Άγνωστο ποια σχέση μπορεί να έχει ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν με την εξέγερση των φοιτητών – και όχι μόνον- (επεκτάθηκε σε γενική απεργία) το Μάιο του ΄68 αλλά οι πληροφορίες από το Παρίσι λένε πως σκέφτεται να «τιμήσει τα 50 χρόνια».
Οι πληροφορίες αυτές προέρχονται από το περιβάλλον του, που επιβεβαίωσαν σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας L’ Opinion.
Το Ελιζέ επιθυμεί να «στοχαστεί γι αυτή τη στιγμή και να αντλήσει μαθήματα που δεν θα είναι κατά ή υπέρ, αλλά θα λαμβάνουν υπόψη αυτά τα γεγονότα στις νοοτροπίες του σήμερα», προσθέτει η ίδια πηγή.
Με απλά λόγια το προεδρικό Μέγαρο προσπαθεί να κλείσει το μάτι και προς τις δύο πλευρές, ενώ διαμετρικά αντίθετες θέσεις είχαν λάβει οι προκάτοχοί του, Σαρκοζί και Ολάντ.
Η αλήθεια βέβαια είναι πως ο Μακρόν θέλει να δώσει μια πιο “διεθνή έκταση” συνδυάζοντας, όχι μόνον το Μάη του ’68, αλλά και την Άνοιξη της Πράγας κατά της σοβιετικής καταπίεσης, τις αντιδράσεις των φοιτητών σε όλη την Ευρώπη, τις μεγάλες διαδηλώσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και τη σφαγή στο πανεπιστήμιο του Μεξικού.
Ο Εμανουέλ Μακρόν ήταν αγέννητος τότε. Στην ουσία γεννήθηκε επτά χρόνια μετά το 1968 και έτσι – όπως λέει η ίδια πηγή – μπορεί να επανέλθει σε αυτό «χωρίς δογματισμούς ή προκαταλήψεις». Στην ουσία βέβαια τα συνθήματα του Μάη του ΄68 δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την ασκούμενη πολιτική Μακρόν και Φιλίπ.
Ο πρώην πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί που στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του το 2007 είχε καλέσει «να τελειώνουμε μια και καλή με την κληρονομία του Μάη του ’68», η οποία επέβαλε έναν «πνευματικό και ηθικό σχετικισμό» και κατέστρεψε τις ηθικές αξίες και την ιεραρχία, κυρίως στο σχολείο, όπως υποστήριζε.
Ο διάδοχός του και προκάτοχος του Μακρόν, ο Φρανσουά Ολάντ, αντίθετα, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας στα τέλη του 2011, είχε υπερασπιστεί το κίνημα το οποίο, όπως είπε, εξέφραζε τις «τους πόθους της νεολαίας» που «ήδη από εκείνη την εποχή πίστευε πως ένας άλλος κόσμος είναι δυνατός».
Ο πρώην ευρωβουλευτής και οικολόγος Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ, μία από τις εξέχουσες μορφές του φοιτητικού κινήματος του Μάη του ’68 – ο οποίος από τότε έχει βάλει πολύ νερό στο κρασί του – είναι φίλος του Εμανουέλ Μακρόν με τον οποίο μοιράζεται τις ίδιες φιλοευρωπαϊκές απόψεις.
Πληροφορίες: L’Opinion / ΑΠΕ-ΜΠΕ
