Ο μικρός Γιουσούφ πρέπει να επανενωθεί με την οικογένειά του: Ένα παιδί με σύνδρομο Down βρίσκεται μόνο

Ο μικρός Γιουσούφ πρέπει να επανενωθεί με την οικογένειά του: Ένα παιδί με σύνδρομο Down βρίσκεται μόνο

Ο Γιουσούφ είναι ένα παιδί με σύνδρομο Down, ο οποίος ζει εδώ και δυόμισι χρόνια στη Γερμανία, μακριά από τη μητέρα και τα αδέρφια του. 

Το παιδί, λοιπόν, κινδυνεύει να “μαραζώσει”, όπως έχουν αποφανθεί οι αρμόδιες αρχές, πρέπει να ενωθεί ξανά με την οικογένειά του. Στο νέο περιβάλλον κινδυνεύει να μην καταφέρει να ενταχθεί χωρίς την παρουσία της μητέρας του.

Η “Κίνηση Χειραφέτησης Αναπήρων: Μηδενική Ανοχή” προσπαθεί τώρα να πετύχει την επανένωση της οικογένειας. Καθώς η Γερμανία έχει ήδη ανταποκριθεί στο σχετικό αίτημα και έχει ήδη εγκρίνει την επανένωση της οικογένειας, είναι τώρα σειρά της υπηρεσίας ασύλου να κάνει ό,τι χρειάζεται, ώστε ο μικρός Γιουσούφ να ξανασυναντήσει τους δικούς του.

Ολόκληρη η ανακοίνωση

Ο Γιουσούφ είναι ένα παιδί με σύνδρομο Down, ο οποίος ζει εδώ και δυόμισι χρόνια στη Γερμανία, μακριά από την αγαπημένη του μητέρα και τα αδέρφια του. 

Η αρμόδια Υπηρεσία Αναπήρων, η Lebenshilfe, αξιολογώντας την πιθανότητα να αναπτυχθεί όσο το δυνατόν καλύτερα ή, αντίθετα, να μαραζώσει, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «υπάρχει άμεση ανάγκη να γίνουν ενέργειες ώστε να επιταχυνθεί η οικογενειακή επανένωση. Ο Γιουσούφ χρειάζεται επειγόντως την παρουσία της μητέρας του για μπορέσει να βρει τον εαυτό του στο νέο περιβάλλον». 

Η γνωμάτευση της Υπηρεσίας Αναπήρων γράφτηκε στις 2 Ιουνίου 2017. Όμως, η μητέρα του Γιουσούφ βρίσκεται ακόμη στη Θεσσαλονίκη, αφού συμπλήρωσε ήδη δύο χρόνια στην Ελλάδα. Η Γερμανία ανταποκρίθηκε αμέσως στο σχετικό αίτημα και έδωσε στις 30 Ιουνίου την έγκρισή της για επανένωση της οικογένειας. 

Από τότε ανήκει αποκλειστικά στην αρμοδιότητα και στη βούληση της δικής μας Υπηρεσίας Ασύλου να αποφασίσει αν ο Γιουσούφ θα βρει τον εαυτό του και θ’ αναπτυχθεί ή, αντίθετα, θα μαραζώσει, ν’ αποφασίσει, αν θα νικήσει ο πολιτισμός ή η βαρβαρότητα που κατατάσσει αυτά τα παιδιά ως «ανάξια για να ζουν».

Σας υπενθυμίζουμε, λοιπόν, ότι έχουν ήδη περάσει οι 6 μήνες, που από τη Συμφωνία του Δουβλίνου ΙΙΙ θεωρείται ανώτατο όριο για να πραγματοποιηθεί η μεταφορά. Η μεταφορά πρέπει να γίνει σύμφωνα με αυτό που προβλέπει η απόφαση της Γερμανικής Υπηρεσίας Ασύλου. 

Πιο συγκεκριμένα, όπως αναφέρεται και στο έγγραφο των γερμανικών αρχών η άφιξη πρέπει να γίνει στο αεροδρόμιο του Μονάχου από Δευτέρα έως Πέμπτη μέχρι τις 14:00 και Παρασκευή μέχρι τις 11:00. 

Έχουν ήδη γίνει ενέργειες και έχουν τακτοποιηθεί οικονομικά τα εισιτήρια με την πτήση της Aegean, στις 21 Φεβρουαρίου 2018, συνεπώς δεν απαιτείται καμία οικονομική βοήθεια από την Υπηρεσία Ασύλου.

Αυτό που χρειάζεται είναι να εκδοθεί από την υπηρεσία το Δελτίο Ελεύθερης Διέλευσης για τα τρία μέλη που θα μεταβούν στο Μόναχο, και να ενημερωθούν οι αρμόδιοι στη Γερμανία 7 ημέρες νωρίτερα για την ημερομηνία και την ώρα άφιξής τους.

Σας καλούμε να λάβετε υπόψη σας ότι, σύμφωνα και με τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού (1989), οι αρχές πρέπει να προστατεύουν τα παιδιά και να τα βοηθούν ώστε να εξασφαλισθεί η ολοκληρωμένη ανάπτυξή τους – φυσική, πνευματική, ηθική και κοινωνική (άρθρο 6), ενώ οι νόμοι και δράσεις που επηρεάζουν παιδιά πρέπει να θέτουν προτεραιότητα στο τι είναι το καλύτερο για εκείνα και να τα ωφελούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο (άρθρο 3). Τέλος, σύμφωνα με το άρθρο 10 της Σύμβασης αν ένα παιδί ζει σε διαφορετική χώρα από τους γονείς του –στη συγκεκριμένη περίπτωση ζει μακριά από τη μητέρα του, που αποτελεί το πιο σημαντικό πρόσωπο συναισθηματικής σχέσης– έχει δικαίωμα να ξανασμίξει μαζί τους και να μείνουν στο ίδιο μέρος.

Απαιτούμε να προβείτε, το συντομότερο, στις απαραίτητες ενέργειες, αφού νέα έγκριση από τη Γερμανία δεν προβλέπεται και ισχύει η έγκριση που έχει ήδη δοθεί, προκειμένου να δείξουμε και εμπράκτως σε αυτή τη χώρα ότι «οι ζωές των αναπήρων μετράνε».

Κίνηση Χειραφέτησης Αναπήρων: Μηδενική Ανοχή

Ετικέτες

Documento Newsletter