Η ζωή δεν είναι ωραία όταν την ξεγελάς ή σε ξεγελά. Αποδεικνύεται όμορφη όταν την ώρα που έρχεται ο θάνατος, αναπόφευκτος και σκληρός πάντα, υποκλίνεται μπροστά της. Οταν αυτός δεν μπορεί να την ακυρώσει, παρά μόνο να ορίσει το φυσικό της όριο. Θαύμαζα τον Αλέξανδρο Νικολαΐδη για τη ζωή του, για την αγωνιστικότητά του σε όλα, για την άδολη πίστη σε αυτό που πρέπει να υποστηρίξουμε, ειδικά όταν είναι δύσκολο, για την πίστη στον άνθρωπο, για τη σεμνότητα και το ήθος του. Τον θαύμαζα για την καθαρότητά του που γινόταν βλέμμα ευθύ και χαμόγελο, αλλά κυρίως γι’ αυτή την προσήλωση στο «αποτύπωμα». Ο άνθρωπος πρέπει να έχει αποτύπωμα και «μερικά πράγματα που δεν μετριούνται» όπως έλεγε ο Πάμπλο Νερούδα. Το μέγεθος και η βαρύτητα του ανθρώπου δεν προσδιορίζονται από νούμερα αλλά από τον τρόπο που κάνει το πέρασμα. Του Αλέξανδρου ήταν σύντομο. Αλλά δεν μπορεί να μετρηθεί με τα χρόνια. Ο Αλέξανδρος είναι πια μέτρο για τη ζωή όλων μας. Ας προσπαθούμε να μη μετρηθούμε λίγοι.
Τικ τακ
Επιστολή διαμαρτυρίας έστειλε η συμπαθής δημοσιογράφος Βασιλική Πολύζου γιατί στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας αξιολόγησα ότι το βίντεο με το οποίο εμφάνιζε τον Αδωνη Γεωργιάδη στην εκπομπή της «Vickypedia» ήταν ουσιαστικά η απόφαση του Γιώργου Καρατζαφέρη να χρίσει τον Αδωνη αρχηγό του ακροδεξιού χώρου.
Η κ. Πολύζου διευκρινίζει ότι όσα παρουσιάζει στην εκπομπή της είναι αποτέλεσμα της δικής της αντίληψης και κρίσης αλλά και του τρόπου που πορεύεται δημοσιογραφικά.
Ως απόδειξη της αμεροληψίας της παραθέτει το επιχείρημα ότι έχει καλέσει (ανεπιτυχώς, απ’ ό,τι γράφει) και τον Κώστα Βαξεβάνη.
Καταρχήν να διευκρινίσω ότι η απόφασή της να στείλει επιστολή την τιμά. Και μόνο το ότι αισθάνεται την ανάγκη να υπερασπιστεί τη δημοσιογραφική της υπόσταση είναι μια πράξη ευθύνης.
Από την άλλη, δεν φαντάζομαι ότι υπάρχει δημοσιογράφος που θα παραδεχόταν πως όσα έγραψε ή είπε ήταν υπέρ αλλότριων συμφερόντων ή για λόγους σκοπιμότητας. Εύχομαι η συμπαθής Βίκυ Πολύζου να είναι η εξαίρεση.
Ως παλιά ωστόσο στο κουρμπέτι, να της δώσω μόνο μια συμβουλή. Oταν αποφασίζει να κάνει αφιερώματα και ειδικά σε τύπους όπως ο Αδωνης Γεωργιάδης, καλό είναι να αποφεύγεται το πολύ θυμιάτισμα, επειδή υπάρχει κίνδυνος να παρεξηγηθεί.
Δηλαδή αν αξιολογείς ότι ο Αδωνης είναι γεννημένος ηγέτης, είναι φυσικό κάποιος άλλος να αξιολογήσει ότι όλο αυτό μοιάζει με φτηνή διαφήμιση νανογιλέκου. Ή εκπομπή του Καρατζαφέρη.
Οπως ίσως γνωρίζετε, έπειτα από αγωγή του Αλέξη Τσίπρα το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ο Γιάννης Κουρτάκης (για όσους δεν τον γνωρίζετε, εκδίδει μια εφημερίδα που λέγεται «Παραπολιτικά») συκοφάντησε τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και κατασκεύασε δήθεν αποκάλυψη για βίλα του στο Σούνιο.
Ο Κουρτάκης οφείλει τώρα με απόφαση του δικαστηρίου να δημοσιεύσει την απόφαση που τον αποκαλεί συκοφάντη. Αλλά δεν νομίζω ότι είναι μόνο αυτό το πρόβλημά του. Η περίπλοκη κατάσταση στο Μαξίμου έχει επηρεάσει και τον Κουρτάκη, ο οποίος ενώ άλλοτε έγραφε διάφορα (από την κοιλιά του πάντα) και εισέπραττε τα συγχαρητήρια του κύκλου Μητσοτάκη, τώρα έχει αποσυρθεί κάπως και ποστάρει φαράγγια και ρεματιές από την Κρήτη. Την αμέριστη συμπαράσταση της στήλης. Του προτείνω διαδρομή στο φαράγγι Ιμβρου στα Σφακιά. Προσεκτικά μόνο μη συναντήσει στην περιοχή τον Πολάκη.
Δικηγόρος πάντως του Τσίπρα στην αγωγή ήταν ο Γιάννης Μαντζουράνης, ο οποίος έχει συχνή παρουσία στα social media με χιλιάδες likes. Οι μελλοντικοί μάλιστα συνυποψήφιοί του στον ΣΥΡΙΖΑ δίνουν δημοσιεύματα στην «Καθημερινή» μέσω δημοσιογράφου στον Σκάι ότι η παρουσία του στα social media με πληρωμένη διαφήμιση δεν συνάδει «με την κουλτούρα της Αριστεράς».
Αυτό που σίγουρα δεν συμβαδίζει με την Αριστερά είναι το ρουφιανιλίκι. Ε σύντροφοι του Μαντζουράνη;
Ο Δημητριάδης και ο Τσουκάτος
Σε αντίθεση με την πεποίθηση που έχουν πολλοί υπουργοί της κυβέρνησης Μητσοτάκη ότι ξεμπέρδεψαν με τον Γρηγόρη Δημητριάδη (φωτογραφία), ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει τέτοια άποψη. Δεν αναφέρομαι σε πληροφορίες που θέλουν τον πρωθυπουργικό ανιψιό να λύνει και να δένει εκ του παρασκηνίου. Το θέμα είναι πιο περίπλοκο και, πιστέψτε με, πιο απειλητικό. Μπορεί το αίμα νερό να μη γίνεται αλλά τα μυστικά γίνονται δηλητήριο υπό συνθήκες. Οσα ξέρει ο νοικοκύρης Γρηγόρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος. Και είναι, λένε, νοικοκύρης επειδή έχει όσα θέματα τον απασχολούν και τον ενδιαφέρουν τακτοποιημένα σε φακέλους. Αρα δεν του είναι δύσκολο να κάνει έτσι το χέρι του (και είναι και μακρύ λόγω σωματότυπου) και να θυμηθεί τι έγινε και πότε.
Για να το πω με τρόπο που θα το καταλάβουν πολλοί, ο Γρηγόρης Δημητριάδης δεν προτίθεται απ’ ό,τι ακούγεται να γίνει ο Τσουκάτος του Μητσοτάκη. Να εμφανιστεί δηλαδή ως αυτός που έχει την ευθύνη για όσα του αποδίδονται. Τώρα θα μου πείτε τι παραπάνω μπορεί να διαθέτει, αφού φαίνεται να έχει καλυφθεί πλήρως έως σήμερα από όλες τις περιπέτειες της εξεταστικής. Ο Δημητριάδης φέρεται ενοχλημένος από τη συνέντευξη του Μητσοτάκη στους «Sunday Times» όπου είπε ότι τον απέπεμψε για τις παρακολουθήσεις. Οσοι μιλούν μαζί του γνωρίζουν ότι ο Δημητριάδης ήταν αυτός που παραιτήθηκε, ενώ ο Μητσοτάκης του ζήτησε τέσσερις φορές να ξανασκεφτεί την απόφασή του. Δεν γνωρίζω αν έτσι έγιναν τα πράγματα, αλλά για να είναι ενοχλημένος με τον ρόλο του ως αποδιοπομπαίου τράγου και μάλιστα με αξιολόγηση στην κλίμακα Τσουκάτου σημαίνει ότι τα πράγματα είναι σοβαρά. Να σας πω τώρα το καλύτερο. Εξετάζεται το ενδεχόμενο επαναφοράς του για να ηρεμήσουν τα πράγματα και μάλιστα με διαμεσολάβηση του Αντώνη Σαμαρά. Τι θα κάνει ο Μητσοτάκης; Πρέπει να πάρει άδεια. Μην ακούσω να ρωτάτε από ποιον.
Ο άτακτος υπουργός
Για να μη βιαστείτε να με συνδέσετε με άγονο κουτσομπολιό, να διευκρινίσω ότι το θέμα είναι σοβαρό και δεν είναι μόνο πρόβλημα περί του υπογαστρίου. Θεωρητικά ένας υπουργός από αυτούς που αποτελούν την αιχμή του δόρατος της κυβέρνησης έκανε την επιπολαιότητα να στείλει μια φωτογραφία μέρους του σώματός του (σίγουρα όχι τον σβέρκο) σε κάποια κυρία από αυτές που έχουν γράψει ιστορία (ανατριχιαστική, οφείλω να πω) δίπλα σε γνωστό τραγουδιστή. Η κυρία λιγουρεύτηκε ίσως τη φωτογραφία ή, το πιθανότερο, αυτό προφασίστηκε. Ετσι ξεκίνησε μια ιδιόμορφη σχέση του τύπου «τράβα μου μία φωτογραφία». Με γεια τους, με χαρά τους. Στη συνέχεια όμως η καλλίπυγος κόρη άρχισε να εκβιάζει τον υπουργό ότι θα αποκαλύψει τα πάντα στη γυναίκα του και στο Μαξίμου. Θα μου πείτε, το πρώτο θύμα είναι; Οχι βέβαια, αλλά δεν είναι θύμα για πρώτη φορά. Επειδή ο κ. υπουργός έχει διαπράξει αντίστοιχες ιστορίες και άλλες φορές και απ’ ό,τι φαίνεται έχει υποκύψει σε εκβιασμούς. Οπότε το θέμα γίνεται πλέον σοβαρό. Υπουργός εκβιαζόμενος είναι πολύ επικίνδυνη κατάσταση. Ειδικά αν χειρίζεται σοβαρές υποθέσεις.
