H πολιτική του Cash Rebate στη χώρα μας φαίνεται πως αποδίδει καρπούς και αψευδείς μάρτυρες αποτελούν η ταινία για τον Αντετοκούνμπο στα Σεπόλια, ο Μπαντέρας στη Θεσσαλονίκη, ο Ντάνιελ Κρεγκ στις Σπέτσες, ο Μπρους Γουΐλις στην Ύδρα, το Netflix στις ταράτσες της Αθήνας. Τί είναι όμως αυτό και πώς λειτουργεί;
Όπως είναι γνωστό, το σχετικό νομοσχέδιο στη Βουλή έφερε επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ο Λευτέρης Κρέτσος ως υφυπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, και δικαίως θεωρείται ως ένας από τους βασικούς υπεύθυνους για την έκρηξη των οπτικουακουστικών παραγωγών στη χώρα μας.
Σε συνέντευξή του στο news247.gr μεταξύ άλλων σημείωσε για την καθυστέρηση της χώρας να λάβει αποφάσεις και πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση:
«Υπήρχε απρονοησία του νομοθέτη και απουσία πολιτικής βούλησης να προχωρήσει αυτή η υπόθεση μέχρι τέλους. Μέναμε στα λόγια, σε γενικόλογες ανακοινώσεις και υποσχέσεις με αποτέλεσμα η Ελλάδα να χάνει σημαντικές ευκαιρίες και να μην εκπέμπει ένα σήμα αξιοπιστίας. Έγινε μεγάλη προσπάθεια από την προηγούμενη κυβέρνηση για να πεισθούν όλοι ότι η Ελλάδα διαθέτει πλέον και ανταγωνιστικά χρηματοοικονομικά κίνητρα. Εμείς ακούσαμε προσεκτικά τί μας είπε η εγχώρια κινηματογραφική κοινότητα και κάναμε σημαντικές αλλαγές στο νόμο κατά τη διάρκεια της δημόσιας διαβούλευσης. Με τον Νίκο Παππά επισκεφθήκαμε τα μεγαλύτερα studios στην Αμερική, αφού είχαμε ψηφίσει το κίνητρο του rebate και αφού είχαμε θέσει σε λειτουργία το ΕΚΟΜΕ. Δεν πουλήσαμε φύκια για μεταξωτές κορδέλες και δεν καλλιεργήσαμε προσδοκίες που δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα, όπως οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Τι έκαναν όμως οι προηγούμενες του ΣΥΡΙΖΑ, κυβερνήσεις;
«Μέχρι το 2017 η Ελλάδα ήταν μια χώρα που δαπανούσε για την ενίσχυση του εγχώριου κινηματογράφου και της τηλεοπτικής μυθοπλασίας λιγότερα χρήματα από αυτά που απαιτούνταν για την παραγωγή ενός επεισοδίου του Game of Thrones. Σε μια εποχή γιγάντωσης της παγκόσμιας τηλεοπτικής και κινηματογραφικής βιομηχανίας η Ελλάδα βρίσκονταν εκτός του χάρτη και των ραντάρ της διεθνούς βιομηχανίας. Όταν αναλάβαμε το 2015 η ΕΡΤ ήταν κλειστή, το ΙΟΜ και το ΕΟΑ είχαν κλείσει, πολλές κινηματογραφικές αίθουσες είχαν κλείσει, στην τηλεόραση κυριαρχούσαν οι τουρκικές σαπουνόπερες και οι σειρές που γυρίζονταν κυρίως στην Κύπρο. Αυτήν την πραγματικότητα προσπαθήσαμε να ανατρέψουμε με πολύ συγκεκριμένους τρόπους και πράξεις».
Όσον αφορά τη διασφάλιση της χρηματοδότησης του κινήτρου και πόσο σημαντικό αυτό, ο Λ. Κρέτσος απάντησε:
«Η εμπειρία δείχνει ότι για να μπορέσουν να πετύχουν τα συγκεκριμένα χρηματοοικονομικά κίνητρα, χρειάζονται πρώτα απ’ όλα μια σταθερή χρηματοδοτική βάση. Για αυτό επιλέξαμε να αντλήσουμε πόρους από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και θέσαμε συγκεκριμένες προθεσμίες καταβολής της επιστροφής. Εάν οι επενδυτές δεν πεισθούν ότι έχουν δεσμευτεί επαρκείς πόροι για το κίνητρο ή αν φοβούνται ότι θα τους αφήσεις στα κρύα του λουτρού στα μέσα της παραγωγής ή αργότερα, δεν πρόκειται να έρθουν. Μόλις έγινε η πρώτη πληρωμή στην ώρα της ακόμη και οι πιο μεγάλες εταιρίες παραγωγής άρχισαν να βλέπουν την Ελλάδα διαφορετικά. Εμείς επιδιώξαμε να χτίσουμε σχέσεις εμπιστοσύνης με την εγχώρια και τη διεθνή οπτικοακουστική κοινότητα ως προς το κίνητρο του rebate και την ικανότητα της Ελλάδας να φιλοξενεί ακόμη και σύνθετα και απαιτητικά projects».
