Όλο και πιο κοντά στην ακραία ρητορική του ΔΝΤ, μερίδας του διεθνή Τύπου και των «σκληρών» της Ευρώπης έρχεται ο πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης. Όλο και πιο πολύ ταυτίζεται με έναν μικρομεσαίο φοβικό, προτεστάντη, Γερμανό Χριστιανοκοινωνιστή επιχειρηματία καταδικασμένο να ζει εσαεί στον ράθυμο και αντικομφορμιστή Ευρωπαϊκό Νότο.
Χθες μιλώντας στην Κ.Ο. του κόμματός του επανέλαβε τη θέση του ότι «χωρίς μεταρρυθμίσεις η χώρα γίνεται ολοένα και πιο αναξιόπιστη, γι’ αυτό οι ξένοι ζητούν μέτρα που δεν ήταν στο τραπέζι πριν μερικούς μήνες». Είναι πραγματικά εντυπωσιακό ο πρόεδρος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και εν δυνάμει πρωθυπουργός της χώρας να υιοθετεί μια τόσο ακραία χρησιμοθηρική ρητορική και σε τέτοια απόσταση από τη λογική.
Το βασικό ερώτημα που σου έρχεται στο νου όταν τον ακούς είναι «σε ποιες μεταρρυθμίσεις αναφέρεται τέλος πάντων!». Τι είναι αυτό που δεν κάναμε και γιατί δεν το έκαναν αυτοί τόσα χρόνια που κυβερνούσαν;
Γιατί δεν έχει μείνει κάτι σε αυτήν τη χώρα τα τελευταία οκτώ μνημονιακά χρόνια που δεν το μεταρρυθμίσαμε. Τους μισθούς στο δημόσιο τους μειώσαμε κατά 30%. Το ίδιο και τις συντάξεις. Τις δημόσιες δαπάνες το ίδιο και περισσότερο, τον αριθμό των Δημοσίων Υπαλλήλων το ίδιο. Τους μισθούς των ιδιωτικών υπαλλήλων τους μετατρέψαμε σε επιδοτούμενη ανεργία, το ακαθάριστο εθνικό προϊόν σε «ραπανάκια για την όρεξη», την ανεργία τη φτάσαμε στον θεό (πιο ψηλά δεν πάει), τις περιουσίες των πολιτών σε ψιλά στο περίπτερο και ούτω καθ΄ εξής. Τη μεσαία τάξη την φτωχοποιήσαμε, τους φτωχούς τους εξαϋλώσαμε, τους πλούσιους τους στείλαμε σε σύνταξη στους νήσους Κέυμαν. Τι άλλο να κάνουμε πια;
Μα σε ποιες επιτέλους μεταρρυθμίσεις αναφέρεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης που η μη ενσωμάτωσή τους στην εθνική νομοθεσία οδήγησε τον Πολ Τόμσεν (με πόνο καρδιάς φαντάζομαι) να μας ζητάει 2 δισ. επιπλέον μέτρα και τον Β. Σόιμπλε να ξαναβάζει το Grexit στο τραπέζι;
Πιθανολογώ, γιατί στο Μοσχάτο φροντίζουν επιμελώς να «φωτίζουν» το θέμα επιλεκτικά, αναφέρεται στη μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας που ζητά το ΔΝΤ εξ’ ου και η πρεμούρα να κλείσουμε εδώ και τώρα την αξιολόγηση και να μην ταλαιπωρούμε τους θεσμούς.
Επίσης, αναφέρεται στη μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων κάτι που ζητά από το παράθυρο το ΔΝΤ ως αναπτυξιακό αντίμετρο. Να μη ξεχάσω και τη ρητή δέσμευσή του για κατάργηση του ειδικού φόρου στο κρασί. Αυτό κι αν είναι μεταρρύθμιση που κρατά γονατισμένη τη χώρα στη μέγγενη του Πόλ. Την Τετάρτη το βράδυ πάντως στην ΕΡΤ ο μπασκεμπολίστας, γιατρός που παριστάνει τον εκπρόσωπο Τύπου στη ΝΔ δεσμεύτηκε ότι ο Κυριάκος θα μειώσει και τον ΕΝΦΙΑ!
Για την «εκκαθάριση» στα Εξάρχεια δεν θα γράψω νομίζω καταλαβαίνετε όλοι το γιατί. Εν ολίγοις, επειδή ο Κυριάκος και η συν αυτόν δεξιοί, ακροδεξιοί, δεξιοί με φιλελεύθερο μανδύα και αμετανόητοι ΠΑΣΟΚοι επιχειρούν μεθοδικά και εδώ και δύο χρόνια να ταυτίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ με τους λαϊκιστές – ακροδεξιούς – αντιευρωπαϊστές στην Ευρώπη να θυμίσω σε όλους ότι με τον Μπαλτάκο δεν έκανε ο Τσίπρας παρέα, ο Σαμαράς έκανε. Τοίχος στον Έβρο για να μην μπαίνουν οι «λαθρομετανάστες» ο Δένδιας θα σήκωνε. Το αφήγημα «οι τεμπέληδες Έλληνες που ζητούν τα χρήματά μας», οι ομοτράπεζοι και ομογάλακτοι του Κυριάκου στο Λαϊκό κόμμα επαναφέρουν διαρκώς. Κι όταν σύσσωμες οι Κ.Ο. στο ευρωκοινοβούλιο βγάζουν ψήφισμα κατά του απαξιωτικού τρόπου που αντιμετωπίστηκε και αντιμετωπίζεται η Ελλάδα το Λαϊκό κόμμα ήταν το μόνο που έκανε ότι δεν άκουσε.
Αν τέλος πάντων θέλει να βρει πραγματικούς ακροδεξιούς λαϊκιστές ο Κυριάκος ας κοιτάξει στην αντιπροεδρία του. Θα βρει εκεί έναν άνθρωπο που ξεκίνησε την καριέρα του από το ακροδεξιό μόρφωμα του ΛΑΟΣ του ανθρώπου που πιάστηκε με τη γίδα στην πλάτη και σήμερα θέλει να συνεργαστεί εκλογικά με τη Χρυσή Αυγή.
Να μην σας κουράζω, η θεωρία των δύο άκρων του Σαμαρά (τη θυμάστε φαντάζομαι) και η comme il faut εκδοχή της του Κυριάκου περί λαϊκισμού είναι το ένα και το αυτό. Ξεχειλίζει από το παραδοσιακό μίσος για την Αριστερά προηγουμένων μαύρων για τον τόπο δεκαετιών μπολιασμένο με τον θυμό του πιτσιρικά που του πήραν το γλειφιτζούρι από το χέρι.
