Αυτό τουλάχιστον είπε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κλείνοντας την εισήγησή του στη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου.
Και βέβαια δεν γίνεται να μην συμφωνήσουμε, αν τα δούμε από τη σκοπιά των μεγάλων υποστηρικτών του.
Δηλαδή των εφοπλιστών, των μεγαλοεπιχειρηματιών, των τραπεζιτών και γενικά του μεγάλου κεφαλαίου.
Αλλά τώρα που το καλοσκεφτόμαστε, μάλλον ούτε κι αυτοί είναι ιδιαίτερα ικανοποιημένοι μέσα στην απληστία τους.
Γιατί όταν έχεις και παίρνεις θέλεις και περισσότερα.
Δηλαδή γιατί να μην μπορείς να απολύεις έναν εργαζόμενο λέγοντας τρεις φορές: Απολύεσαι, Απολύεσαι, Απολύεσαι!
Δώδεκα μήνες τώρα και μπορεί όλα να μην τους ήρθαν δεξιά, αλλά με τη βοήθεια των Μέσων Ενημέρωσης και των μεγαλοεκδοτών –καναλαρχών που έφαγαν όσα μπορούσαν, η κυβέρνηση κατόρθωσε να παίρνει από τους πολλούς, να δίνει στους λίγους και να παράγει τόσα σκάνδαλα που δεν μπορούν καν να αφομοιωθούν.
Τι απευθείας αναθέσεις, τι προσλήψεις ημετέρων, τι λάθη στην εξωτερική πολιτική…
Αν βέβαια τα τελευταία είναι λάθη και δεν παράγουν πολιτική υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου.
Αλλά ξεχάσαμε, τα καλά γίνονται κατ’ εντολήν του πρωθυπουργού, τα άσχημα εν αγνοία του…
Αλλά ο ένοικος του Μαξίμου μέσα στο λιβανιστήρι ξαναείδε πως η Ελλάδα απόκτησε εθνική αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία…
Να μην σας πω πως οι κατ εξοχήν υπονομεύοντες φώναξαν σαν τον λύκο που φυλάει τα πρόβατα κατηγορώντας «τους άλλους» για απόπειρα χειραγώγησης των θεσμών.
Και όπως λέει ο Πιραντέλλο: «Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε», αλλά εκείνος δεν μιλούσε για τους πολιτικούς…
Βλέπετε οι πολιτικοί αντιμετωπίζουν κατά τακτά χρονικά διαστήματα τους ψηφοφόρους, τους ανέργους, τους φτωχούς, τους αδικημένους…
Και τότε, δεν είναι έτσι, όπως θέλουν να νομίζουμε…
