μεταξύ άλλων διέτασσαν την μη απομάκρυνσή τους από το ελληνικό έδαφος.
Διαβάστε επίσης: Προσφυγικό: Κρατική αδιαφορία για την διαλεύκανση της δολοφονίας της 22χρονης στον Έβρο
Ο υπουργός τόνισε πως πολλές φορές ωστόσο οι αρχές δεν προλαβαίνουν να φτάσουν στο σημείο οπού βρίσκονται οι πρόσφυγες καθώς αυτοί έχουν ήδη «προωθηθεί, επαναπροωθηθεί ή μεταφερθεί σε νησιά», φυσικά με άγνωστο για την κυβέρνηση τρόπο. Διαφορετικά, όταν προλαβαίνουν να φτάσουν οι αρχές, «μεταφέρουν τους πρόσφυγες σε ΚΥΤ, όπου μπορούν να κάνουν αίτηση ασύλου», υπογράμμισε αποσιωπώντας τις 540 κατηγορίες για επαναπροωθήσεις που επιβεβαιώνουν την μη παροχή ασύλου σε πρόσφυγες, την έκθεσή τους στον θάνατο και την παντελή αδιαφορία για τα δικαιώματά τους.
Ανέφερε πως σε 5 περιπτώσεις οι ελληνικές αρχές διέσωσαν 196 πρόσφυγες, οι οποίοι μάλιστα βρέθηκαν «σε καλή κατάσταση υγείας και έτσι δεν χρειάστηκαν νοσηλεία» παρά το γεγονός πως στην Ελλάδα δεχόμαστε απειλές για την εδαφική μας ακεραιότητα.
Αφού υποστήριξε πως μιλώντας για το προσφυγικό «αυτό που αφήνουμε απ’ έξω είναι οι άνθρωποι που ζούν στη χώρα, οι ευρωπαίοι πολίτες, τα θεμελιώδη δικαιώματα των οποίων έχουν επηρεαστεί από τις μαζικές αφίξεις προσφύγων και την έλλειψη αλληλεγγύης από άλλα κράτη μέλη της ΕΕ», υιοθετώντας το βασικό επιχείρημα του ακροδεξιού αντιμεταναστευτικού λόγου, ανέφερε πως «παρά τις καταγγελίες που έκαναν στη LIBE τρίτα μέρη. Η Ελλάδα έχει δράσει βάσει των ευρωπαϊκών μέτρων εισόδου».
Συμπλήρωσε πως «δρούμε σε κάθε περίπτωση για την εκτόνωση της έντασης (που προκαλούν οι ροές) στην ελληνική επικράτεια ενεργοποιώντας επιχειρήσεις διάσωσης». Η φράση δε: «συνεργαζόμαστε με την κοινωνία των πολιτών το έργο της οποίας αξιολογούμε υψηλά», δεν θα μπορούσε να γίνει κατανοητή με κανέναν άλλον τρόπο, παρά ως προσπάθεια απόκρυψης της καταφανούς τάση της κυβέρνησης προς την ποινικοποίηση της αλληλεγγύης και των αλληλέγγυων, οι οποίοι έχουν στο παρελθόν χαρακτηριστεί ως «διακινητές», «ανθέλληνες», «τρομοκράτες» ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις στις οποίες έχουν βιώσει ποινικές διώξεις.
Η τοποθέτηση αυτή φαίνεται το λιγότερο επικίνδυνη αν την συγκρίνει κανείς με την επόμενη δήλωση του υπουργού ο οποίος στοχοποίησε για άλλη μια φορά τους υπερασπιστές και τις ΜΚΟ κάνοντας λόγο για νέα μορφή «λαθραίας διακίνησης ανθρώπων» η οποία εντοπίζεται ως εξής: «οι διακινητές έρχονται σε επαφή με ΜΚΟ, οι οποίες με την σειρά τους ενημερώνουν τις ελληνικές αρχές».
Τέλος τόνισε πως «η προστασία των συνόρων διαχωρίζεται από την διαχείριση των συνόρων, η οποία συμπεριλαμβάνει και την προστασία των κυριαρχικών δικαιωμάτων των κρατών μελών, βάσει της οποίας μπορούν να προστατεύουν τα σύνορά τους υπό το διεθνές δίκαιο, το οποίο δεν προβλέπει το δικαίωμα εισόδου σε άλλη χώρα». Συμπλήρωσε μάλιστα πως «προστατεύοντας τα σύνορα μας λάβαμε κατηγορίες για pushback», τα οποία κατά την γνώμη του δεν αποτελούν νομικά αναγνωρισμένο όρο και έτσι συχνά χρησιμοποιούνται από ΜΚΟ και ΜΜΕ για να δηλώσουν διαφορετικές πρακτικές στη διαχείριση του προσφυγικού. «Η Ελλάδα σεβόμενη την ευρωπαϊκή νομοθεσία προστατεύει τα ευρωπαϊκά σύνορα υπερασπιζόμενη το Διεθνές Δίκαιο», είπε επιμένοντας στο κυβερνητικό αφήγημα πως η Ελλάδα δρα κατά τα ειωθότα του διεθνούς δικαίου σε ό, τι αφορά το προσφυγικό ζήτημα.
Καλό θα ήταν ο κύριος Μηταράκης να θυμηθεί πως παρόλα αυτά η αρχή της μη επαναπροώθησης είναι αρχή του διεθνούς και του εθνικού δικαίου, σύμφωνα με το Άρθρο 20 περί προστασίας από την απομάκρυνση, το οποίο μόλις (ξανά)ψήφισε η κυβέρνηση και όπου αναγράφεται πως:
1. Οι αρμόδιες αρχές σέβονται την αρχή της μη επαναπροώθησης, σύμφωνα με τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας.
2. Εφόσον δεν απαγορεύεται από διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας και τηρουμένων των σχετικών διαδικαστικών εγγυήσεων, οι αρμόδιες αρχές δύνανται να απομακρύνουν πρόσφυγα όταν: α) ευλόγως θεωρείται ότι το εν λόγω πρόσωπο αποτελεί κίνδυνο για την ασφάλεια του Κράτους ή β) συνιστά κίνδυνο για την κοινωνία λόγω τελεσίδικης καταδίκης του για τη διάπραξη ιδιαίτερα σοβαρού εγκλήματος, συμπεριλαμβανομένων και των αδικημάτων που αναφέρονται στην περ. β’ της παρ. 1 του άρθρου 16.
3. Η Αποφαινόμενη Αρχή ανακαλεί ή αρνείται να χορηγήσει ή να ανανεώσει την άδεια διαμονής πρόσφυγα εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις της προηγούμενης παραγράφου.
Διαβάστε επίσης:
