«Χθες το βράδυ διαπιστώθηκε ότι πάνω από 1 εκατ. sms εστάλησαν μετά τις 9 το βράδυ για άθληση ή τέτοιου είδους δραστηριότητες. Όλοι καταλαβαίνουμε ότι γίνεται μια προσπάθεια καταστρατήγησης των μέτρων» ισχυρίστηκε κατά την ενημέρωση των πολιτικών συντακτών ο Στέλιος Πέτσας, δίνοντας μία οργουελική διάσταση στο γαϊτανάκι κοινωνικού αυτοματισμού που αποσκοπεί στη διάχυση των κυβερνητικών ευθυνών για το δεύτερο καθολικό lockdown.
Αναντίρρητο ότι οι υγειονομικές συνθήκες απαιτούν την έκπτωση ατομικών και συνταγματικά κατοχυρωμένων ελευθεριών και δικαιωμάτων για τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας. Η ανάγκη αυτή είναι καθολικά αποδεκτή και βρίσκει αντίσταση σε μια ισχνή κοινωνική μερίδα που πορεύεται με βάση ψεκασμένα αφηγήματα, τα οποία έχουν εκφραστεί ακόμα και από το βήμα της Βουλής.
Η κοινωνική συγκατάθεση που συνοδεύει και τη δεύτερη -αλλά όχι αναπόφευκτη- έκτακτη υγειονομική συνθήκη δεν αποτελεί λευκή επιταγή στα χέρια του κυβερνητικού εκπροσώπου προκειμένου τα δεδομένα κοινωνικής συμπεριφοράς να μετατρέπονται σε άλλοθι κυβερνητικών ευθυνών. Πόσο μάλλον, όταν γίνονται αντικείμενο κοινωνικής στοχοποίησης μέσω της κυβερνητικής προπαγάνδας.
Πρώτον, με βάση τα πληθυσμιακά δεδομένα της χώρας, το γεγονός ότι 1 εκατ. πολίτες χρησιμοποίησαν την επιλογή 6 το βράδυ της Κυριακής, δεν αποδεικνύει το αφήγημα της δήθεν εκτεταμένης κοινωνικής ανευθυνότητας. «Αυτή η καταστρατήγηση των μέτρων θα βρει απέναντι τους ελέγχους, γιατί θα είναι εκτεταμένοι και αυστηροί» διεμήνυσε ο Στ. Πέτσας, όμως, τα στοιχεία που παρέθεσε ο ίδιος δεν τον επιβεβαιώνουν.
Συγκεκριμένα, επισήμανε πως το Σάββατο διεξήχθησαν έλεγχοι σε 10.808 σημεία, με αποτέλεσμα να επιβληθούν μόνο 78 πρόστιμα για μη χρήση μάσκας και αποστολή sms. Με δεδομένο ότι οι αριθμοί δεν τον επιβεβαιώνουν, μήπως ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ ήθελε να καταδείξει την αδυναμία της ΕΛ.ΑΣ να ανταποκριθεί στον αυξημένο φόρτο;
Δεύτερον, στην επιλογή 6 δεν περιλαμβάνεται μόνο η ατομική άσκηση αλλά και η έξοδος για βόλτα με κατοικίδιο. Αποκλείοντας το σενάριο που θέλει τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να δυσκολεύεται να αντιληφθεί τις φυσικές ανάγκες των κατοικίδιων μετά τη δύση του ηλίου, προκρίνεται η άποψη ότι ήθελε απλά να ικανοποιήσει την πολιτική ανάγκη εύρεσης εξιλαστήριων θυμάτων στην περίπτωση που η κατάσταση στις δομές του ΕΣΥ τεθεί εκτός ελέγχου.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Στ. Πέτσας επιδεικνύει ροπή και δεξιοτεχνία στη συλλογική εξαπάτηση. Άλλωστε, πρόκειται για τον υπουργό που θεωρούσε πεταμένα λεφτά την επίταξη των ιδιωτικών ΜΕΘ και πλέον το 80% των τακτικών χειρουργείων έχει αναβληθεί στα δημόσια νοσοκομεία. Η ενσάρκωση, όμως, του «Μεγάλου Αδερφού» από έναν πολιτικό με τόσο αποδεδειγμένη έξη στο ψέμα αποτελεί ένα επικίνδυνο συνδυασμό με απροσδιόριστες διαστάσεις.
