Αν κάτι μπορεί να χαρακτηρίσει σήμερα τα Μέσα Ενημέρωσης που στήριζαν εν λευκώ τον Μητσοτάκη και τις φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις του είναι τα συνεχή χτυπήματα εναντίον του.
Σήμερα ο Γιάννης Πρετεντέρης στη στήλη του των Νέων («Εμπιστευτικά) -του συγκροτήματος Μαρινάκη- ασκεί κριτική στην κυβέρνηση για τους χειρισμούς στην πανδημία, ρίχνοντας σαφείς ευθύνες για απραξία.
Η πλαϊνή του στήλη ίσως ρίχνει μεγαλύτερο φως στην υπόθεση.
Στη στήλη «Αγιογραφίες» του Μιχάλη Μητσού γίνεται αναφορά στην κρίση με την Τουρκία που «περνάει στα ψιλά», με αναφορά στην έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που δικαιώνει εν μέρει τις Τουρκικές θέσεις στο Αιγαίο όσον αφορά τον εναέριο χώρο και τα χωρικά ύδατα. Παράλληλα, τάσσεται ανοιχτά υπέρ της επίλυσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων (προφανώς με διάλογο και παραπομπή στο Διεθνές Δικαστήριο, αν χρειαστεί) συνιστώντας στον Νίκο Δένδια να ασχοληθεί με το θέμα τώρα που δεν υπάρχει το θέμα της Λιβύης ή του Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Περίεργες αιχμές για έναν ακραία συμπολιτευόμενο Τύπο!
Την ίδια ώρα εντύπωση προκάλεσε το γεγονός πως στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, στην πρόσφατη συνέντευξή του στον Star – συμφερόντων Βαρδινογιάννη – και στην Μάρα Ζαχαρέα συγκεκριμένα, του δόθηκε άπλετος χρόνος ώστε να αναπτύξει τις απόψεις του, χωρίς να διακόπτεται όπως συνηθίζεται, ασκώντας βεβαίως κριτική για τις πράξεις και απραξίες της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Ο καθένας μπορεί να αναρωτηθεί, αν αυτά τα μέσα έπαθαν μια κρίση ειλικρίνειας και επιθυμούν να ακουστεί η κριτική προς την κυβέρνηση μέσα από τις αναγκαίες διαδικασίες της Δημοκρατίας.
Σε όλα αυτά ας υπολογίσουμε και την έρευνα της Alco -για λογαριασμό του OPEN- (συμφερόντων Ιβάν Σαββίδη) για την πανδημία και τους κυβερνητικούς χειρισμούς, όπου τα αποτελέσματα δεν είναι ιδιαίτερα θετικά για την κυβέρνηση.
Το πιθανότερο όμως είναι να υπάρχει ένας συνδετικός κρίκος σε όλα αυτά.
Την απάντηση την δίνει το δημοσιογραφικό ρεπορτάζ και ένα ακόμα άρθρο.
Πρόκειται για ένα κείμενο στη σημερινή «Εστία» όπου ο Μανώλης Κωττάκης στο άρθρο «Επαναστάτης Ποπολάρος» αναφέρεται στον Νίκο Δένδια σημειώνοντας ότι δέχεται χτυπήματα από το Μέγαρο Μαξίμου, όχι αναγκαστικά από τον ίδιο τον πρωθυπουργό.
Ζητούμενο είναι οι υποχωρήσεις στα εθνικά θέματα απέναντι στην Τουρκία και στις ΗΠΑ, ενόψει διαπραγματεύσεων που όλοι συνιστούν (όχι τυχαία).
Ο ίδιος σημειώνει ότι ο Νίκος Δένδιας βρίσκεται σε δυσμένεια γιατί δεν ζητά συνεχώς την έγκριση του Πρωθυπουργού.
Βρίσκεται όμως -όπως γράφει σε δυσμένεια δύο ή και τριών πασοκογενών υπουργών που με παρεμβάσεις τους στέλνουν μηνύματα στον ξένο παράγοντα ότι είναι «πιο ευέλικτοι» και πως θα το κάνουν καλύτερα, αν υπουργοποιηθούν.
Όπως αναφέρει μάλιστα ο ένας εξ αυτών έχει και το προσωνύμιο «φίδι».
Σημειώνει μάλιστα πως ο Νίκος Δένδιας, δεν είναι κανένας «επαναστάτης ποπολάρος» αλλά έχει ορισμένα όρια, θέσεις που μπορεί να αποδεχθεί και πράγματα που μπορεί να μην αποδεχθεί.
Ίσως αυτά τα όρια του Νίκου Δένδια εκνευρίζουν τον ίδιο τον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη που ασκεί παράλληλα μυστική διπλωματία που ίσως και να μην γνωρίζει απόλυτα ο ίδιος ο υπουργός του…
Όπως φαίνεται, το ζητούμενο εκείνων που ασκούν πιέσεις είναι ο μεγαλύτερος και πιο σαφής ενδοτισμός στα εθνικά θέματα, κάτι που δεν θα ενοχλούσε ίσως τον Κυριάκο Μητσοτάκη αν είχε τα χέρια του ελεύθερα και δεν ήταν δεμένος με την ακροδεξιά του κόμματός του.
Αλλά για να παρουσιάσουμε και το τελευταίο στοιχείο σύμφωνα με το ρεπορτάζ – που ίσως περνά απαρατήρητο εν μέσω πανδημίας – είναι οι επαφές ορισμένων κυβερνητικών στελεχών με μεγάλη πρεσβεία στην Αθήνα που προσπαθούν να πείσουν τον ξένο παράγοντα πως «εκείνοι» μπορούν να τα κάνουν καλύτερα…
Διαβάστε: Να ενδώσουν καλύτερα!
