«Πες μου τον φίλο σου να σου πω ποιος είσαι» λέει η παροιμία αλλά για τον πρόεδρο της Ν.Δ. και επίδοξο ηγέτη, δεν ισχύει.
Μπορεί να συναγελάζεται με ό,τι πιο ακροδεξιό και να φλερτάρει με την … αντιπολίτευση της Μέρκελ εντός του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, αλλά δεν είναι αυτό που νομίζετε!
Ο Κυριάκος που έχει μαζέψει Βορίδηδες και Αδώνηδες που κοιτάζει με δέος τον αυστριακό (ακρο)δεξιό κυβερνητικό συνασπισμό που φλερτάρει σε ιδεολογία με τον Ούγγρο Ορμπάν, αποτάσσει τώρα τον Σατανά για εσωτερική (προεκλογική) κατανάλωση.
Εξάλλου δεν είναι η πρώτη φορά που έχει άλλη θέση έξω, άλλη μέσα, άλλα λέει στον έναν και άλλα λέει στον άλλο, για να μην πούμε άλλα είπε χθες, άλλα λέει σήμερα.
Αφορμή η σημερινή του αναφορά στο «λαϊκισμό» που για τον Μητσοτάκη κάθε λέξη αποκτά και διαφορετική σημασία ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες!
Σύμφωνα με τα έως τώρα, «λαϊκισμός» για τον Μητσοτάκη είναι η κοινωνική πολιτική, η φιλεργατική πολιτική, η προσπάθεια να δημιουργήσεις ισορροπίες και να αναδιανείμεις κάποιο εισόδημα για έναν μίνιμουμ κοινωνικής δικαιοσύνης. Λαϊκισμός είναι να πατάσσεις τη διαπλοκή και τη διαφθορά στην πράξη…
Αντίθετα για τον Μητσοτάκη, «σώφρων πολιτική» είναι να χαρίσεις σε πλούσιους μεγαλύτερα εισοδήματα, να κάνεις μεγαλύτερη αφαίμαξη στα μεσαία και τα κατώτερα οικονομικά στρώματα, να δίνεις τη δυνατότητα της διαπλοκής και της δημιουργίας offshore, ώστε να φοροδιαφεύγεις άφοβα… Και πολλά άλλα!
Σώφρων πολιτική είναι να μιλάς για αριστείες και αξιοκρατία αλλά να χαρίζεις για τις κομματικές ισορροπίες ΔΕΚΟ σε πολιτευτές σου, παραγκωνίζοντας θεσμούς και προβλεπόμενες διαδικασίες.
Και επειδή κάτι πρέπει να πει (γιατί ουδέν προτιμότερο της σύγχυσης), μετά τις κατηγορίες ότι φλερτάρει ιδεολογικά με τον Ορμπάν και όλους τους μαζεμένους Ευρωπαίους ακροδεξιούς, κατηγόρησε τον Τσίπρα ότι «μοιάζει πολύ με τον κάθε Ορμπάν».
Επειδή… ο Ορμπάν είναι λαϊκιστής και ο Τσίπρας είναι λαϊκιστής άρα είναι όμοιοι…
Προσοχή όμως:
Μπορούμε να πούμε επομένως, επειδή ο «Α» στη ΝΔ είναι φασίστας, τότε και ο Μητσοτάκης είναι…
Αλλά εμείς δεν συναινούμε σε αυτή τη λογική για εσωτερική κατανάλωση…
Σημείωση:
Και επειδή το ψέμα έχει κοντά ποδάρια… μας είπε πως στηρίζει την υποψηφιότητα του (καρα)συντηρητικού Μάνφρεντ Βέμπερ για την προεδρία της Κομισιόν.
Το ότι ο Βέμπερ και η Κομισιόν στρέφονται κατά του Ορμπάν… δεν σημαίνει ιδεολογική διαφορά, σημαίνει απλά πως πρόκειται για πολιτικούς ελιγμούς…
Αλλιώς δεν υπήρχε περίπτωση να δει Κομισιόν ούτε με κιάλια…
Εξάλλου, η άλωση γίνεται εκ των έσω… με ψέματα, συμμαχίες και «μαχαιρώματα»
Παλιά συνταγή, γνωστή στη Γερμανία του μεσοπολέμου… και όχι μόνον!
